Beşeri Sermayenin Ölçülmesi: Kamu Personeline Yönelik Bir Uygulama

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 5, 1403 - 1412, 14.10.2020

Şerafettin Erten İbrahim Türkmen

Öz

Araştırmanın amacı bir kamu kurumunda 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi personelin beşerî sermaye düzeylerinin belirlenmesi ve demografik değişkenler açısından farklılıkların ortaya konulmasıdır. Bu amaçla, Vidotto ve diğerleri (2017) tarafından geliştirilen beşerî sermaye ölçeğinin Türkçeye uyarlaması yapılmıştır. Araştırmanın verileri bir kamu kurumundaki çalışan ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 198 kamu personelinden elde edilmiştir. Verilerin analizi, SPSS 22.0 ve AMOS 22.0 programları aracılığıyla yapılmıştır. Araştırma sonucunda kamu kurumlarının beşerî sermayelerini değerlendirebilmelerine olanak sağlayan beşerî sermaye ölçeğinin geçerliliği ve güvenilirliği kanıtlamıştır. Ayrıca kamu personelinin bazı demografik değişkenlere göre beşerî sermaye düzeylerinde anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Kamu örgütlerinde beşerî sermayeye ilişkin çalışmalar sınırlıdır. Bu durum ülkemiz için de geçerlidir. Bu nedenle çalışma kamu kurumlarında beşerî sermayenin değerlendirilmesine yönelik literatüre katkıda bulunması açısından önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Yönetimi, Beşeri Sermaye, Ölçek Uyarlama, İnsan Kaynakları Yönetimi

Measuring Human Capital: A Field Research for Civil Servant

Öz

The aim of the study is to determine the human capital levels of the personnel subject to the Civil Servants Law No. 657 in a public institution, and to reveal the differences in terms of demographic variables. For this purpose, the human capital scale developed by Vidotto et al. (2017) was adapted to Turkish. The data of the study was obtained from 198 civil servants working in a public institution and participating in the study voluntarily. The data were analyzed by SPSS 22.0 and AMOS 22.0. As a result of the research, the validity and reliability of the human capital scale, which enables public institutions to evaluate human capital, has been proved. In addition, significant differences were found in human capital levels of civil servants according to some demographic variables. Studies on human capital in public organizations are limited. This also applies to our country. Therefore, the study is important in terms of contributing to the literature on the evaluation of human capital in public institutions.

Anahtar Kelimeler

Public Administration, Human Capital, Scale Adaptation, Human Resource Management

Kaynakça

• Agndal, H., & Nilsson, U. (2006). Generation of Human and Structural Capital: Lessons from Knowledge Management. The Electronic Journal of Knowledge Management, 4(2), 91-98.
• Akgül, A., & Çevik, O. (2005). İstatistiksel Analiz Teknikleri SPSS'te İşletme Yönetimi Uygulamaları, 2. Baskı. Ankara: Emek Ofset.
• Akyüz, Ö. F. (2011). İnsan ve Bilgi Ekseninde Entelektüel Sermayenin Etkin Yönetimi. İstanbul: THY Teknik A.Ş.
• Arıkboğa, Ş. (2003). Entellektüel Sermaye. İstanbul : Derin Yayınları.
• Bassi, L. J., & Van Buren, M. E. (1999). Valuing investments in intellectual capital. International Journal of Technology Management, 18(5), 414-433.
• Becker, G. S. (1993). Human Capital A Theoretical and Empirical Analysis with Special Reference to Education. Chicago : The University of Chicago Press.
• Bontis, N. (1998). Intellectual Capital: An Exploratory Study That Develops Measures and Models. Management Decision, 36(2), 63-76.
• Bontis, N. (1999). Managing Organizational Knowledge by Diagnosing Intellectual Capital: Framing and Advancing the State of the Field. International Journal of Technology Management, 18(5), 433-460.
• Bounfour, A., & Edvinsson, L. (2005). Introduction. A. Bounfour, & L. Edvinsson (Dü) içinde, Intellectual Capital for Communities (s. xi-xv). Massachusetts: Elsevier Butterworth–Heinemann.
• Brooking, A. (1996). Intellectual Capital. London: International Thomson Business Press.
• Campos, E. B., Salmador, M. P., & Merino, C. (2006). Towards a model of intellectual capital in public administrations. Learning and Intellectual Capital, 3(3), 214-232.
• Can, H., Kavuncubaşı, Ş., & Yıldırım, S. (2012). Kamu ve Özel Kesimde İnsan Kaynakları Yönetimi 7. Baskı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Carkhuff, R. R. (2000). Human Possibilities Human Capital in the 21. Century. Massachusetts: Possibilities Publishing.
• Cinca, C. S., Molinero, C. M., & Queiroz, A. B. (2003). The measurement of intangible assets in public sector using scaling techniques. Journal of Intellectual Capital, 4(2), 249-275.
• Farah, A., & Abouzeid, S. (2017). The impact of intellectual capital on performance: Evidence from the public sector. Knowledge Management & E-Learning, 9(2), 225-238.
• Gupta, K., Goel, S., & Bhatia, P. (2019). An Analysis of Intellectual Capital and Firms' Profitability: with Reference to Indian IT Companies. NMIMS Management Review, 37(2), 77-91.
• Kayış, A. (2016). Güvenilirlik Analizi. Ş. Kalaycı içinde, SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri 7. Baskı (s. 403-419). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kızıl, C. (2010). Entelektüel Sermaye Analizleri. İstanbul: Derin Yayınları.
• Matovac, V. A., Bilas, V., & Franc, S. (2010). Understanding the Importance of Human Capital and Labor Market Competitiveness in the EU Candidate Countries and Selected EU Memebers. Economic Thought and Practice, 2, 359-382.
• Nerdrum, L., & Erikson, T. (2001). Intellectual capital: a human capital perspective. Journal of Intellectual Capital, 2(2), 127-135.
• OECD. (1999). Programme Notes and Background. An International Symposium Measuring and Reporting Intellectual Capital: Experience, Issues, and Prospects. Amsterdam: OECD.
• Oliver, R. W. (2001). The Return on Human Capital. Journal Of Business Strategy, July/August, 7-10.
• Petty, R., & Guthrie, J. (2000). Intellectual capital literature review: Measurement, reporting and management. Journal of Intellectual Capital, 1(2), 155-176.
• Ramirez, Y. (2010). Intellectual capital models in Spanish public sector. Journal of Intellectual Capital, 11(2), 248-264.
• Roos, C. (2008). The Use of Human Capital for Good Governance. Institute of Social Studies.
• Sarnovics, A. (2010). Human Resource Development in Public Administration: A Case of Latvia. Human Resources Management & Ergonomics, 4(1), 1-12.
• Schultz, T. W. (1993). The Economic Importance of Human Capital in Modernization. Education Economics, 1(1), 13-19.
• Stewart, T. A. (1997). Entellektüel Sermaye: Örgütlerin Yeni Zenginliği. İstanbul: MESS Yayınları.
• Şamiloğlu, F. (2002). Entelektüel Sermaye. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. (2013). Using Multivariate Statistics, Six ed. Boston: Pearson.
• United Nations. (2005). Human Resources for Effective Public Administration in a Globalized World. New York: Department of Economic and Social Affairs.
• Vidotto, J. D., Ferenhof, H. A., Selig, P. M., & Bastos, R. C. (2017). A Human Capital Measurement Scale. Journal of Intellectual Capital, 18(2), 316-329.
• Weatherly, L. A. (2003). Human Capital-The Elusive Asset. Virginia: Society for Human Resource Management.
• Yeh-Yun Lin, C., & Edvinsson, L. (2011). National Intellectual Capital. London: Springer.
• 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu. (1965). Resmi Gazete. 23.07.1965 tarih ve 12056 sayı.