Emzirme, memeli canlıların hayatlarının doğumdan sonraki en önemli aşamasını oluşturmaktadır. Yenidoğanın beslenmesi, büyümesi, gelişmesi ve hastalıklara karşı korunmasını sağlayan süt, anne ve yavru arasındaki sevgi bağını da güçlendirmektedir. Emzirmenin önemi tarihin erken dönemlerinden itibaren anlaşılmış olup bununla ilgili tasvirler oluşturulmuştur. Söz konusu tasvirlerde doğurganlık, annelik, bereket, besleyicilik ve yaşamın devamlılığının sembolik anlatımının gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır. Ayrıca söz konusu motif, Eski Mezopotamya toplumlarının inancında bereket ve doğurganlıkla ilişkilendirilen tanrıçayla özdeşleştirilmiştir. Çivi yazılı belgelerde özellikle kraliyet yazıtları ve kehanet metinlerinde bazı kralların tanrıça tarafından emzirildiği ifade edilmiş olup, bu da onların krali iktidarının dini anlamda meşruiyet kazanmasını ifade eden güçlü bir sembolik aktarımdır. Bu çalışmada Eski Mezopotamya toplumlarının düşünce ve inanç dünyasında sıklıkla karşılaşılan emzirme temasının arkeolojik kazı çalışmaları sonucunda ortaya çıkarılan buluntular ile çivi yazılı vesikalardan elde edilen veriler doğrultusunda incelenmesi amaçlanmıştır.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eski Önasya Tarihi |
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 4 Temmuz 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 9 Temmuz 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 13 Mart 2025 |
| Kabul Tarihi | 17 Nisan 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 19 Sayı: 1 |