Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Changes in the Daily Lives of Women Trainees Attending Literacy Courses in The Scope of Adult Education

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 719 - 726, 15.06.2020
https://doi.org/10.18506/anemon.647279

Öz

This study aims to examine the changes in the social life of women trainees who participated in literacy courses in the scope of adult education. Phenomonology design, one of the qualitative research methods, was used in the study. The study group of the research consisted of 12 female trainees who attended the literacy courses in Nevşehir Public Education Center. Semi-structured interview form was used in the study. The data were collected through interviews with female trainees who attended literacy courses in the spring semester of 2018-2019 academic year. The obtained data were analyzed with content analysis method. As a result of the study, it was seen that the participants gained self-confidence as they started to do their job alone in daily life. Women who learned to read and write made innovations in their plans for the future and set new goals for themselves, such as opening a workplace and continuing their further education.

Kaynakça

  • Altunya, N. (2009). Eğitim hakkı ve yetişkin eğitimi. (Derleyen: A. Yıldız ve M. Uysal). Yetişkin eğitimi kuramdan uygulama (s. 317-337). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Beder, H. (1990). Reasons for non-participation in adult basic education. Adult Education Quarterly, 40(4), 207-218. doi.org/10.1177/0001848190040004003
  • Bulut, S. F. (2015). Ana-kız okuldayız okuma-yazma kampanyası’na ilişkin bir çözümleme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Erçetin, Ş. Ş. ve Arifoğlu, A. (2016). Herkes için eğitim 2015 hedefleri ve Türkiye. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 223-246.
  • Freire, P. (2018). Ezilenlerin pedagojisi (Çev. D. Hattatoğlu ve E. Özbek). 18. Baskı. İstanbul: Ayrıntı.
  • Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research desing: choosing among five approaches. 2nd Press. SAGE Publications.
  • Çağlayan, A. A. (2016). Yetişkinler okuma yazma öğretimi ve temel eğitim programını tamamlayan bireylerin okuma yazma düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
  • Gökçe, N. (2016). Kadınların okuma yazma kurslarına katılmama nedenleri ve karşılaştıkları güçlüklere baş etme stratejileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Gökçe, N. ve Yıldız, A. (2018). Türkiye’de okuma-yazma bilmeyen kadınlar ve okuma-yazma kurslarına katılmama nedenleri: “Ne edeyim okumayı, hayatım mı değişecek?”. Kastamonu Education Journal, 26(6), 2151-2161. doi:10.24106/kefdergi.2737
  • Holton, E. F., Swanson, R. A. & Naquin, S. S. (2001). Andragogy in practice: Clarifying the andragogical model of adult learning. Performance Improvement Quarterly, 14(1), 118-143.
  • Knowles, M. (1996). Andragogy: An emerging technology for adult learning. In Malcolm, Tight (Ed.), Education for adults (pp. 53-70). London: Routledge.
  • Knowles, M. S. (1980). The modern practice of adult education: Pedagogy to andragogy (2nd Ed.) New York: Cambridge University Press.
  • Köksal, S. (2017). Yerel yönetimlerde halkın eğitimi ve hayat boyu öğrenme faaliyetleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Merriam, S. (2004). The changing landscape of adult learning theory. In J. Comings, B. Garner, & C. Smith (Eds.), Review of adult learning and literacy: connecting research, policy, and practice (pp. 199-220). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Merriam, S. B. (2017). Adult learning theory: Evolution and future directions. PAACE Journal of Lifelong Learning, 26, 21-37.
  • TÜİK, (2018). Okuryazarlık ve cinsiyete göre nüfus, 2008-2018. (Erişim: 10.09.2019) http://tuik.gov.tr/preıstatistiktablo.do?istab_id=1342
  • Okçabol, R. (1994). Halk eğitimi. İstanbul: Der Yayınları.
  • Patton, M.Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Papen, U. (2005). Adult literacy as a social practice. London: Routledge.
  • Robinson-Pant, A. (Ed.). (2004). Women, literacy and development: Alternative perspectives. London: Routledge.
  • Sabah, Ş. (2006). Okuma yazma kursuna katılan yetişkin kadınların eğitim öncesi ve sonrası davranışsal sonuçların incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Sayılan, F., Balta, E. ve Şahin Ö. (2002). Ankara’nın gecekondu mahallelerinde yaşayan okumaz yazmaz ve işsiz kadınların tespiti araştırması. Ankara: UNDP-KSSGM-KASAUM
  • Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A. (2009). Yetişkin okuryazarlığı. (Derleyen: A. Yıldız ve M. Uysal). Yetişkin eğitimi kuramdan uygulama (s. 353-372). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Yıldız, A. (2011). Okuma-yazma kurslarında okuma-yazma öğreniliyor mu?. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 403-421.
  • Yıldız, M., Ateş, S., Yıldırım, K. ve Rasinski, T. (2011). Okumaz yazmaz Türk kadınların perspektifinden okuryazarlık ve okumaz yazmazlık: Fenomonolojik bir çalışma.Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 440-459.

Yetişkin Eğitimi Kapsamında Okuma Yazma Kurslarına Katılan Kadın Kursiyerlerin Günlük Yaşamlarındaki Değişimler

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 3, 719 - 726, 15.06.2020
https://doi.org/10.18506/anemon.647279

Öz

Bu çalışma, yetişkin eğitimi kapsamında okuma yazma kursuna katılan kadın kursiyerlerin günlük hayatlarında meydana gelen değişimleri incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomonoloji deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Nevşehir Halk Eğitimi Merkezi’nin okuma yazma kurslarına katılan 12 kadın kursiyer oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Veriler 2018-2019 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde okuma-yazma kurslarına katılan kadın kursiyer ile yapılan görüşmeler aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Çalışmanın sonucunda, katılımcıların günlük hayatta işlerini tek başına halletmeye başladıkça özgüven kazandıkları görülmüştür. Okuma yazma öğrenen kadınlar geleceğe yönelik planlarında yenilikler yapmışlar, iş yeri açma ve ileriki öğrenimlerine devam etme gibi kendilerine yeni hedefler koymuşlardır.

Kaynakça

  • Altunya, N. (2009). Eğitim hakkı ve yetişkin eğitimi. (Derleyen: A. Yıldız ve M. Uysal). Yetişkin eğitimi kuramdan uygulama (s. 317-337). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Beder, H. (1990). Reasons for non-participation in adult basic education. Adult Education Quarterly, 40(4), 207-218. doi.org/10.1177/0001848190040004003
  • Bulut, S. F. (2015). Ana-kız okuldayız okuma-yazma kampanyası’na ilişkin bir çözümleme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Erçetin, Ş. Ş. ve Arifoğlu, A. (2016). Herkes için eğitim 2015 hedefleri ve Türkiye. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 223-246.
  • Freire, P. (2018). Ezilenlerin pedagojisi (Çev. D. Hattatoğlu ve E. Özbek). 18. Baskı. İstanbul: Ayrıntı.
  • Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research desing: choosing among five approaches. 2nd Press. SAGE Publications.
  • Çağlayan, A. A. (2016). Yetişkinler okuma yazma öğretimi ve temel eğitim programını tamamlayan bireylerin okuma yazma düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
  • Gökçe, N. (2016). Kadınların okuma yazma kurslarına katılmama nedenleri ve karşılaştıkları güçlüklere baş etme stratejileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Gökçe, N. ve Yıldız, A. (2018). Türkiye’de okuma-yazma bilmeyen kadınlar ve okuma-yazma kurslarına katılmama nedenleri: “Ne edeyim okumayı, hayatım mı değişecek?”. Kastamonu Education Journal, 26(6), 2151-2161. doi:10.24106/kefdergi.2737
  • Holton, E. F., Swanson, R. A. & Naquin, S. S. (2001). Andragogy in practice: Clarifying the andragogical model of adult learning. Performance Improvement Quarterly, 14(1), 118-143.
  • Knowles, M. (1996). Andragogy: An emerging technology for adult learning. In Malcolm, Tight (Ed.), Education for adults (pp. 53-70). London: Routledge.
  • Knowles, M. S. (1980). The modern practice of adult education: Pedagogy to andragogy (2nd Ed.) New York: Cambridge University Press.
  • Köksal, S. (2017). Yerel yönetimlerde halkın eğitimi ve hayat boyu öğrenme faaliyetleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Merriam, S. (2004). The changing landscape of adult learning theory. In J. Comings, B. Garner, & C. Smith (Eds.), Review of adult learning and literacy: connecting research, policy, and practice (pp. 199-220). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Merriam, S. B. (2017). Adult learning theory: Evolution and future directions. PAACE Journal of Lifelong Learning, 26, 21-37.
  • TÜİK, (2018). Okuryazarlık ve cinsiyete göre nüfus, 2008-2018. (Erişim: 10.09.2019) http://tuik.gov.tr/preıstatistiktablo.do?istab_id=1342
  • Okçabol, R. (1994). Halk eğitimi. İstanbul: Der Yayınları.
  • Patton, M.Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Papen, U. (2005). Adult literacy as a social practice. London: Routledge.
  • Robinson-Pant, A. (Ed.). (2004). Women, literacy and development: Alternative perspectives. London: Routledge.
  • Sabah, Ş. (2006). Okuma yazma kursuna katılan yetişkin kadınların eğitim öncesi ve sonrası davranışsal sonuçların incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Sayılan, F., Balta, E. ve Şahin Ö. (2002). Ankara’nın gecekondu mahallelerinde yaşayan okumaz yazmaz ve işsiz kadınların tespiti araştırması. Ankara: UNDP-KSSGM-KASAUM
  • Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldız, A. (2009). Yetişkin okuryazarlığı. (Derleyen: A. Yıldız ve M. Uysal). Yetişkin eğitimi kuramdan uygulama (s. 353-372). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Yıldız, A. (2011). Okuma-yazma kurslarında okuma-yazma öğreniliyor mu?. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 403-421.
  • Yıldız, M., Ateş, S., Yıldırım, K. ve Rasinski, T. (2011). Okumaz yazmaz Türk kadınların perspektifinden okuryazarlık ve okumaz yazmazlık: Fenomonolojik bir çalışma.Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 440-459.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Emin Tamer Yenen 0000-0003-2359-3518

Mehmet Yıldırım 0000-0001-7915-6590

Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2020
Kabul Tarihi 25 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Yenen, E. T., & Yıldırım, M. (2020). Yetişkin Eğitimi Kapsamında Okuma Yazma Kurslarına Katılan Kadın Kursiyerlerin Günlük Yaşamlarındaki Değişimler. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(3), 719-726. https://doi.org/10.18506/anemon.647279

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.