Evlilikte Suçu Affetme ve Evlilik Uyumu İlişkisi

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: Toplum & Siyaset, 203 - 210, 29.03.2021

Tayyibe Yaman Akpınar Özlem Altunsu Sönmez

https://doi.org/10.18506/anemon.772923

Cited By: 2

Öz

Bu araştırma, evli bireylerin suçu affetme düzeyleri ve evlilik uyumu arasındaki ilişkileri belirlemeyi amaçlayan ilişkisel tarama modeli ile gerçekleştirilmiş nicel bir araştırmadır. Araştırmanın örneklemini 125’i kadın ve 85’i erkek 210 evli birey oluşturmuştur. Araştırma kapsamında, Evlilik uyumu Locke ve Wallace (1959) tarafından geliştirilmiş Evlilik Uyumu Ölçeği (EUÖ) ile Suçu Affetme ise Palegari, Regalia ve Fincham (2000) tarafından geliştirilmiş Evlilikte Suçu Affetme ölçeği (ESAÖ) ile ölçülmüştür. Araştırmanın sonuçlarına göre EUÖ anlaşma boyutu ile ESAÖ dargınlık-kaçınma boyutu arasında negatif yönlü yüksek düzeyde bir ilişkinin olduğu saptanmıştır. Ayrıca, EUÖ ilişki tarzı boyutu ile ESAÖ dargınlık-kaçınma boyutu arasında negatif yönlü orta düzeyde bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Son olarak, araştırmadan elde edilen bulgular literatür eşliğinde tartışılmış ve ortaya çıkan sonuçlar doğrultusunda öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

evlilik, aile, suçu affetme, evlilik uyumu

Relationship Between Marital Offense-Specific Forgiveness and Marital Adjustment

Öz

This study is a quantitative research conducted with correlational survey model and aiming to determine the relationships between marital adjustment and marital offense-specific forgiveness level of married individuals. The sample of the study consisted of 210 married individuals including of 125 women and 85 men. While marital adjustment was measured in order to measure the quality of marriage by the Marital Adjustment Test (MAT) developed by Locke and Wallace (1959), marital offense-specific forgiveness was measured with the Marital Offense-Specific Forgiveness Scale (MOFS) developed by Palegari, Regalia and Fincham (2000). Finally, the findings of the research was discussed in the light of the literature and recommendations were made according to the results.

Anahtar Kelimeler

Marriage, Family, Marital Offense-Specific Forgiveness, Marital Adjustment

Kaynakça

• Acar, A., Nemutlu, E., Gürhan, G., & Liman, V. (2004). Hacettepe Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Araştırma Görevlilerinin İş Memnuniyeti ve Bunu Etkileyen Faktörler. Hacettepe Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Dergisi, 24(2), 95-106.
• Akın, A., Çolak, T. S. ve Eroğlu, N. (17- 21 June 2012). Turkish version of the Marital Offence- Specific Forgiveness Scale (MOFS). Paper presented at the International Interdisciplinary Social Inquiry Conference- IISIC, Bursa, Turkey.
• Auerbach, Y. (2005). Forgiveness and reconciliation: The religious dimension. Terrorism and Political Violence, 17, 469–485.
• Aydın, F. T. (2017). Pozitif bir karakter gücü olarak affedicilik. The Journal of Happiness & Well-Being, 5 (1), 1- 22.
• Ayten, A. (2009). Affedicilik ve din affetme eğilimi ve dindarlıkla ilişkisi üzerine ampirik bir araştırma. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 37, 111–128.
• Ayten, A. ve Tura, H. (2017). Affetme ve dindarlık, hayat memnuniyetini nasıl destekler? İslami İlimler Dergisi, 12 (3), 27- 54.
• Bell, M. (2008). Forgiving someone for who they are (and not just they’ve done). Philosophy and Phenomenological Research, 77 (3), 625- 658.
• Besim, G. (2017). Üniversite Öğrencilerinde Affetme, Bitirilmemiş İşler ve Öfke. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Çolak, T. S., Koç, M., Eker, H. ve Düşünceli, B. (2017). Ortaöğretim öğrencilerinde affetme esnekliği ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal of Human Sciences, 14 (1), 63–73.
• Demir, D. (2016). Evlilik Uyumu ile Bağlanma Stilleri ve Kişilerarası Problem Çözme Davranışı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Erberk, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N. ve Alpkan, R. L. (2005). Evlilik uyumu. Düşünen Adam, 18 (1), 39-47.
• Fenell, D. L. (1993). Characteristics of long- term first marriages. Journal of Mental Health Counseling, 15 (4), 446- 460.
• Fışıloğlu, H. (1992). Lisansüstü öğrencilerinin evlilik uyumu. Psikoloji Dergisi, 7 (28), 16- 23.
• Fitzgibbons, R., Enright, R. and O’Brien, T. (2004). Learning to forgive. American School Board Journaly, 191, 24- 26.
• Gordon, K. C. and Baucom, D. H. (1998). Understanding betrayals in marriage: A synthesized model of forgiveness. Family Process, 37 (4), 425-449.
• Gordon, K. C. and Baucom, D. H. (1999). A multitheoretical intervention for promoting recovery from extramarital affairs. Clinical Psychology: Science And Practice, 6 (4), 382-399.
• Göztepe Gümüş, I. (2015). Evli Bireylerde Bağışlama, Tekrarlayıcı Düşünme Düzeyi İle Ruh Sağlığı ve Evlilik Uyumu Arasındaki İlişkiler. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Gürbüz, E. (2016). Evlilik İçinde Aldatılan Bireylerin Affetmelerini Yordamada Bağlanma Stilleri ve Psikolojik Sağlamlığın Rolü. Yüksek Lisans Tezi. Bahçeşehir Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Güzel, İ. (2016). Yakın İlişkilerde Aldatma ve Affetme Eğiliminin Şema Terapi Modeli Çerçevesinde İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bahçeşehir Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi (28. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kaya, F. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Affetme ve Mükemmeliyetçilik Düzeyleri Arasındaki İlişki: Duygusal Zekanın Aracı Rolü. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Kızılöz Başsayın, A. (2018). Evli Bireylerde Mükemmeliyetçilik, Evlilik Doyumu ve Cinsel Doyum Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kublay, D. (2013). Evlilik Uyumu: Değer Tercihleri ve Öznel Mutluluk Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Nalbant, H. (2017). Evlilik Uyumunun Yordayıcılarından Ahlaki Olgunluk ve Değerler. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Osman Paşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
• Seyfi, S. (2017). Evli Bireylerin Aldatma Eğilimleri ve Affetme Düzeylerinin Bağlanma Stillerine Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Sivri, F. Z. (2019). Yetişkinlerde; Affedicilik, İyimserlik ve Öznel Zindelik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Tarhan, N. (2010). Aile Okulu. Timaş Yayınları (12. Baskı): İstanbul.
• Tayşi, E. (2007). İkili İlişkilerde Bağışlama: İlişki Kalitesi ve Yüklemelerin Rolü. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Tutarel Kışlak, Ş. (1999). Evlilikte Uyum Ölçeğinin (EUÖ) güvenirlik ve geçerlik çalışması. 3P Psikoloji, Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi, 7 (1), 50-57.
• Tutarel Kışlak, Ş. ve Çabukça, F. (2002). Empati ve demografik değişkenlerin evlilik uyumu ile ilişkisi. Aile ve Toplum Dergisi, 2, 40-46.
• Yalçın, H. (2014). Evlilik uyumu ile sosyodemografik özellikler arasındaki ilişki. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3 (1), 250- 261.