İslam Eğitimi Perspektifinden Değerler Eğitiminde Özne Problemi

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 921 - 930, 15.06.2020

Bülent Uğur Koca

https://doi.org/10.18506/anemon.615495

Cited By: 2

Öz

Değerler eğitiminde öğretim programları belirlenirken; amaçlar, içerik, yöntem ve uygulamalar genellikle seküler paradigmanın bir ürünü olarak yapılandırılmaktadır. Programlarda değerler eğitiminin gerekçesi, hangi özne dikkate alınarak belirleneceği türünden sorular modern ve postmodern paradigma doğrultusunda belirlenmektedir. Oysa sorunun sağlıklı bir şekilde değerlendirilmesi için seküler paradigmanın çizdiği sınırların ötesinde farklı perspektiflerin işe koşulması gerektiği kaçınılmaz görünmektedir. Bu çalışmada değerler eğitiminde temel belirleyici unsurlardan biri olan “değerlerin öznesi” konusu ilgili literatür taranarak araştırmaya tabi tutulmuştur. İnsani değerlerin öğretimi sorununun bir kesiti, yorumsamacı yöntemle eleştirel bir bakış açısıyla ele alınmış, ardından vahiy merkezli düşünce penceresinden çözüm önerileri sunulmuştur. Bu bağlamda değerler eğitiminde birey ve toplum temelli özne yaklaşımları irdelenmiş ardından İslami temeller çerçevesinde “özne” konusu ve değerler eğitimine etkileri ele alınmıştır. Araştırmanın değerler eğitimi literatürüne ilkesel bazda farklı bir katkı sunması öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Değerler Eğitimi, Değerlerin Öznesi, İslami Eğitim, Din Eğitimi

Subject Problem in Values Education from the Perspective of Islamic Education

Öz

While determined the curriculum in values education; objectives, content, method and practices are structured as a product of secular paradigm. In programs the questions such as the rationale of values education, which subject is determined by taking into consideration, are determined in line with the modern and postmodern paradigm. However, it seems inevitable that different perspectives should be considered beyond the limits drawn by secular paradigm to evaluate the problem in a healthy way. However, it seems inevitable different perspectives should be considered beyond the limits of modernity to evaluate the problem in a healthy way. In this study, “the subject of values” has been dealt with by searching related literature. A cross-section of the problem of teaching human values has been dealt with from a critical point of view with the interpretive method, and then solutions have been presented through revelation-centred thinking. In this context, individual and community based subject approaches in values education are examined and then the subject of “subject” and its effects on values education are discussed within the framework of Islamic foundations. The study is expected to make a different contribution on a principle basis to the values education literature in general.

Anahtar Kelimeler

Values Education, Subject of Values, Islamic Education, Religious Education

Kaynakça

• Ateş, S. (trs.). Kur'an'da Allah-İnsan ve İslam Düşüncesinde Islah. İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat.
• Aydın Hasan. (2019). Modern Bilime Yönelik Postmodern Eleştiriler ve Etik Değeri. Erişim adresi : http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/hasan_aydin_modern_bilim_postmodern_elestiri.pdf
• Bauman, Z. (2016). Postmodern Etik. (A. Türker, Çev.) İstanbul: Ayrıntı yayınları.
• Baumann, G. (2006). Çok Kültürlülük Bilmecesi. (I. Demirakın, Çev.) Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
• Benton, T., & Craib, I. (2008). Sosyal Bilim Felsefesi. (Ü. Tatlıcan , & B. Binay, Çev.) İstanbul: Sentez Yayıncılık.
• Best, S., & Kellner, D. (2016). Postmodern Teori. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Cevizci, A. (2014). Etik-Ahlak Felsefesi. İstanbul: Say Yay.
• Çınar, A. (2013). Değerler Felsefesi ve Psikoloji. Bursa: Emin Yayınları.
• De Libera, A. (2005). Ortaçağ Felsefesi. (A. Meral, Çev.) İstanbul: Litera Yayıncılık.
• Demir, Ö. (1992). Bilim Felsefesi. İstanbul: Ağaç Yayıncılık.
• Doğan, M. (1986). Büyük Türkçe Sözlük. Ankara: Birlik Yayınları.
• Faucault, M. (1984). The Subject of Power, Art After Modernism. New York.
• Feyerabend, P. (1991). Özgür Bir Toplumda Birey. (A. Kardan, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Güngör, E. (1996). Ahlak Psikolojisi veSosyal Ahlak. İstanbul: Ötüken Yayınları.
• Haynes, F. (2014). Eğitimde Etik. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Kiernan, V. (1988). The Lords of Human Kind. London: Cresset Library.
• Kılıç, R. (1996). Olgu ve Değer Problemi. AÜİFD, 35(1), 355-356.
• Koca, B. (2018). Değerlerin Felsefi ve Kur'ani Temelleri ve Eğitimi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kranz, W. (1994). Antik Felsefe. İstanbul : Sosyal Yayınları.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (O. Akınbay , & D. Kömürcü, Çev.) Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Önal, M. (2006). Değer. Felsefe Ansiklopedisi (s. 51-62). içinde Ankara: Ebabil Yayınları.
• Ozankaya, Ö. (1975). Toplum Bilimi Terimleri Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
• Özensel, E. (2014). Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değer. S. Zararsız içinde, Değerler Eğitimi (s. 20-). İstanbul: Ensar Yayınları.
• Özgüven, İ. E. (2004). Psikolojik Testler. Ankara: Sistem Ofset.
• Tezcan, M. (1993). Postmodernizm ve Eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 26(1), 39-50.
• Toku, N. (2019, 02 01). www.nesettoku.com. 12 21, 2016 tarihinde http://www.nesettoku.com/?p=244 adresinden alındı
• Ülken, H. (1968). Varlık ve Oluş. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
• Ural, Ş. (2000). III.Eğitim Teknolojileri Bildirimi. Ankara: Tübitak Yayınları.