Distribution of Instrument Education Specialization of Academic Staff of Music Education Departments in Turkey

Yıl 2023, , 208 - 216, 31.10.2023

Ahmet Suat Karahan

https://doi.org/10.5152/ArtVis.2023.23216

Öz

When the Music Teacher Education Undergraduate Program is examined, it is seen that individual instrument education courses cover seven semesters. It is of great importance that the academicians who will conduct the instrument education courses have a good command over both the performance of the instrument, teaching methods and techniques, and the repertoire of educational music. In addition, since these courses are carried out individually, it significantly increases the course load of academic staff of the Music Education Department. In this context, it is of great importance that the academic staff should be qualitatively and quantitatively sufficient in order to carry out instrument courses. However, when the relevant literature was reviewed, no study was found to determine the instrument expertise of the academic staff. The aim of the study was to determine the distribution of the academic staff of 37 MTEUPs in terms of instrument specializations in seven regions of Turkey. The fact that the results to be obtained within the scope of the study contribute to the process of training qualified music educators and contain data that can be used in the development of the current program shows its contribution and importance to the field. As a result of the study in which the descriptive method was preferred as the survey model, it was determined that there are 106 piano, 69 violin, 16 viola, 28 cello, two double bass, 26 flute, three clarinet, one trumpet, one saxophone, 32 guitar, one mandolin, 24 baglama, five oud, seven qanun, one tar, 53 singing specialists, and a total of 375 permanent instrument education specialists working in the programs in the seven regions. It has been concluded that the number of instrument education specialists is the highest in Central Anatolia and the lowest in Southeastern Anatolia, and although the number of piano and violin instrument education specialists is quite high in Turkey, the number of double bass, trumpet, saxophone, mandolin, and tar instrument education specialists remains at a very low level.

Anahtar Kelimeler

Individual instrument education lessons, instrument education, instrument education specialization

Müzik Eğitimi Anabilim Dalı Akademik Kadrolarının Çalgı Eğitimi Uzmanlığı Türkiye Dağılımı

Öz

Müzik Öğretmenliği Lisans Programı (MÖLP) incelendiğinde bireysel çalgı eğitimi derslerinin yedi dönemi kapsadığı görülmektedir. Çalgı eğitimi derslerini yürütecek akademisyenlerin hem çalgının icrasına ve öğretim yöntem ve tekniklerine, hem de eğitim müziği dağarına hakim olması büyük bir öneme sahiptir. Ayrıca bu derslerin bireysel olarak yapılması sebebiyle Müzik Eğitimi Anabilim Dalı (MEAD) akademik kadrosunun ders yükü kayda değer ölçüde artmaktadır. Bu bağlamda MEAD çalgı eğitimi derslerinin yürütülebilmesi için akademik kadronun nitel ve nicel olarak yeterli olması büyük bir öneme sahiptir. Ancak ilgili literatür tarandığında MEAD kadrolu akademik personelinin çalgı uzmanlıklarının tespitine yönelik bir çalışmaya rastlanmamıştır. Araştırmanın amacı Türkiye genelinde hizmet veren otuz yedi MEAD’ın kadrolu akademik personelinin çalgı uzmanlıklarına göre dağılımını yedi bölge ve Türkiye genelinde belirlemektir. Araştırma kapsamında ulaşılacak sonuçların nitelikli müzik eğitimcisi yetiştirme sürecine katkıda bulunması ve yürürlükte olan MÖLP’ün geliştirmesinde kullanılabilecek veriler içermesi açısından alana katkısı ve önemi bulunmaktadır. Tarama modelinde betimsel yöntemin tercih edildiği araştırmanın sonucunda yedi bölgede hizmet veren MEAD’larda 106 piyano, 69 keman, 16 viyola, 28 çello, 2 kontrbas, 26 flüt, 3 klarnet, 1 trompet, 1 saksafon, 32 gitar, 1 mandolin, 24 bağlama, 5 ud, 7 kanun, 1 tar, 53 şan ve toplamda 375 kadrolu çalgı eğitimi uzmanının görev yaptığı belirlenmiştir. Çalgı eğitimi uzmanı sayısının en çok İç Anadolu Bölgesinde olmasına karşın en az Güney Doğu Anadolu bölgesinde olduğu, Türkiye genelinde piyano ve keman çalgı eğitimi uzman sayısının oldukça yüksek olmasına karşın kontrbas, trompet, saksafon, mandolin ve tar çalgı eğitimi uzman sayılarının çok düşük bir seviyede kaldığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çalgı eğitimi, çalgı eğitimi uzmanlığı, bireysel çalgı eğitimi dersleri

Kaynakça

• Alan, F. M., & Tanınmış, G. E. (2014). Keman eğitiminde konum geçişlerine yönelik otakar sevcik op 8 alıştırmalarına ilişkin uzman görüşleri. Sanat Eğitimi Dergisi, 2(2), 109–127. https ://do i.org /10.7 816/s ed-02 -02-0 7
• Albuz, A. (2001). Viyola öğretiminde geleneksel Türk müziği ses sistemine ilişkin dizilerin kullanımı ve bu sistem kaynaklı çokseslilik yaklaşımları (Tez No: 114692) [Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Arıcı, İ. (2011). İlköğretim müzik programının uzman ve öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Tez No: 298541) [Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Atema, J. (2004). Old bone flutes (pp. 18–23). Pan. http: //www .bio. umass.edu/ biolo gy/ku nkel/ pub/l obste r/Ate ma/At ema_O ld_Bo ne_fl utes-Pan20 04.pd f
• Atema, J. (2014). Musical origins and the Stone Age evolution of flutes. Acoustics Today, 10(3), 26-34. https ://ac ousti cstod ay.or g/wp- conte nt/up loads /2015 /05/M usica l-Ori gins- and-t he-St one-A ge-Ev oluti on-of -Flut es.pd f
• Barry, N. H. (1992). The effects of practice strategies, individual differences in cognitive style and gender upon technical accuracy and musicality of student instrumental performance. Psychology of Music, 20(2), 112-123.
• Behar, C. (2006). Aşk olmazsa meşk olmaz. Yapı Kredi Yayınları.
• Benito, C. G., Pérez, C. M., & Gracia, M. A. (2014). Flute of isturitz? Experimental reproduction and archaeomu sicological analysis. XVII International Congress of Prehistoric and Protohistoric Sciences, Burgos. [CrossRef]
• Buisson, D. (1990). Les flûtes paléolithiques d'Isturitz (Pyrénées-Atlantiques).
• Bulletin de la Société Préhistorique Française, 87(10), 420-433.
• Büyükaksoy, F. (1997). Keman öğretiminde ilkeler ve yöntemler. Armoni Ltd. şti.
• Erbil, K. (2021). Burdur üç telli bağlamasının müzik öğretmenliği programında kullanılabilirliğinin uzman görüşleri doğrultusunda incelenmesi (Tez No: 675216) [Yayınlanmamış Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Ercan, N. (2008). Piyano eğitiminde ilke ve yöntemler. Sözkesen Matbaası.
• Ertem, Ş. (2011). Orta düzey piyano eğitimi için repertuar seçme ilkeleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 645-652. https ://de rgipa rk.or g.tr/ tr/ do wnloa d/art icle- file/ 81747 2
• Etts, M. L. (1981). What are the elements of a good piano lesson ? In D. Agay (Ed.), Teaching Piano (Vol. 2, ss. 609–611). Yorktown Music Pres, Inc.
• Fenmen, M. (1947). Piyanistin kitabı. Akba Kitabevi.
• Fumarola, A., Prpic, V., Luccio, R., & Umiltà, C. (2020). A SNARC-like effect for music notation: The role of expertise and musical instrument. Acta Psychologica, 208, 103-120.
• Gerle, R. (2006). The art of practising the violin. Stainer & Bell Ltd.
• Gökbudak, Z. S. (2013). Piyano eğitiminde öğretim eserleri ve basamakları. n S. Karakelle (Ed.). Piyano öğretiminde pedagojik yaklaşımlar (ss. 1–42) içinde. Pegem Akademi.
• Gündüz, Ü. (2019). Müzik öğretmenliği bireysel çalgı eğitimi (bağlama) dersine yönelik öğretim elemanı görüşleri (Tez No: 598127) [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Hallam, S. (2001). The development of metacognition in musicians: Implications for education. British Journal of Music Education, 18(1), 27-39.
• Karahan, A. S. (2012). Müzik eğitimi anabilim dalları kapsamındaki piyano derslerinin bireysel olarak yapılma durumu. In D. Bulut, E. Temiz, F. Bulut, & M. Aydıner Uygun (Eds.), X. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildiri Kitabı No: 26 (pp. 646-657). Niğde Üniversitesi Yayınları. https ://do cplay er.bi z.tr/ 10494 9578- X-ulu sal-m uzik- egiti mi-sempozy umu-b ildir i-kit abi-n igde- unive rsite si-ya yinla ri-no -26.h tml
• Karahan, A. S. (2015). The arrangement of students’ extracurricular piano practice process with the asynchronous distance piano teaching method. Educational Research and Reviews, 10(8), 1088-1096.
• Karahan, A. S. (2016). Türkiye’deki Müzik Eğitimi Anabilim Dalı akademik kadrolarının bölgelere göre dağılımı ve sayısal olarak yeterlik durumları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 659-679.
• Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel yayıncılık.
• Konakçı, N. (2010). Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü müzik eğitimi anabilim dalı öğrencilerinin bireysel çalgı eğitimi derslerine yönelik tutumlarının incelenmesi (Tez No: 264110) [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• López-Íñiguez, G., & Pozo, J. I. (2016). Analysis of constructive practice in instrumental music education: Case study with an expert cello teacher. Teaching and Teacher Education, (60), 97-107. [CrossRef]
• Morley, I. (2013). The prehistory of music: Human evolution, archaeology, and the origins of musicality. Oxford University Press.
• Ömür, Ö. (2009). Piyano eğitiminde öğrencilerin düşünce Biçimine yönelik bir öğretim önerisi. In S. Tarman (Ed.), 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildiri Kitabı No: 131 (pp. 454-459). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Yayınları. http: //omu kitap .omu. edu.t r/kit ap-de tay/2 4/tur kiyed e-muz ik-eg itimi nin-s orunl ari-v e-coz um-on erile ri-bi ldiri ler-k itabi
• Onuk, Ö. (2019). Dünyanın en eski çalgıları: Taş devri flütleri. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1), 176-184.
• Özçimen, A., & Burubatur, M. (2012). Eğitim fakülteleri müzik eğitimi ana bilim dallarında birinci sınıf birinci ve ikinci yarıyıl viyolonsel eğitiminde en çok kullanılan metot, etüt ve egzersizler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (27), 185-194. https ://de rgipa rk.or g.tr/ tr/pu b/sus bed/i ssue/ 61804 /9245 61
• Özmenteş, S. (2013). Çalgı eğitimi alan lisans öğrencilerinin kullandıkları çalışma taktikleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(2), 439-454. https ://de rgipa rk.or g.tr/ tr/pu b/uef ad/is sue/1 6698/ 17358 8
• Pamir, L. (t.y.) Çağdaş piyano eğitimi. Beyaz Köşk (Müzik Sarayı) Yayınları.
• Rosenthal, R. K. (1984). The relative effects of guided model, model only, guide only, and practice only treatments on the accuracy of advanced instrumentalists’ musical performance. Journal of Research in Music Education, 32(4), 265-273. [CrossRef]
• Rui, M., Lee, J. E., Vauthey, J. N., & Conrad, C. (2018). Enhancing surgical performance by adopting expert musicians' practice and performance strategies. Surgery, 163(4), 894-900.
• Schleuter, S. (1997). A sound approach to teaching instrumentalists. Schirmer Books.
• Tanrıkorur, C. (2005). Osmanlı dönemi türk Musikisi. Dergah Yayınları.
• TDK. (t.y.). Spesiyalist. Güncel Türkçe Sözlük. 15 Haziran 2023 tarihinde https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı. Tecimer Kasap, B. (2006). Keirsey/Golay Öğrenme modelleri ve karakter tipleri teorilerinin piyano eğitimine uygulanması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(12), 113-124. http: //aba kus.i nonu. edu.t r/ xml ui/bi tstre am/ha ndle/ 11616 /4442 7/d83 1a994 -bea9 -4380 -a346-a047 19ceb 010.p df?se quenc e=1&i sAllo wed=y
• Ünlü, F. (2019). Müzik Eğitimi Anabilim Dalı bireysel ses eğitimi dersinde yer alan türk halk müziği eserlerine yönelik uzman ve öğrenci görüşleri (Tez No: 562441) [Yayınlanmamış Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Uslu, M. (2012). Nitelikli keman eğitimine yönelik yaklaşımlar. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 1–11. http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/01.uslu.pdf
• Uslu, M. (2012). Nitelikli keman eğitimine yönelik yaklaşımlar. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 1-11. https ://ar astir max.c om/en /syst em/fi les/d ergil er/11 6393/ makal eler/ 1/4/a rastr mx_11 6393_ 1_pp_ 1-11. pdf
• Uslu, M., & Tirgil, A. (2013). Eğitim fakültelerinde uygulanan bireysel çalgı eğitimi (keman) ders programlarının yürütülmesine yönelik eğitimci görüşlerinin değerlendirilmesi. Journal of Research in Education and Teaching, 2(1), 47-57. http: //www .jret .org/ FileU pload /ks28 1142/ File/05a.m ustaf a_usl u.pdf
• Wagner, M. J. (1975). The effect of a practice report on practice time and musical performance. In C. K. Madsen & C. A. Prickett (Eds.), Applications of Research in music behavior (pp. 125–130). Alabama University Press.
• Weidenbach, V.G. (1996). The influence of self-regulation on instrumental practice (Thesis No: 00917K) [Unpublished Doctoral Dissertation]. The University of Adelaide
• Wolfe, D. E. (1984). Improve practice with motivational contracts. Music Educators Journal, 71(1), 34-41.
• Yıldırım Orhan, Ş., & Ercan, N. (2012). Yetişkin çalgı öğretmeni özellikleri. Journal of Turkish Studies, 7/4(Fall), 223-231.
• Yıldız, N. (1986). Müzik öğretmeni yetiştiren yükseköğretim kurumlarında ana çalgı keman eğitiminin programlar yönünden incelenmesi (Tez No: 172500) [Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• YÖK. (2018). Müzik öğretmenliği lisans programı. https ://ww w.yok .gov. tr/Documen ts/Ku rumsa l/egi tim_o greti m_dai resi/ Yeni- Ogret men-Y etistirme- Lisan s-Pro graml ari/M uzik_ Ogret menli gi_Li sans_ Progr ami.p df