Fuat Sezgin's Views on Religious Officials and Religious Life in the Report Dated 1 August 1957

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 6, 1911 - 1916, 11.12.2020

Mehmet Özalper

https://doi.org/10.18506/anemon.819226

Öz

Fuat Sezgin’in 1 Ağustos 1957 Tarihli Raporunda Din Adamları ve Dini Yaşantıya Yönelik Görüşleri

Öz

Toplumlarda kültürü oluşturan öğeler arasında iklim, coğrafya, tarih, edebiyat, sanat, dil ve din gibi çeşitli hususlar mevcuttur. Her biri bu oluşumda büyük bir önem arz etmektedir. Ancak din hususu ilk sıralarda yer almaktadır. Çünkü yaşandığı toplumda, sahibi olduğu kural kaide ve yasaklar o toplumun kültürünün oluşmasında en birincil amili oluşturmaktadır. Hatta tarihsel süreç içerisinde toplumun yönetim şekli bile dini kurallar çerçevesinde şekillenmiştir. Türkiye Cumhuriyeti’nin mirasını devralıp kurulduğu Osmanlı Devleti’nin yönetim anlayışında da bu durum görülmektedir. Cumhuriyetin ilanından sonra toplumun aydın kesiminden uzman görüşleri alınarak yapılan yenilik çalışmaları içerisinde bütün alanlarda olduğu gibi din alanında da birtakım düzenlemelere gidilmiştir. Bu çalışmamızda Türkiye’nin bilim öncülerinden Prof. Dr. Fuat Sezgin’in din alanında öngördüğü iyileştirme çalışmaları arşiv belgeleri ışığında ele alınacaktır.

Anahtar Kelimeler

Türkiye Cumhuriyeti, Yenileşme, Fuat Sezgin, Din, Diyanet İşleri

Kaynakça

• Aydın, Ö. (2019), Diyanet İşleri Başkanlığı Üzerine Bir Tartışma: Temsil Meselesi, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33(3), 891-918.
• Baş, E.(2011), Osmanlı Devleti’nin Kuruluş Döneminde Din Kültürü ve Hayatı (Tarih Yazarı Neşri’nin Anlatılarına Göre), Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 52(2), 55-
• Başer, S. (1990), Kutatgu Bilig’de Kut ve Töre, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
• Baylı, G. (2013), Türkiye’de İstihdam Edilen Fransız Uzmanlar ve Türk Modernleşmesine Katkıları, Hacettepe Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü
• Bulut, M. (1999), Osmanlı Devleti’nde Dini Teşkilatlanma ve Yaygın Din Eğitimi, Diyanet İlmi Dergi, 35(2), 101-116.
• Coşkun, Ö. (2016), Türk Yönetim Sistemi Üzerine Kısa Bir Değerlendirme, The Journal of International Lingual, Social and Educational Sciences, 2(2), 126-135.
• Çelik, C. (2018), Türkiye’de Dini Hayatın Sosyo-Tarihsel Boyutları ve Dindarlığın Dönüşen Görünümleri (1960-1980) Bilimname Dergisi, 25(1), 215-249.
• Eraslan, C. (2002), Türk İnkılabında Yöntem ve Anlayış, Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları Dergisi, 2, 129-162.
• Güngör, E. (1996) Tarihte Türkler, Ötüken Yayınları, İstanbul.
• Kafesoğlu, İ. (1998), Türk Milli Kültürü, Ötüken Yayınları, İstanbul.
• Kaya, U. (2017), Osmanlı’da Din Hizmeti Görevlilerinin Atanma ve Çalışma Şartlarını Düzenleyen Tevcîh-i Cihât Nizâmnâmeleri Hakkında Bir Değerlendirme, Cumhuriyet
• Keskin, M. (2004), Din ve Toplum İlişkileri Üzerine Bir Genelleme, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 4(2), 7-21.
• Kodaman, B. (2007), Osmanlı Devleti’nin Yükseliş ve Çöküş Sebeplerine Genel Bir Bakış, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 1-
• Rogan, E. (2017), Osmanlı’nın Çöküşü Ortadoğu’da Büyük Savaş (1914-1920), İletişim Yayınları, İstanbul.
• Sarıkaya, Y. (1999), Osmanlı Medreselerinin Gerileme Meselesi: Eleştirel Bir Değerlendirme Meselesi, İslâmi Araştırmalar Dergisi, 3, 23-39.
• Sezgin, F. (2017), İslam Bilimler Tarihi Konferansları, 1, İslam Bilim Tarihi Araştırmaları Vakfı Yayınları, İstanbul.
• Tanrıverdi, H. (2018), Din-Kültür İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 8(3), 595-601.
• Taşbaş, E. (2018), Klasik Dönem Osmanlı Devlet ve Toplum Hayatında Dinin Yeri, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(57), 147-157.
• Tayhani, İ. (2009), Türkiye Cumhuriyeti’nin Temeli: Lâiklik, Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 43, 517-529.
• Uğurlu, Serdar. (2012), Eski Türklerin Dini, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(20), 323-335.
• Yücel, İ. (1999), Diyanet İşleri Başkanlığı, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 9, 455-460.