Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Determination of Consciousness Level About Occupational Health and Safety of the Employee in the Landscaping Unit in Ataturk University

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 4, 145 - 157, 16.10.2016

Öz

The conscious level of occupational health and safety of the employee in the landscaping unit, who are responsible for the university campus sites’ being clean, healthy and tidy, has an important role in their being confident and successful in their workplace environment. This study has been planned and conducted to determine the conscious level of the personnel working in the landscaping unit. The personnel working landscaping unit in Atatürk University are included in the scope of study.(n=64) The data of the study was collected in October- November 2014. The personnel taking part in this study are male and 46,9% of them are in 41-50 age group. Employment duration of the personnel varies from 1 year to 26 years and 48.8% of them work for 26 years. At the end of the study, it has been determined that most of the personnel (84,4% ) have taken the basic training of occupational health and safety. When the personnel’s opinions on occupational health and safety is analysed, their expressions are as follow; the highest proportion state ‘our workplace’s institutive knowledge about occupational health and safety is insufficient ‘(48,4%), ‘my workplace is in the least dangerous workplace class ‘(43,4%), ‘our workplace wasn’t arranged to protect our physical health’ (70,3%), ‘In the department I work, there isn’t any technical substructure related to prevent occupational accidents and wounding (57,8%), ‘sufficient safety precautions haven’t been taken in the unit I work’ (53,1%) ‘ some precautions have been taken to regulate the weakness on occupational safety by enterprise management’ (71,9%), ‘In our workplace, the factors threatening our health are being ignored’ (50,0%),’ In the precautions of occupational accidents the biggest cause of the accident chain is insecure conditions ‘(67,2%), ‘teamwork is the most important element in occupational health and safety’ (65,6%), ‘ we should be more educated to play an effective role in occupational health and safety’ (54,7).

Kaynakça

  • AKBULUT, T. (1994),“İşçi Sağlığı Prensip ve Uygulamaları” (2. Edition), Sistem Publishing, İstanbul. AKYÜZ, N. (1980),Sistem Publishing, Istanbul.
  • BİLİR, N. (1997),“İş Sağlığı, Halk Sağlığı Temel Bilgiler” (Ed. Bertan M, Güler Ç.) Güneş Bookstore, Ankara.
  • CAMKURT, M. Z. (2007),“İşyeri Çalışma Sistemi ve İşyeri Fiziksel Faktörlerinin İş Kazaları Üzerindeki Etkisi”. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi. 20–21 (6–1): 80–106.
  • ÇALIK, C. (1989),“Kamu İşyerlerinde İş Kazalarının Meydana Gelmesinde Etkili Olan Faktörler ve İşverenin Almış Olduğu Tedbirlerin Tespiti”, Gazi Üniversitesi Kazaları Araştırtma ve Önleme Enstitüsü, Unpublished Master Thesis, Ankara.
  • ÇOPUR, Z. Erkal S., Şafak Ş. (2001),“İşçi Sağlığı ve Güvenliği Açısından Ev İdaresi Personeli İçin Eğitim programı Geliştirme”, Ev Ekonomisi Dergisi, 7(8): 40-46.
  • ERKAL, S. ve Şafak Ş. (1998),“Hastanelerde Çalışan Ev İdaresi Personelinin Hijyen Kurallarına İlişkin Davranışlarının İncelenmesi”, Ev Ekonomisi Yüksek Okulu Yayınları, No:1,Research Series 1, Ankara.
  • GEREK, N. (1998),“Türkiye’de İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği”, Türk Metal Sendikası Publishing, Ankara.
  • GÜLER, Ç. (2003),“İnsan Kaynakları Yönetiminde İşçi Sağlığı ve Güvenliği, İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi”, Publicationno; E/2003/317, 2nd – 3rd of May, Adana.
  • GÜLŞEN, H.(2004),“İş sağlığı ve güvenliği konseptinin dünyadaki gelişmeler ışığında değerlendirilmesi”, TİSK İşveren Dergisi, 42 (7), 22-37.
  • GÜNEY, S. (1990),“İş Kazalarının Yapısal Analizi ve Kaza Yapan İşgörenlerin Kişilik Profilleri ile İlgili Bir Araştırma”, Unpublished PHD Thesis, İstanbul University, Institute of Social Sciences, İstanbul.
  • HATFİELD, D. And WİNTER C. (1991),“Professional Housekeeping”. J Covent Gordon, London.
  • KILINÇ, Ö. (2005),“İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri ve Risk Değerlendirme Metodolojileri”. Ajanstürk Basın ve Basım A.Ş. Ankara.
  • LLOYD, J. and MITCHINSON, J.(2008), “Cahillikler Kitabı” (Çeviren: Filiz, C.A. ve Ergüven, E.) 10. Edition, NTV Publishing, İstanbul.
  • PUTTI, Joseph M. And Aryee, S. (1990), “Communication in Organizations”, Group&Organization Management, Vol. 15, No. 1, p. 44.
  • SABANCI, A. (2001),“İş Sağlığı, İş Güvenliği ve Ergonomi, İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi”, Adana.
  • SÜZEK, S. (1985),“İş Güvenliği Hukuku”, Savaş Publishing, Ankara.
  • ŞAFAK, Ş. ve Yertutan C. (1992),“Bir Kamu Kuruluşunda Çalışan Kurum Ev İdaresi Personelinin Yürüttükleri İşlerle İlgili Bilgi Düzeylerinin Saptanması”, Ev Ekonomisi Dergisi, 8(5): 68-73.
  • T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İşçi Sağlığı Dairesi Başkanlığı (İSDB) (1998),“İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile İlgili Genel Bilgiler”. T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayınları, Publicationno: 1998/77 Ankara.
  • TOPÇUOĞLU, H. ve ÖZDEMİR Ş. (2003),“İş sağlığı ve Güvenliğinde Davranış Değişikliği Yaratma Süreci”, İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi, Yayın no E/2003/317, 2-3 Mayıs, Adana.
  • ÜNSAR, S.(2003),“Türkiye’de İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Uygulamalarının Mevcut Durumu ve Konuyla İlgili Yapılan Bir Araştırma”, İstanbul Üni. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul.
  • YERTUTAN, C. (2000),“Kurumlarda Ev İdaresi Hizmetlerinin Verimliliği”, Minpa Printing Trd. Ltd. Co. Ankara.
  • YÜKSEL, Ö. (1998),“İnsan Kaynakları Yönetimi” İlksan Printing, Ankara.

Atatürk Üniversitesi Çevre Düzenleme Birimi Çalışanlarının ‘İş Sağlığı ve Güvenliği’ Konusundaki Bilinç Düzeylerinin Belirlenmesi

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 4, 145 - 157, 16.10.2016

Öz

Üniversite kampüsündeki alanların düzenli, temiz ve sağlıklı olmasından sorumlu olan çevre düzenleme birimi çalışanlarının çalışma ortamlarındaki iş güvenliği ile ilgili bilinç düzeyleri güvenli ve başarılı olmalarında önemli role sahiptir. Bu araştırma çevre düzenleme biriminde çalışan personelin iş güvenliği konusundaki bilinç düzeyini belirlemek amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. Araştırma kapsamına Atatürk Üniversitesi çevre düzenleme biriminde çalışan personel (n=64) alınmıştır. Araştırmanın verileri Ekim-Kasım 2014 tarihlerinde toplanmıştır. Araştırmaya alınan personelin tamamı erkek olup, % 46,9’u 41-50 yaş grubundadır. Personelin hizmet yılları 1 ile +26 yıl arasında değişmekte olup, çalışanların % 48,8 +26 yıldır. Araştırma sonucunda personelin tamamına yakınının (%84,4) İş Sağlığı ve Güvenliği temel eğitimi aldığı saptanmıştır. Personelin iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin görüşleri incelendiğinde; en fazla oranda “İşyerimizin İş sağlığı ve güvenliği konusunda kurumsal bilgi düzeyi yetersiz” (%48,4), “Çalıştığım işyeri az tehlikeli işyeri sınıfındadır” (%73,4), “Çalışma mekânımız fiziksel sağlığımızı gözetecek şekilde düzenlenmemiş” (%70,3), “Çalıştığım bölümde yaralanmaları/İş kazalarını önlemeye yönelik teknik altyapı yok” (%57,8), “Çalıştığım birimde yeterli güvenlik önlemleri alınmıyor” (%53,1), “Kurum yönetimimiz tarafından iş güvenliğimiz konusundaki aksaklıkların düzeltilmesi konusunda bazı tedbirler alınmaktadır” (%71,9), “İşyerinde sağlığımızı tehdit eden etkenler gideriliyor” (%50,0), “İş kazalarının önlenmesinde kaza zinciri halkalarında en büyük önemi güvensiz koşullar oluşturmaktadır.” (%67.2), “İş sağlığı ve güvenliği çalışmalarında en önemli unsur ekip çalışmasıdır” (%65,6), “İş sağlığı ve güvenliği konusunda daha etkin rol oynayabilmemiz için ilgili konularda eğitimli olmamız gerekir ” (%54,7) ifadelerine katıldıkları belirlenmiştir.

Kaynakça

  • AKBULUT, T. (1994),“İşçi Sağlığı Prensip ve Uygulamaları” (2. Edition), Sistem Publishing, İstanbul. AKYÜZ, N. (1980),Sistem Publishing, Istanbul.
  • BİLİR, N. (1997),“İş Sağlığı, Halk Sağlığı Temel Bilgiler” (Ed. Bertan M, Güler Ç.) Güneş Bookstore, Ankara.
  • CAMKURT, M. Z. (2007),“İşyeri Çalışma Sistemi ve İşyeri Fiziksel Faktörlerinin İş Kazaları Üzerindeki Etkisi”. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi. 20–21 (6–1): 80–106.
  • ÇALIK, C. (1989),“Kamu İşyerlerinde İş Kazalarının Meydana Gelmesinde Etkili Olan Faktörler ve İşverenin Almış Olduğu Tedbirlerin Tespiti”, Gazi Üniversitesi Kazaları Araştırtma ve Önleme Enstitüsü, Unpublished Master Thesis, Ankara.
  • ÇOPUR, Z. Erkal S., Şafak Ş. (2001),“İşçi Sağlığı ve Güvenliği Açısından Ev İdaresi Personeli İçin Eğitim programı Geliştirme”, Ev Ekonomisi Dergisi, 7(8): 40-46.
  • ERKAL, S. ve Şafak Ş. (1998),“Hastanelerde Çalışan Ev İdaresi Personelinin Hijyen Kurallarına İlişkin Davranışlarının İncelenmesi”, Ev Ekonomisi Yüksek Okulu Yayınları, No:1,Research Series 1, Ankara.
  • GEREK, N. (1998),“Türkiye’de İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği”, Türk Metal Sendikası Publishing, Ankara.
  • GÜLER, Ç. (2003),“İnsan Kaynakları Yönetiminde İşçi Sağlığı ve Güvenliği, İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi”, Publicationno; E/2003/317, 2nd – 3rd of May, Adana.
  • GÜLŞEN, H.(2004),“İş sağlığı ve güvenliği konseptinin dünyadaki gelişmeler ışığında değerlendirilmesi”, TİSK İşveren Dergisi, 42 (7), 22-37.
  • GÜNEY, S. (1990),“İş Kazalarının Yapısal Analizi ve Kaza Yapan İşgörenlerin Kişilik Profilleri ile İlgili Bir Araştırma”, Unpublished PHD Thesis, İstanbul University, Institute of Social Sciences, İstanbul.
  • HATFİELD, D. And WİNTER C. (1991),“Professional Housekeeping”. J Covent Gordon, London.
  • KILINÇ, Ö. (2005),“İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri ve Risk Değerlendirme Metodolojileri”. Ajanstürk Basın ve Basım A.Ş. Ankara.
  • LLOYD, J. and MITCHINSON, J.(2008), “Cahillikler Kitabı” (Çeviren: Filiz, C.A. ve Ergüven, E.) 10. Edition, NTV Publishing, İstanbul.
  • PUTTI, Joseph M. And Aryee, S. (1990), “Communication in Organizations”, Group&Organization Management, Vol. 15, No. 1, p. 44.
  • SABANCI, A. (2001),“İş Sağlığı, İş Güvenliği ve Ergonomi, İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi”, Adana.
  • SÜZEK, S. (1985),“İş Güvenliği Hukuku”, Savaş Publishing, Ankara.
  • ŞAFAK, Ş. ve Yertutan C. (1992),“Bir Kamu Kuruluşunda Çalışan Kurum Ev İdaresi Personelinin Yürüttükleri İşlerle İlgili Bilgi Düzeylerinin Saptanması”, Ev Ekonomisi Dergisi, 8(5): 68-73.
  • T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İşçi Sağlığı Dairesi Başkanlığı (İSDB) (1998),“İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile İlgili Genel Bilgiler”. T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayınları, Publicationno: 1998/77 Ankara.
  • TOPÇUOĞLU, H. ve ÖZDEMİR Ş. (2003),“İş sağlığı ve Güvenliğinde Davranış Değişikliği Yaratma Süreci”, İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi, Yayın no E/2003/317, 2-3 Mayıs, Adana.
  • ÜNSAR, S.(2003),“Türkiye’de İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Uygulamalarının Mevcut Durumu ve Konuyla İlgili Yapılan Bir Araştırma”, İstanbul Üni. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul.
  • YERTUTAN, C. (2000),“Kurumlarda Ev İdaresi Hizmetlerinin Verimliliği”, Minpa Printing Trd. Ltd. Co. Ankara.
  • YÜKSEL, Ö. (1998),“İnsan Kaynakları Yönetimi” İlksan Printing, Ankara.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Emre Çomaklı Bu kişi benim

Cevdet Ağyürek Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 16 Ekim 2016
Gönderilme Tarihi 8 Kasım 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Çomaklı, E., & Ağyürek, C. (2016). The Determination of Consciousness Level About Occupational Health and Safety of the Employee in the Landscaping Unit in Ataturk University. Ardahan Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(4), 145-157.