Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 79 - 93, 30.12.2018

Öz

Kaynakça

  • Agel, Lindh, Ohlsson. 1997. Growth and Public Sector: A Criticial Review Essay. European Journal of Politicial Economy. Vol.13 Issue.1 Pages.33-52
  • Altay, N. O., ve Altın, O. 2008. Türkiye’de kamu harcamalarının ekonomik büyüme ve yatırımlar üzerine etkilerinin analizi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 8(1), 267-285.
  • Altunç, Ö.F., Aydın, C. 2012. Türkiye’de Kamu Sektörü Büyüklüğü ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Ampirik Analiz. Ekonomik Yaklaşım. 23(82), 79-92
  • Arısoy, İ. 2005. Türkiye’de Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme İlişkisi (1950-2003). Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni 2005/15
  • Artan, S., ve Berber, M. 2004. Kamu kesimi büyüklüğü ve ekonomik büyüme ilişkisi: Çoklu koentegrasyon analizi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2), 13-29.
  • Altunöz, U. October 2014. Wagner law and examining the walidity of Turkish Economy. Route Educational and Social Science Journal. Volume 1 (3)
  • Aytaç, D., ve Güran, M. 2010. Türkiye’de kamu sektörü büyüklüğü ve ekonomik büyüme ilişkisinin ampirik analizi. Sosyo Ekonomi, 6(13), 129-152.
  • Cergibozan, R. Çevik, E. Demir, C. 2017. Wagner Kanununun Türkiye Ekonomisi için sınanması: Çeşitli zaman serisi bulguları. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar. Cilt 54 Sayı:625
  • Clemente, J., Montanes, A. ve Reyes, M. 1998. Testing for a Unit Root in Variables with a Double Change in the Mean”, Economics Letters, 1998, 59 (2), 175-182.
  • Dickey, D. A. and Fuller, W . A. (1979). “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root”, Journal of the American Statistical Association, 74, 427-431.
  • Doğangün Yasa, B. 2017. İktisat Düşüncesinde Devlet Müdahaleciliğinin Evrimi. Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt.5 Sayı.2
  • Dübüş, U. 2017. Wagner ve Keynes hipotezlerinin test edilmesi: Türkiye Örneği. Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi
  • Enders, W. 2004. Applied Econometric Time Series(Second Edition), Danvers:Wiley
  • Fölster, S., Henrekson, M. 1999. Growth and the public sector: a critique of the critics. European Journal of Politicial Economy. Vol 15 337-358
  • Fölster, S., Henrekson, M. 2001. Growth effects of goverment expenditure and taxation in rich countries. http://www.elsevier.com/locate/econbase
  • Gacaner, A. 2005. Türkiye açısından Wagner Kanunu’nun geçerliliğinin analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cil:20 Sayı:1, ss:103-122
  • Gujarati, D. N. Temel Ekonometri. Literatür Yayıncılık. İkinci Baskı. Mayıs 2001. İstanbul. S:620-621
  • Güder, F. Yücekaya, P. Şenyurt, A. 2016. Kamu harcamaları ile ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye için Keynesyen görüş mü? Wagner Kanunu mu geçerli? (2006-2015 Dönemi). ÇOMU Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi 1(1), 47-60.
  • Halıcıoğlu, F. 2003. Testing Wagner’s law for Turkey, 1960-2000. Review of Middle East Economics and Finance, 1(2), 129-140.
  • Laurenceson, J., ve Chai, C. 2003. Financial reform and economic development in China. Cheltenham, UK: Edward Elgar Publishing
  • Musgrave, R.A. ve Peacock, A.T. 1967. Classics in the Theory of Public Finance. International Economic Asocation. St.Martin’s Press. New York.
  • Pesaran, M. H., Shin, Y., ve Smith, R. J. 2001. Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationship. Journal of Applied Econometrics, 16 (3), 289–326.
  • Perron, P. ve Vogelsang, T. 1992. Testing for a Unit Root in a Time Series with a Changing Mean: Corrections and Extensions. Journal of Business & Economic Statistics, 10(4), 467-470.
  • Recepoğlu, M. 2016. Türkiye’de Wagner yasasının geçerliliğinin test edilmesi: Bölgesel panel veri analizleri (2004-2011). Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi. Yıl:4 Sayı:35, 513-526
  • Selen, U. Eryiğit, K. 2009. Yapısal kırılmaların varlığında, Wagner kanunu Türkiye için geçerli mi? Maliye Dergisi. Sayı:156
  • Slemrod, J., 1995, What do cross-country studies teach about government involvement, prosperity, and economic growth?, Brookings Papers on Economic Activity 2, 373–431
  • Şanlısoy, S., Sunal, O. 2016. Kamu harcamaları ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye Örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt.7 Sayı.17
  • Şimşek, M. 2004. Türkiye’de Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme, 1965-2002”, Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 18(1/2), 37-52
  • Taşseven, Ö. 2011. The Wagner’s law: Time series evidence for Turkey, 1960-2006. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(2), 304-316.
  • Tobin, D. 2005. Economic liberalization, the changing role of the state and “Wagner’s Law”:China’s development experience since 1978. http://www.elsevier.com/ locate/worlddev
  • Tuna, K. 2013. Türkiye’de Wagner Kanununun geçerliliğinin test edilmesi. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi. Cilt:1, Sayı:3, ss:54-57
  • Ulutürk, S. 2001. Kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkisi. Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 1, 131 – 139.
  • Uysal, D., ve Mucuk, M. 2009. Türkiye ekonomisinde kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 46(527), 39-48.
  • Uzay, N. 2002. Kamu büyüklüğü ve ekonomik büyüme üzerindeki etkileri: Türkiye Örneği. Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 19, 151 – 172.
  • Yardımcı, P. 2006. İçsel Büyüme Modelleri ve Türkiye Ekonomisinde İçsel Büyümenin Dinamikleri. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi Yıl.9 Sayı.10

Türkiye Ekonomisi için Keynesyen Yaklaşım ve Wagner Yasası’nın Test Edilmesi: 1950-2017 yılları arasında bir inceleme

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 79 - 93, 30.12.2018

Öz

Kamu harcamaları ile ekonomik büyüme
arasındaki iki yönlü ilişki, iktisat ve maliye literatüründe üzerinde bir
uzlaşı olmayan bir konu olma özelliğindedir. Kamu harcamalarının ekonomik
büyümeye olan etkisi Keynesyen teorinin önermesi iken Wagner Yasası ise ters
yönlü bir nedensellik ilişkisini belirtmektedir. Bu çalışmada Keynes ve Wagner
Yasası Otoregresif Gecikmesi Dağıtılmış (ARDL-Autoregressive Distributed Lag
Model) vasıtası ile araştırılmaktadır. Elde edilen sonuçlar Türkiye ekonomisi
için Wagner Yasası’nın ve Keynesyen yaklaşımın geçerli olduğunu göstermektedir.

Kaynakça

  • Agel, Lindh, Ohlsson. 1997. Growth and Public Sector: A Criticial Review Essay. European Journal of Politicial Economy. Vol.13 Issue.1 Pages.33-52
  • Altay, N. O., ve Altın, O. 2008. Türkiye’de kamu harcamalarının ekonomik büyüme ve yatırımlar üzerine etkilerinin analizi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 8(1), 267-285.
  • Altunç, Ö.F., Aydın, C. 2012. Türkiye’de Kamu Sektörü Büyüklüğü ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Ampirik Analiz. Ekonomik Yaklaşım. 23(82), 79-92
  • Arısoy, İ. 2005. Türkiye’de Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme İlişkisi (1950-2003). Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni 2005/15
  • Artan, S., ve Berber, M. 2004. Kamu kesimi büyüklüğü ve ekonomik büyüme ilişkisi: Çoklu koentegrasyon analizi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2), 13-29.
  • Altunöz, U. October 2014. Wagner law and examining the walidity of Turkish Economy. Route Educational and Social Science Journal. Volume 1 (3)
  • Aytaç, D., ve Güran, M. 2010. Türkiye’de kamu sektörü büyüklüğü ve ekonomik büyüme ilişkisinin ampirik analizi. Sosyo Ekonomi, 6(13), 129-152.
  • Cergibozan, R. Çevik, E. Demir, C. 2017. Wagner Kanununun Türkiye Ekonomisi için sınanması: Çeşitli zaman serisi bulguları. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar. Cilt 54 Sayı:625
  • Clemente, J., Montanes, A. ve Reyes, M. 1998. Testing for a Unit Root in Variables with a Double Change in the Mean”, Economics Letters, 1998, 59 (2), 175-182.
  • Dickey, D. A. and Fuller, W . A. (1979). “Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root”, Journal of the American Statistical Association, 74, 427-431.
  • Doğangün Yasa, B. 2017. İktisat Düşüncesinde Devlet Müdahaleciliğinin Evrimi. Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt.5 Sayı.2
  • Dübüş, U. 2017. Wagner ve Keynes hipotezlerinin test edilmesi: Türkiye Örneği. Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi
  • Enders, W. 2004. Applied Econometric Time Series(Second Edition), Danvers:Wiley
  • Fölster, S., Henrekson, M. 1999. Growth and the public sector: a critique of the critics. European Journal of Politicial Economy. Vol 15 337-358
  • Fölster, S., Henrekson, M. 2001. Growth effects of goverment expenditure and taxation in rich countries. http://www.elsevier.com/locate/econbase
  • Gacaner, A. 2005. Türkiye açısından Wagner Kanunu’nun geçerliliğinin analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cil:20 Sayı:1, ss:103-122
  • Gujarati, D. N. Temel Ekonometri. Literatür Yayıncılık. İkinci Baskı. Mayıs 2001. İstanbul. S:620-621
  • Güder, F. Yücekaya, P. Şenyurt, A. 2016. Kamu harcamaları ile ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye için Keynesyen görüş mü? Wagner Kanunu mu geçerli? (2006-2015 Dönemi). ÇOMU Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi 1(1), 47-60.
  • Halıcıoğlu, F. 2003. Testing Wagner’s law for Turkey, 1960-2000. Review of Middle East Economics and Finance, 1(2), 129-140.
  • Laurenceson, J., ve Chai, C. 2003. Financial reform and economic development in China. Cheltenham, UK: Edward Elgar Publishing
  • Musgrave, R.A. ve Peacock, A.T. 1967. Classics in the Theory of Public Finance. International Economic Asocation. St.Martin’s Press. New York.
  • Pesaran, M. H., Shin, Y., ve Smith, R. J. 2001. Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationship. Journal of Applied Econometrics, 16 (3), 289–326.
  • Perron, P. ve Vogelsang, T. 1992. Testing for a Unit Root in a Time Series with a Changing Mean: Corrections and Extensions. Journal of Business & Economic Statistics, 10(4), 467-470.
  • Recepoğlu, M. 2016. Türkiye’de Wagner yasasının geçerliliğinin test edilmesi: Bölgesel panel veri analizleri (2004-2011). Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi. Yıl:4 Sayı:35, 513-526
  • Selen, U. Eryiğit, K. 2009. Yapısal kırılmaların varlığında, Wagner kanunu Türkiye için geçerli mi? Maliye Dergisi. Sayı:156
  • Slemrod, J., 1995, What do cross-country studies teach about government involvement, prosperity, and economic growth?, Brookings Papers on Economic Activity 2, 373–431
  • Şanlısoy, S., Sunal, O. 2016. Kamu harcamaları ekonomik büyüme ilişkisi: Türkiye Örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt.7 Sayı.17
  • Şimşek, M. 2004. Türkiye’de Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme, 1965-2002”, Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 18(1/2), 37-52
  • Taşseven, Ö. 2011. The Wagner’s law: Time series evidence for Turkey, 1960-2006. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 12(2), 304-316.
  • Tobin, D. 2005. Economic liberalization, the changing role of the state and “Wagner’s Law”:China’s development experience since 1978. http://www.elsevier.com/ locate/worlddev
  • Tuna, K. 2013. Türkiye’de Wagner Kanununun geçerliliğinin test edilmesi. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi. Cilt:1, Sayı:3, ss:54-57
  • Ulutürk, S. 2001. Kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerine etkisi. Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 1, 131 – 139.
  • Uysal, D., ve Mucuk, M. 2009. Türkiye ekonomisinde kamu harcamaları ve ekonomik büyüme ilişkisi. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 46(527), 39-48.
  • Uzay, N. 2002. Kamu büyüklüğü ve ekonomik büyüme üzerindeki etkileri: Türkiye Örneği. Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 19, 151 – 172.
  • Yardımcı, P. 2006. İçsel Büyüme Modelleri ve Türkiye Ekonomisinde İçsel Büyümenin Dinamikleri. Selçuk Üniversitesi Karaman İ.İ.B.F. Dergisi Yıl.9 Sayı.10
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hasan Bilgehan Yavuz 0000-0003-4011-7126

Ömer Tuğsal Doruk

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yavuz, H. B., & Doruk, Ö. T. (2018). Türkiye Ekonomisi için Keynesyen Yaklaşım ve Wagner Yasası’nın Test Edilmesi: 1950-2017 yılları arasında bir inceleme. Artıbilim: Adana Bilim Ve Teknoloji Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 79-93.