Öz
Karapınar, halıcılık adına önemli eserler üretmiş dokuma merkezlerimizden birisidir. Karapınar halıları, halılara işlenmiş motiflere göre çeşitli isimler almışlardır. Bunlar arasında en bilinenleri, Direkli Karapınar, Göbekli Karapınar ve
Karapınar'ın Ladik modelidir.
Göbekli Karapınar halılarında, zeminde bir ya
da üç tane göbek görülür. Bu göbeklerin zemine işlenişi, cilt sanatında görülen şemse ve salbek düzenlemesini andırır. Halıları çoğunlukla tarak motifinin işlendiği tek bir kuşak çevreler. Halının kısa kenarlarında ise ev tasvirinin işlendiği
ince şeritler yer alır. 18. yüzyıl Karapınar halılarında kompozisyonda genel bir sadelik hakimdir. 19.
yüzyıl halılarının göbek ve kuşakları kalabalıklaşır
ve farklı yörelerin desenleri görülmeye başlar. 19.
yüzyıldan itibaren diğer yörelerimizin pek çoğunda olduğu gibi özelliklerini yitirmeye başlamış,
günümüzde ise yok olma noktasına gelmiştir.
Kaynakça
- Bodur, Fulya (1984), "Karapınar Halıcılığı", Türk Dünyası Araştırmaları, Türk Halıları Özel Sayısı, Sayı 32, İstanbul, s.73-81.
- Erdmann, Kurt (basım tarihi yok), Ver Türkische Teppich Des 15. 1akrkunderts, (Çeviren: H. Taner, 15. Asır Türk Halısı), İstanbul.
- Gündüz, İbrahim (1980), Bütün Yönleriyle Karapınar, Konya.
- Gündüz, İbrahim (1993), Karapınar El Dokumaları ve Kökboyaalık, Konya: Karapınar Belediyesi Kültür Yayını, No: 2.
- Küçükdağ, Yusuf (2001), "Karapınar Kasabasının Kurulması ve İskan Durumu", Türkiye Büyük Millet Meclisi hin Açılışının 80. Yıldönümü Karapınar Sempozyumu (Karapınar, 2 6 -2 7 Ekim 2000), Editör: Yusuf Küçükdağ, Konya, s. 8-15.
- Ögel, Bahaeddin (1989), Türk Mitolojisi, Cilt I, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
- Sümer, Faruk (1992), Oğuzlar (Türkmenler) Tarikleri-Boy Teşkilatı-Destanları, İstanbul.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Mart 2011 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 |