The Effect of Saint Paul’s Mission Travels on Christology

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 175 - 185, 24.12.2022

İlbey Dölek

Öz

Saul, who persecuted supporters of Jesus before becoming a Christian, took the name of Paul after the vision of Damascus. St. Paul, originally a Jew, was born in the city of Tarsus in the Cilicia region and was a Roman citizen. St. Paul is considered as the architect of modern-day Christianity. The essence of his Christology is the death of Jesus Christ on the cross and his resurrection after three days. Jesus' death is important both in the historical and theological context. St. Paul, known as the owner of fourteen letters in the New Testament, yet some theologians believed that he wrote some of them, even though he did not write all of them himself. St. Paul's letters are important as the earliest to be written before four Gospels. St. Paul appears to play a leading role in the formation of the Christian theology after Jesus Christ. In addition to his journeys and letters he sent to Gentile nations, he had important debates with the apostles and Jewish authorities. It is written in the Acts that St. Paul was brought from Jerusalem to Rome via a charter cruise under Roman soldiers’ supervision. He was held in Rome for two years under house arrest. St. Paul is believed to have died in Rome during the reign of Emperor Nero, shortly after his release and re-arrest. The study aims to examine St. Paul's difficult journey by ship with the Roman authorities from Jerusalem to Rome after his arrest in the Jewish area and to explain the main points of his Christology in the context of the Acts of Apostles and the Letter to the Romans. 

Anahtar Kelimeler

Saint Paul, Jesus Christ, Mission, Church, Christianity, Christology

Aziz Pavlus’un Misyon Seyahatlerinin Kristoloji’ye Etkisi

Öz

Hristiyan olmadan önce İsa’nın takipçilerine zulmeden Saul, Şam vizyonu sonrasında Pavlus ismini alarak havari olarak atanmıştır. Aslen Yahudi olan Pavlus, Kilikya bölgesinin Tarsus şehrinde doğmuş ve Roma vatandaşıdır. Aziz Pavlus, günümüz Hristiyanlığının mimarı olarak kabul edilir. Pavlus’un kristolojisinin özü İsa Mesih’in çarmıh üzerindeki ölümü ve üç gün sonra dirilişine dayanır. Pavlus, Yeni Ahit’te yer alan on dört mektubun sahibi olarak bilinmektedir ancak bunların tamamını kendisi yazmasa da bir kısmını yazdırdığına inanılmaktadır. Aziz Pavlus’un mektupları İncillerden önce yazılması bakımından en erken yazılan Yeni Ahit metinleri olarak kabul edilir. Aziz Pavlus’un, Hristiyan teolojinin şekillenmesinde İsa Mesih’ten sonra başat bir rol üstlendiği görülmektedir. Yahudi olmayan (gentile) uluslara gönderdiği mektupları ve yolculuklarının yanı sıra, İsa’nın ölümünden sonra havariler topluluğu ve Yahudi yetkililerle yaşadığı tartışmalar, hem tarihsel hem de teolojik bağlamda önemlidir. Elçilerin İşleri’nde Aziz Pavlus’un, Romalı askerler nezaretinde Yeruşalim’den Roma’ya zorlu bir gemi yolculuğuyla getirildiği ve Roma’da iki yıl ev hapsinde tutulduğu yazılıdır. Aziz Pavlus, serbest bırakıldıktan sonra tekrar tutuklanmasının ardından kısa bir süre sonra Roma’da imparator Nero zamanında öldüğüne inanılır. Bu çalışmanın amacı, Aziz Pavlus’un Yahudiye bölgesinde tutuklanıp Romalı yetkililerle beraber Roma’ya kadar uzanan zorlu gemi yolculuğu ve inanlılara yönelik yaptığı konuşmalarını Elçilerin İşleri kitabı ve Romalılara Mektubu bağlamında incelemek ve onun kristolojisinin temel noktalarını açıklamaktır.

Anahtar Kelimeler

Aziz Pavlus, İsa Mesih, Misyon, Kilise, Hıristiyanlık, Kristoloji.

Kaynakça

• Adıbelli, R. (2015). Ve Yahudiler 'İsa Mesih, Allah'ın Oğludur' Dediler: Modern Bir Senkretik Fenomen Olarak Mesihi Yahudilik, Bilimname, Vol.29, No.2, 9-32.
• Akalın, K. H. (2016). Bilgi-İman Ayrılığında Aziz Pavlus'un Gnostik Savunması, Iğdır Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, No.8, 29-61.
• Altındal, A. (1993). Üç İsa, (çev.S. Özbudun), İstanbul: Anahtar Kitaplar Yay.
• Aydın, F. (2001). Hz. İsa Sonrası Tartışma Konularından Havarilik ve Aziz Pavlus'un Havarilik Anlayışı, Dinler Tarihi Araştırmaları Sempzoyumu III, Ankara.
• Aydın, F. (2011). Aziz Pavlus Hristiyanlığına Giriş, Ankara: Eskiyeni Yayınları
• Aydın, M. (1995). Hristiyan Kaynaklarına Göre Hristiyanlık, Ankara: TDV. Yay.
• Birekul, M. (2017). Aziz Pavlus'un Seyahatlerinde Konya ve Karaman Bölgesi Misyonerlik ve Eğitim Faaliyetleri, http://www.mbirekul.com/wp-content/uploads/2017/04/azizAziz Pavlus.pdf
• Buckham, J. (2017). İsa ve Aziz Pavlus'un Mistisizmi, (çev. H. Temiztürk), KTÜ. İlahiyat Fakültesi Dergisi, Vol.4, No.1, 149-157.
• Dunn, J. (2008). The New Perspective on St. Paul, Michigan: William B. Eerdmans Publishing.
• Duygu, Z. (2018). İsa, Aziz Pavlus ve İnciller, İstanbul, Düşün Yay.
• Eisenbaum, P. (2003). Kadın Düşmanlığının ve Yahudi Aleyhtarlığınını Babası Aziz Pavlus mudur?, (çev. S. Turan), Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi III (2003), 3, 243-263
• Fitzmyer J. (1968). The Letter to the Romans, Newyork: Doubleday.
• Gager, J. (2005). Aziz Pavlus’un Zıtlıkları ve Bu Zıtlıklar Giderilebilir Mi? (çev. S. Turan), Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi V, No. 3, 303-313.
• Grant, M. (1976). St. Paul, New York: Weidenfeld and Nicholsan.
• Gündüz, Ş. (2000) Aziz Pavlus Teolojisinde Gnostik Unsurlar, Dini Araştırmalar, Vol. 2, No.6, 51-75.
• Gündüz, Ş. (2004). Aziz Pavlus: Hristiyanlığın Mimarı, Ankara: Ankara Okulu Yay.
• Güzdüz, Ş. (2017). “Gnostisizm” Din ve İnanç Sözlüğü”, İstanbul, Vadi Yay.
• Has, H. (2013). Ahit Teolojisi'nin Dört İncil, Aziz Pavlus'un Mektupları ve Katolik Kilise Üzerine Yansıması, Akademik Bakış Dergisi, Sayı.38, 1-16.
• Knopf, R. (1914). St. Paul and Hellenism, The American Journal of Theology, Vol. 18, No. 4. 497-520.
• Kutsal Kitap (Eski ve Yeni Anlaşma) (2018). İstanbul: Kitab-ı Mukaddes Şirketi,
• Mcray, J. (2003). Son Dönemdeki Araştırmalarda Aziz Pavlus, (çev. S. Turan), Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi III, Vol.4, 149-161.
• Meeks W. (Ed.) (1972). The Writings of St St. Paul, Newyork: W. W. Norton & Company.
• Räisänen, H. (1987). St. Paul and the Law, Tübingen: Mohr Siebeck.
• Renan, E. (1869). Saint Paul III, New York: Carleton Publisher.
• Scobie, C. (2005). Hristiyan Kilisesinin Evrensel Misyonunun Kökeni İsa Mı? St. Paulus mu? (çev. S. Turan), Bilimname VII/1, 127-128.
• Turan, S. (2006). Misyonerliğin Kurucusu: Aziz Pavlus, İstanbul: IQ Kültür Yay.
• Turner, N. (2015). Grammatical Insights into the New Testament, London: Bloomsbury Press.
• Unnik, W. (1962). Tarsus or Jerusalem: The City of St. Paul's Youth, English Trans. G. Ogg, Epworth Press.