ÖZET
Hadis rivayeti Hz. Peygamber döneminde başlamıştır. Sahâbeden
bazıları Hz. Peygamber’den öğrenmiş oldukları hadisleri başkalarına rivayet
etmişlerdir. Bazı sahâbiler de Hz.
Peygamber’den duymamış oldukları bazı rivayetlerin sahihliğini
araştırmışlardır. Hz. Peygamber hayatta olduğu dönemde hadisin
sıhhatini tespit etmek çok kolaydı, Hz. Peygamber’e gidip sormak yeterliydi.
Ancak Hz. Peygamber’in vefatından sonra rivayetleri
doğrudan kaynaktan tahkik etme imkânı kalmamıştır. Bundan dolayı sahabilerden Hz. Aişe, Hz. Ali ve İbn Abbâs gibi bazıları, raviyi
soruşturmak, hadisi nakledenden şahit istemek, hadisi nakledene yemin ettirmek,
hadislerin metinlerini Kur’an’a, sünnete ve akla arz etmek gibi yollara
başvurarak rivayetleri tashih etmeye çalışmışlardır. Sahâbe döneminde
kavram olarak net bir şekilde ortaya konmamış olmakla birlikte hadislerin sahîh
veya sahîh olmama durumunun bilinçaltlarında var olduğu söylenebilir. Sahâbenin hadis rivayeti karşısındaki
tutumları muhaddisler için önemli bir model oluşturmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Akademik Platform İslami Araştırmalar Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.