Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Bayt and Its Features in Kurdish Folk Literature

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: UMS'20, 133 - 136, 30.12.2020
https://doi.org/10.18506/anemon.832171

Öz

The richest kinds in Kurdish literature are folklore and folk literature. Folk literature is considered to belong to the public and is very common among the people. Kurdish (Kurmanji) Bayt, epic and narrative verse much valued in Kurdish Folk Literature. Epic (Destan) is one of the oldest literary genres. It is a literary genre from ancient times and is anonymous. In the epics, historical and social events that have a great impact on the society and imprinted on the memories of the society passed down in poetic form. “Dastan” or “Destan”” is an Iranian word. In Kurdish (Kurmanji) are used some words for the “epic” or “Dastan” such as “Bayt” “Qiset”, “Qewl”, “Hîkaye”, “Serhatî” and “Çîrok”. Bayt is an orally transmitted story which is either entirely sung or is a combination of sung verse and spoken prose. This study aims to introduce the genre of “Bayt” or verse story.

Kaynakça

  • Bavê Nazê, (2012). Ferhenga Têrmên Wêjeyî. Duhok: Çapxana Hewar.
  • Çetin, N. M. (1992). “Beyit”. DİA İslam Ansiklopedisi 6/66.
  • Dengbêj Nûroyê Meyter, ‘Elîyê Etmanekî û Filîtê Quto. (Erişim: 12. 09. 2020), https://www.youtube.com/watch?v=kr-OoEkXkOw&t=1829s
  • Hassanpour, A. (1990). “Bayt”, Encyclopædia Iranica (Erişim: 10. 09. 2020), https://www.iranicaonline.org/articles/bayt-folk-art
  • Kaplan, Y. (2019). Beyt û Destanên Kurdî. İstanbul: Nûbihar Yayınları.
  • Keskin, N. (2019). Folklor û Edebîyata Gelêrî. Stembol: Avesta Yayınları.
  • Kızılkaya, M. (2000). Kayıp Diwan. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Lescot, R. (1996). Memê Alan. İstanbul: Weşanxana Orfeus.
  • Mela Mehmûd Bazidî, M. M. (2010). Cami’eya Risaleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî. Ziya Avci (Amadekar). İstanbul: Lis yayınları.
  • Reşo, X. C. (2004). Perin ji Edebê Dînê Êzdîyan. Duhok: Weşanxana Spîrêz.

Di Edebîyata Kurmancî Ya Gelêrî Da Beyt û Taybetîyên Wê

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: UMS'20, 133 - 136, 30.12.2020
https://doi.org/10.18506/anemon.832171

Öz

Di Edebîyata Kurmancî da beşa ji hemîyan dewlemendtir Folklor û Edebîyata Devkî ye. Edebîyata devkî malê gel e û li nav komelgehê belav e. Di edebîyata devkî da beyt, destan an jî çîrokên manzûm yên kurmancî giranîyeke mezin heye. Destan yek ji kevintirîn cûreyê edebîyata devkî ye. Di serdemên gelek kevin da hatine danan û danêrên wan ne dîyar in. Di destanan da bûyerên dîrokî û civakî yên karîgerîyeke mezin li ser civakê hiştî û di bîrdanga civakê da cihê xwe girtî, bi awayekî manzûm hatine honandin. Peyva “Dastan” an “Destan” peyveke Îranî ye. Di kurmancî da li şuna peyva destanê “Beyt”, “Qiset”, “Qewl”, “Hîkaye”, “Serhatî” û “Çîrok” tên bikaranîn. Beyt; hîkaye an rûdanekê bi devkî vediguhêze. Dibe ku ew ji serî bo binî bi terzê stirankî an jî bi terzê stirankî û çîrokî ya tevlîhev bê gotin. Armanca vê xebatê danasîna cûreyê beytê an jî çîroka manzûm e.

Kaynakça

  • Bavê Nazê, (2012). Ferhenga Têrmên Wêjeyî. Duhok: Çapxana Hewar.
  • Çetin, N. M. (1992). “Beyit”. DİA İslam Ansiklopedisi 6/66.
  • Dengbêj Nûroyê Meyter, ‘Elîyê Etmanekî û Filîtê Quto. (Erişim: 12. 09. 2020), https://www.youtube.com/watch?v=kr-OoEkXkOw&t=1829s
  • Hassanpour, A. (1990). “Bayt”, Encyclopædia Iranica (Erişim: 10. 09. 2020), https://www.iranicaonline.org/articles/bayt-folk-art
  • Kaplan, Y. (2019). Beyt û Destanên Kurdî. İstanbul: Nûbihar Yayınları.
  • Keskin, N. (2019). Folklor û Edebîyata Gelêrî. Stembol: Avesta Yayınları.
  • Kızılkaya, M. (2000). Kayıp Diwan. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Lescot, R. (1996). Memê Alan. İstanbul: Weşanxana Orfeus.
  • Mela Mehmûd Bazidî, M. M. (2010). Cami’eya Risaleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî. Ziya Avci (Amadekar). İstanbul: Lis yayınları.
  • Reşo, X. C. (2004). Perin ji Edebê Dînê Êzdîyan. Duhok: Weşanxana Spîrêz.

Kürt Halk Edebiyatında Beyt ve Özellikleri

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: UMS'20, 133 - 136, 30.12.2020
https://doi.org/10.18506/anemon.832171

Öz

Kürt edebiyatında en zengin bölüm folklor ve halk edebiyatıdır. Halk edebiyatı halka ait kabul edilir ve halk arasında oldukça yaygındır. Halk edebiyatında Kürtçe (Kurmanci) beyt, destan ya da manzum hikâyelerin önemli bir ağırlığı bulunmaktadır. Destan en eski edebi türlerden biridir. Çok eski dönemlerde ortaya konulmuş olup anonimdir. Destanlarda toplum üzerinde büyük bir etki bırakan ve toplum hafızasında yer edinen tarihi ve sosyal olaylar manzum bir şekilde ortaya konulmuştur. “Dastan” ya da “Destan” İran kökenli bir kelimedir. Kürtçe’de (Kurmancî) destan için “Beyt” “Qiset”, “Hîkaye”, “Qewl”, “Serhatî” ve “Çîrok” gibi kelimeler kullanılmaktadır. Beyt, bir hikâyeyi sözlü olarak nakleder. Bu anlatım tamamen şiirsel olduğu gibi aynı şekilde şiir ve nesir kombinasyonu şeklinde de olabilir. Bu çalışmanın amacı “Beyt” ya da manzum hikâye türünü tanıtmaktır.

Kaynakça

  • Bavê Nazê, (2012). Ferhenga Têrmên Wêjeyî. Duhok: Çapxana Hewar.
  • Çetin, N. M. (1992). “Beyit”. DİA İslam Ansiklopedisi 6/66.
  • Dengbêj Nûroyê Meyter, ‘Elîyê Etmanekî û Filîtê Quto. (Erişim: 12. 09. 2020), https://www.youtube.com/watch?v=kr-OoEkXkOw&t=1829s
  • Hassanpour, A. (1990). “Bayt”, Encyclopædia Iranica (Erişim: 10. 09. 2020), https://www.iranicaonline.org/articles/bayt-folk-art
  • Kaplan, Y. (2019). Beyt û Destanên Kurdî. İstanbul: Nûbihar Yayınları.
  • Keskin, N. (2019). Folklor û Edebîyata Gelêrî. Stembol: Avesta Yayınları.
  • Kızılkaya, M. (2000). Kayıp Diwan. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Lescot, R. (1996). Memê Alan. İstanbul: Weşanxana Orfeus.
  • Mela Mehmûd Bazidî, M. M. (2010). Cami’eya Risaleyan û Hikayetan Bi Zimanê Kurmancî. Ziya Avci (Amadekar). İstanbul: Lis yayınları.
  • Reşo, X. C. (2004). Perin ji Edebê Dînê Êzdîyan. Duhok: Weşanxana Spîrêz.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Kürtçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Yaşar Kaplan

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2020
Kabul Tarihi 22 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: UMS'20

Kaynak Göster

APA Kaplan, Y. (2020). Di Edebîyata Kurmancî Ya Gelêrî Da Beyt û Taybetîyên Wê. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(UMS’20), 133-136. https://doi.org/10.18506/anemon.832171

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.