Bone defects and deformities usually occurring due to high energy traumas such as traffic accidents and gun-shut injuries have been one of the most challenging issues for orthopaedists. Distraction osteogenesis, which was first described and employed by Gavril Abramovich Ilizarov in 1950’s, has opened a new era in the treatment of bone defects and deformities when used with circular external fixators allowing movements in every direction and plane. Yet, in order to achieve success, it is essential that basic principles described by Ilizarov be adhered to. In this review, basic knowledge on distraction osteogenesis and biomechanics of circular external fixators are reviewed in the light of the current literature.
Genellikle trafik kazasi ve ateşli silah yaralanmasi gibi yüksek enerjili travmalar sonucu oluşan kemik defekt ve deformiteleri ortopedistlerin en ciddi sorunlanndan biridir.
1950'li yıllarda Gavril Abramovich Ilizarov tarafindan uygulanmaya başlayan distraksiyon osteogenezisi, her düzlem ve doğrultudaki kontrollü hareketlere izin veren sirküler ekstemal fıksatörlerle birlikte kullanılarak kemik defekt ve deformitelerinin tedavisinde bir çığır açmıştır. Ancak yöntemin başarılı olabilmesi için Ilizarov tarafindan tanımlanmış olan temel prensiplere sadık kalinmasi mutlak bir zorunluluktur. Bu makalede distraksiyon osteogenezisi ve sirküler ekstemal fıksatörlerin biyomekaniği konusundaki temel bilgiler, literatür verileri eşliğinde irdelenmiştir.
Anahtar sözcükler: Biyomekanik; kemik uzatma/enstrümantasyon/ osteogenezis/fizyoloji; kırıklar/fizyopatoloji; kırık fiksasyonu/enstrümantasyon; ortopedik fiksasyon araçları; eksternal fiksatörler; stres, mekanik.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2000 Cilt: 34 Sayı: 4 |