Occupational Burnout Syndrome in Dietitians and Measurement Tools Used in the Evaluation of Burnout Syndrome

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: x, 51 - 61

Seher Aksakal Yaşaroğlu , Merve Korkmaz , Zeynep Begüm Kalyoncu Atasoy

https://doi.org/10.71230/arsagbil.1544264

Öz

Burnout syndrome is typically examined across three main dimensions: emotional exhaustion, depersonalization, and reduced personal accomplishment. These components can lead to a significant decline in job performance, general unhappiness, conflicts, and job turnover. Dietitians are health professionals who manage individuals' healthy eating and dietary programs and address nutrition-related health problems. Burnout syndrome is a common condition among dietitians due to factors such as workload, emotional demands, and professional stress. The dietitian profession carries an emotional burden, and dietitians face burnout risk while meeting clients' expectations and managing their health conditions. Additionally, studies have shown that factors such as workload, working hours, and work environment contribute to occupational burnout among dietitians. Dietitians experiencing burnout have their work and social lives negatively affected, leading to difficulties in fulfilling their professional responsibilities. To mitigate the adverse effects of burnout on healthcare services, it is essential to enhance dietitians' well-being and improve the quality of healthcare services. In conclusion, dietitians are highly likely to experience burnout, and a comprehensive investigation of this condition can help develop corrective measures at both individual and institutional levels. This review presents the conceptual framework of professional burnout syndrome, assessment inventories, and the results of recent studies on burnout syndrome among dietitians in different countries.

Anahtar Kelimeler

Dietitian, Job satisfaction, Professional burnout, Self-compassion.

Diyetisyenlerde Mesleki Tükenmişlik Sendromu ve Tükenmişlik Sendromunun Değerlendirilmesinde Kullanılan Ölçme Araçları

Öz

Tükenmişlik sendromu duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarıda azalma olmak üzere genellikle üç ana boyutta incelenmektedir. Bu bileşenler, iş performansında belirgin bir düşüşe, genel mutsuzluğa, çatışmalara ve işten ayrılmaya neden olabilmektedir. Diyetisyenler bireylerin sağlıklı beslenme ve diyet programlarını yöneten, beslenme ile ilişkili sağlık problemleri ile başa çıkan sağlık profesyonelleridir. Tükenmişlik sendromu, diyetisyenlerde iş yükü, duygusal talepler ve mesleki stres gibi faktörlerden dolayı yaygın görülen bir durumdur. Diyetisyenlik mesleği duygusal bir yük barındırdığı için hastaların beklentilerini karşılarken ve hastaların sağlık durumlarını yönetirken diyetisyenler tükenmişlik riski ile karşı karşıya kalabilmektedir. Ayrıca yapılan çalışmalarda iş yükü, çalışma saatleri ve çalışma ortamları gibi faktörlerin de diyetisyenlerde mesleki tükenmişliğe yol açtığı görülmüştür. Tükenmişlik sendromuna maruz kalan diyetisyenlerin, iş ve sosyal yaşamları olumsuz yönde etkilenmektedir. Bu durum diyetisyenlerin mesleki sorumluluklarını yerine getirmede problemlere yol açabilmektedir. Tükenmişliğin sağlık hizmetleri üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmak, diyetisyenlerin mesleki refahını artırmak ve sağlık hizmetlerinin kalitesini iyileştirmek gerekmektedir. Sonuç olarak, diyetisyenlerin tükenmişlik yaşama olasılığı yüksektir ve bu durumun kapsamlı bir şekilde araştırılması, hem bireysel hem de kurumsal düzeyde iyileştirici önlemler geliştirilmesine yardımcı olabilecektir. Bu derlemede profesyonel tükenmişlik sendromunun kavramsal çerçevesi, değerlendirme envanterleri ve diyetisyenler özelinde tükenmişlik sendromuna ilişkin farklı ülkelerde yapılan güncel çalışma sonuçları sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Diyetisyen, İş tatmini, Mesleki tükenmişlik, Öz şefkat.

Kaynakça

• Albar, B.Ö. ve Ofluoğlu, G. (2017). Çalışma hayatında mobbing ve tükenmişlik ilişkisi. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 6(16), 538-550.
• Alqahtani, N., Albadareen, B. ve Mohammad-Mahmood, A. (2024). The Burnout Syndrome among Dietitians in Arar, Saudi Arabi. medRxiv preprint, Arar. https://doi.org/10.1101/2024.01.30.24301842
• Altun, Ö. Ş., Kabakçı, K., Olçun, Z. (2020). Hemşirelikte öz-şefkat. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 29(2), 1-1.
• Aziri, B. (2011). Job satisfaction: A literature review. Management Research and Practice, 3(4), 77-86.
• Bakoğlu, R.E.F.İ.K.A., Yıldız, S., Yiğit, İ., Boz, İ.T. (2009). Tükenmişliği ölçmede alternatif bir araç Kopenhag tükenmişlik envanterinin Marmara Üniversitesi akademik personeli üzerine uyarlanması. Yönetim Dergisi: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadı Enstitüsü, 20(63), 77-98.
• Ball, L., Eley, D.S., Desbrow, B., Lee, P., Ferguson, M. (2015). A cross‐sectional exploration of the personality traits of dietitians. Journal of Human Nutrition and Dietetics, 28(5), 502-509.
• Bauer, J., Häfner, S., Kächele, H., Wirsching, M., Dahlbender, R.W. (2003). The burn-out syndrome and restoring mental health at the working place. Psychotherapie, Psychosomatik, medizinische Psychologie, 53(5), 213-222.
• Belcastro, P. A., Hays, L. C. (1984). Ergophilia… ergophobia… ergo… burnout?. Professional Psychology: Research and Practice, 15(2), 260.
• Bocheliuk, V.Y., Zavatska, N.Y., Bokhonkova, Y.O., Toba, M.V., Panov, N.S. (2020). Emotional burnout: Prevalence rate and symptoms in different socio-professional groups. Journal of Intellectual Disability-Diagnosis and Treatment, 8(1), 33-40.
• Bridgeman, P.J., Bridgeman, M.B., Barone, J. (2018). Burnout syndrome among healthcare professionals. The Bulletin of the American Society of Hospital Pharmacists, 75(3), 147-152.
• Bureau of Labor Statistics (BLS), U.S. Department of Labor. (2024). Occupational Outlook Handbook, Dietitians and Nutritionists (Updated 3 august 2024). https://www.bls.gov/ooh/healthcare/dietitians-and-nutritionists.htm
• Cherniss, C. (2001). The emotionally ıntelligent workplace. Jossey-Bass google schola, 2, 3295-3299.
• Chirico, F., Afolabi, A.A., Ilesanmi, O.S., Nucera, G., Ferrari, G., Sacco, A., Leiter, M. (2021). Prevalence, risk factors and prevention of burnout syndrome among healthcare workers: an umbrella review of systematic reviews and meta-analyses. Journal of Health and Social Sciences, 6(4), 465-491.
• Chitose, H., Kuwana, M., Miura, T., Inoue, M., Nagasu, Y., Shimizu, R., Matsumoto, Y. (2022). A Japanese nationwide survey of nutritional counseling for cancer patients and risk factors of burnout among registered dietitians. Palliative Medicine Reports, 3(1), 211-219.
• Demerouti, E., Bakker, A.B., Vardakou, I., Kantas, A. (2003). The convergent validity of two burnout instruments: A multi-trait multi-method analysis. European Journal of Psychological Assessment, 19(1), 12-23.
• Eliot, K.A., Kolasa, K.M., Cuff, P.A. (2018). Stress and burnout in nutrition and dietetics: strengthening interprofessional ties. Nutrition Today, 53(2), 63-67.
• Ergin, C. (1992). Doktor ve hemsirelerde tukenmislik ve Maslach tukenmislik olceginin uyarlanmasi. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi, 22th September 1992 Ankara (Turkey), ss.143-154.
• Fabio, P., Stefania, S., Elisabetta, T., Thi, T.C.N. and Iolanda, G. (2019). Public health and burnout: a survey on lifestyle changes among workers in the healthcare sector. Acta Bio Medica: Atenei Parmensis, 90(1), 24.
• Gingras, J., De Jonge, L.A. and Purdy, N. (2010). Prevalence of dietitian burnout. Journal of Human Nutrition and Dietetics, 23(3), 238-243.
• Halbesleben, J.R.B. and Demerouti, E. (2005). The construct validity of an alternative measure of burnout: Invetigating the english translation of the oldenburg burnout ınventory. Work and Stres, 19(3), 208-220.
• Hopkins, H., Eggett, D., Patten, E.V. (2024). Investigation of precepting-related burnout in dietetics preceptors. Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics, 11, S2212-2672.
• Kaplan, D. N., Şener, N. and Kuzu, M. (2024). Diyetisyenlik mesleğinde iletişim. Sağlık Profesyonellerinin İletişim Becerileri, 5(1), 137.
• Karahan, H. (2020). Acil servislerde çalışan sağlık personellerinde tükenmişlik sendromu görülme sıklığı ve demografik özellikleri. Anatolian Journal of Emergency Medicine, 3(3), 81-84.
• Karsavuran, S. (2014). Sağlık sektöründe tükenmişlik: Ankara’daki sağlık bakanlığı hastaneleri yöneticilerinin tükenmişlik düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(2), 133-163.
• Kristensen, T.S., Borritz, M., Villadsen, E. and Christensen, K.B. (2005). The copenhagen burnout ınventory: A new tool for the assessment of burnout. Work and Stress, 19(3), 192-207.
• Lai, I.J., Liao, L.L., Lee, C.H. ad Li, P.S. (2018). The relationship among work stress, emotional intelligence, and emotional exhaustion: an empirical study on Taiwanese dietitians. Taiwan Journal of Publich Health/Taiwan Gong Gong Wei Sheng Za Zhi, 37(4), 464-474.
• Leitão, J., Pereira, D. and Gonçalves, Â. (2021). Quality of work life and contribution to productivity: Assessing the moderator effects of burnout syndrome. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(5), 2425.
• Leiter, M.P. and Maslach, C. (2001). Burnout and quality in a sped-up world. The Journal for Quality and Participation, 24(2), 48-51.
• Malach-Pines, A. (2005). The burnout measure, short version. International Journal of Stress Management, 12(1), 78-88.
• Marinaro, M. (2022). Exploring the Prevalence of Emotional Exhaustion, Depersonalization, and Personal Accomplishment among Registered Dietitians Working with People on Dialysisi. Doctoral dissertation, Concordia University, Chicago.
• Maslach, C. (2003). Burnout: The cost of caring. Christina Maslach, New York. Maslach, C. and Jackson, S.E. (1981). The measurement of experienced burnout. Journal of Organizational Behavior, 2(2), 99-113.
• Milosavljevic, M. and Noble, G. (2015). Burnout levels among dietitians working in the New South Wales public hospital system: A cross‐sectional statewide survey. Nutrition and Dietetics, 72(2), 101-106.
• Perdue, C.N. (2016). Emotional İntelligence, Job Satisfaction, and Burnout for Dietitians. Doctoral dissertation, Walden University, Minneapolis.
• Pines, A.M. (1981). Burnout: From tedium to personal growth. A Division of Macmillian Publishing Company, Michigan.
• Malach-Pines, A. (2005). The burnout measure, short version. International Journal of Stress Management, 12(1), 78-88.
• Schaufeli, W.B., Leiter, M.P., Maslach, C. (2009). Burnout: 35 years of research and practice. Career Development International, 14(3), 204-208.
• Schaufeli, W.B. and Taris, T.W. (2005). The conceptualization and measurement of burnout: Common ground and worlds apart. Work and Stress, 19(3), 256-262.
• Şeker, S. (2011). The Correlation of Job Insecurity and Burnout on Employees: A Field Research for Pharmaceutical Sales Representatives. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı, İzmir.
• Toker, S., Melamed, S., Berliner, S., Zeltser, D. and Shapira, I. (2012). Burnout and risk of coronary heart disease: A prospective study of 8838 employees. Psychosomatic Medicine, 74(8), 840-847.
• Tremelling, K., Sandon, L., Vega, G.L. and McAdams, C.J. (2017). Orthorexia nervosa and eating disorder symptoms in registered dietitian nutritionists in the United States. Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics, 117(10), 1612-1617.
• Tümkaya, S. ve Çavuşoğlu, İ. (2010). Sınıf öğretmenliği son sınıf öğretmen adaylarının tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 468-481.
• Tümkaya, S., Çam, S. ve Çavuşoğlu, I. (2009). Tükenmişlik ölçeği kisa versiyonu’nun Türkçe’ye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalişmasi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), 387-398.
• van den Berg, L., de Beer, S. M., Claassen, T., Meyer, J., Strydom, I., van Rooyen, C. and Spies, H. (2024). Job satisfaction and perception of workloads among dietitians and nutritionists registered in South Africa. South African Journal of Clinical Nutrition, 37(1), 38-48.
• West, C. P., Dyrbye, L.N. and Shanafelt, T. D. (2018). Physician burnout: contributors, consequences and solutions. Journal of Internal Medicine, 283(6), 516-529.
• Wykes, T., Stevens, W. and Everitt, B. (1997). Stress in community care teams: will it affect the sustainability of community care?. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 32, 398-407.
• Yun, H.J., Lee, J.E. and Hong, W.S. (2009). A study on factors of job satisfaction and burnout of hospital dietitians. Korean Journal of Community Nutrition, 14(1), 100-113.