Children’s Pictures and Mirror Theory

Yıl 2023, Cilt: 29 Sayı: 51, 224 - 239, 31.10.2023

Sehran Dilmaç Oğuz Dilmaç

https://doi.org/10.5152/ArtVis.2023.23223

Öz

When a child expresses himself or herself with his or her pictures, he or she follows an impulse that emerges with the effect of his or her mental and physical development. This process, which occurs by nature, is a dynamic phenomenon that is constantly changing and developing. As a result of painting activities, the child presents a mirror that reflects his or her inner world and contains developmental clues to adults. These features of children’s painting can be counted among the most important discoveries of psychology that emerged at the end of the 19th century. Therefore, the mirror theory, which reflects the inner world of the child, lies on the basis of the interest in children’s drawings, which has been increasing in the last two centuries. Especially in the period between 1885 and 1920, there were efforts to collect, describe, and classify children's paintings in many different countries. During this period, research was carried out on many children’s pictures, and the pictures were classified according to the gender, sociocultural structure, and age of the children, taking into account some characteristics. It will be seen that these simple classifications made at the beginning will diversify according to the cognitive, affective, and psychomotor development characteristics of the child with the help of psychology in the following years. In this study, we aimed to provide information about the mirror theory and to present a compilation of the views of scientists who researched this theory.

Anahtar Kelimeler

Art education, children’s drawings, mirror theory

Çocuk Resimleri ve Ayna Teorisi

Öz

Çocuk, resimleri ile kendini ifade ederken, zihinsel ve bedensel gelişiminin etkisi ile ortaya çıkan bir dürtüyü takip etmektedir. Doğası gereği meydana gelen bu süreç, sürekli değişen ve gelişen dinamik bir olgudur. Resim etkinlikleri ile çocuk iç dünyasını yansıtan ve gelişimsel olarak ipuçları içeren bir aynayı yetişkinlere sunar. Çocuk resminin bu özellikleri 19. yy’ın sonlarında ortaya çıkan psikoloji biliminin en önemli keşifleri arasında sayılabilir. Dolayısıyla son iki yüzyıldır giderek artan bir şekilde çocuk resimlerine olan ilginin temelinde çocuğun iç dünyasını yansıtan ayna teorisi yatmaktadır. Özellikle 1885–1920 yılları arasındaki dönemde birçok değişik ülkede çocuk resimlerini biriktirme, onları betimleme ve sınıflandırma çabaları görülmüştür. Başlangıçta yapılan bu basit sınıflandırmaların, ilerleyen yıllarda psikoloji biliminin de yardımıyla çocuğun bilişsel, duyuşsal ve psikomotor gelişim özelliklerine göre çeşitlendiği görülecektir. Bu araştırmada ayna teorisi hakkında bilgi verilerek bu teori ile ilgili araştırmalar yapan bilim adamlarının görüşlerinin bir derlemesinin sunulması amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sanat eğitimi, çocuk resimleri, ayna teorisi

Kaynakça

• Arnheim, R. (2009). Görsel düşünme (R. Öğdül & İ. Basım, Çev.). Metis Yayınları.
• Artut, K. (2006). Sanat eğitimi. Anı Yayıncılık.
• Batı, D. (2012). 4-12 yaş: Çocuk resimleri ve onların iç dünyalarının resimlerine yansıması (Tez No: 313230) [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Bremner, J. G., & Moore, S. (1984). Prior visual inspection and object naming: Two factors that enhance hidden feature inclusion in young children’s drawings. British Journal of Developmental Psychology, 2(4), 371–376. [CrossRef]
• Bühler, K. (1949). The mental development of the child. Routledge & Kegan Paul.
• Burns, R. C., & Kaufman, S. H. (1970). Kinetic family drawings. Brunner/ Mazel.
• Buyurgan, S., & Buyurgan, U. (2007). Sanat eğitimi ve öğretimi. Pegem Yayıncılık.
• Costall, A. (1997). Innocence and corruption: Conflicting images of child art. Human Development, 40(3), 133-144. [CrossRef]
• Costall, A. (2001). Introduction and notes to g.h. luquet’s children’s drawings (‘Le Dessin Enfantin’) (Translation and commentary by A. Costall). Free Association Books.
• Cox, M. (1992). Children's drawings. Penguin Books.
• Çukur, D., & Güller, D. E. (2011). Erken çocukluk döneminde görsel algı gelişimine uygun mekân tasarımı. Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 7(24), 25–36. https ://de rgipa rk.or g.tr/ tr/do wnloa d/ art icle- file/ 19796 2
• Dilmaç, O. (2018). Çocuk sanatının tarihi (3. Baskı). Pegem Yayıncılık.
• Dulamă, M. E. (2004). Modelul învăţării depline a geografiei [The complete learning model of geography]. Editura Clusium.
• Dulamă, M. E. (2009). Cum îi învăţăm pe alţii să înveţe [How we teach others to learn]. Editura Clusium.
• Efland, A. D. (1990). A history of art education: ıntellectual and social currents ın teaching the visual arts. Columbia University Teachers College Press.
• Fruth, G. M. (2002). The secret world of drawings. A jungian approach to healing through art (2nd ed.). Inner City Books.
• Gaitskell, D., & Hurwitz, A. (1970). Children and their art, methods for the elementary school (2nd ed.). Brace & World, Inc.
• Genç, A., & Sipahioğlu, A. (1990). Sanatta yaratıcı süreç. Sergi Yayınevi.
• Halmatov, S. (2016). Çocuk resimleri analizi ve psikolojik resim testleri (3. Baskı). Pegem Yayıncılık.
• İnceoğlu, M. (2000). Tutum - algı - iletişim. İmaj Yayıncılık.
• Jolley, R. P. (2010). Children and pictures: Drawing and understanding. Blackwell Publishing.
• Kellogg, R. (1969). Analyzing children’s art. Mayfield Publishing Company.
• Kellogg, R. (2023, October 5). Early pictures in ontogeny. http: //www .earl y-pic tures .ch/k ellog g/en/
• Kelly, D. D. (2004). Uncovering the history of children’s drawing and art. Praeger Publishers.
• Kılıç, G. (2004). Ailesiyle birlikte yaşayan ve çocuk yuvasında kalan çocukların görsel algılama davranışı ile okul olgunluğu arasındaki ilişkinin incelenmesi (Tez No: 150969) [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Kümmerling-Meibauer, B. (2013). Childhood and modernist art. Libri et Liberi, 2(1), 11-28. [CrossRef]
• Lewis, C., Russell, C., & Berridge, D. (1993). When is a mug not a mug? effects of content, naming, and ınstruction on children's drawings. Journal of Experimental Child Psychology, 56(3), 291-302. [CrossRef]
• Light, P., & Barnes, P. (1995). Development in drawing. In V. Lee & P. Das Gupta (Eds.), Children's cognitive and language development. Open University Press.
• Luquet, G. H. (2001). Le dessin enfantin [Children’s drawing] (A. Costall). Free Association Books.
• Malchiodi, C. (2005). Çocukların resimlerini anlamak (T. Yurtbay, Çev.). Epsilon Yayıncılık.
• Mangır, M., & Çağatay, N. (1987). Anaokuluna giden ve gitmeyen dört-altı yaş arası çocukların görsel algılamaları üzerinde bir araştırma. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 1011.
• Matthews, J. (2003). Drawing and painting children and visual representation. The Cromwell Press.
• Palmer, S. E. (1999). Vision science: Photons to phenomenology. The MIT Press.
• Rosenberg, M. (1979). Conceiving the self. Basic Books
• Santrock, J. W. (2021). Çocuk gelişimi. Nobel Akademi.
• Sarp Türköz, F. (2014). İşitme engelli bireylerde görsel algı (Tez No: 364720) [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Savaş, B. (2014). Çocuk resmi ve bilinçaltı (Tez No: 358182) [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Arel Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Tez Merkezi.
• Savaş, İ. (2015). Anne babalar çocuğunuzun resimleri size ne anlatır. Nesil Yayınları.
• Selfe, L. (1977). Nadia: A case of extraordinary drawing ability in an autistic child. Academic Press.
• Somerville, S., & Hartley, J. (1994). Learning to think. In P. Light, S. Anderson & M. Woodhead (Eds.), The origins of symbolic representation (pp. 55–157). The Open University.
• Sully, J. (1977). Studies of childhood. In D. N. Robinson (Ed.), Significant contributions to the history of psychology 1750–1920. Series B, Psychometrics and educational psychology, 3. University Publications of America. (Reprinted from 1896. New York: D. Appleton).
• Thomas, G. V., & Silk, A. M. J. (1990). An introduction to the psychology of children’s drawings. New York University Press.
• Toomela, A. (2002). Drawing as a verbally mediated activity: A study of relationships between verbal, motor, and visuospatial skills and drawing in children. International Journal of Behavioral Development, 26(3), 193-201. [CrossRef]
• Tuğrul, B., Aral, N., Erkan, S., & Etikan, İ. (2001). Altı yaşındaki çocukların görsel algılama düzeylerine frostig gelişimsel görsel algılama eğitim programının etkisinin incelenmesi. Journal of Qafqaz University, (8), 67-84. https ://do cplay er.bi z.tr/ 56155 89-Al ti-ya sinda ki-co cukla rin-g orsel -algi lama- duzey lerin e-fro stig- gelis imsel -gors el-al gi-eg itimprogr amini n-etk isini n-inc elenm esi.h tml
• Willats, J. (2008). Making sense of children’s drawings. Lawrence Erlbaum Associates.
• Winner, E. (2006). Development in the arts: Drawing and music. In D. Kuhn & R. S. Siegler (Eds.), Handbook of child psychology (pp. 859–904). John Wiley & Sons, Inc.
• Yavuzer, H. (1992). Resimleriyle çocuk. Remzi Kitapevi.