Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Political advertising practices in Turkey: an investigation on newspaper advertisements in the case of 2014 presidential elections

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 1, 74 - 81, 08.06.2023
https://doi.org/10.58588/aru-jfeas.1231304

Öz

In Turkey, the Presidential election, which was held by the parliament until recently, was decided to be held by popular vote with the referendum held in 2007. This development has caused the presidential candidates to run election campaigns and to use political advertising practices as a promotion technique in this context. In this study, which deals with the political advertising in the campaigns carried out during the presidential election process, it is aimed to examine the political advertisements used by the leaders who were candidates in the elections held on 10 August 2014 in the newspapers in the common print media within the scope of their campaigns. The fact that it has a descriptive approach, the number of newspapers included in the sample and the number of advertisements reached makes this study unique compared to similar studies in the literature. Within the scope of the research, Cumhuriyet, Hürriyet, Sabah, Yeni Akit and Yeni Şafak newspapers were included in the sample with purposive sampling method. A total of 10 political advertisements about the two important candidates of the elections, Recep Tayyip Erdoğan and Ekmeleddin İhsanoğlu, were analyzed by content analysis method by scanning the archives in the mentioned newspapers between the dates of 3 July 2014, the deadline for candidacy, and 10 August 2014, the election date. As a result of the investigation; While production was emphasized by referring to unity and solidarity in the political advertisement of the candidate İhsanoğlu, it was seen that in the political advertisements of the candidate Erdoğan, the candidate was prioritized rather than the party, it was emphasized that many innovations, transformations and changes took place thanks to him, and included investments and planned promises.

Kaynakça

  • Akay, R., A. (2012). Türkiye de siyasetin iletişim profesyoneli siyasal iletişim danışmanı. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Akyılmaz, B. ve Uçar, M. (2015). 2014 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçiminin politik pazarlama stratejileri açısından analizi. Sakarya İktisat Dergisi, 4 (1), 70-88.
  • Aydın, B. O. ve Süslen, B. (2018). Siyasal reklamların göstergebilimsel yöntemle analizi: Chp 2017 Halkoylaması reklam filmi örneği. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (2), 149-164.
  • Bongrand, M., (1992). Politikada pazarlama. (F. Ersoy, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Cumhuriyet Gazetesi Arşivi. (2022). https://egazete.cumhuriyet.com.tr/yayinlar
  • Çankaya, E. (2015). Siyasal iletişim Dünya’da ve Türkiye’de. İmge Kitabevi.
  • Çodur, G. (2017). Siyasal reklamcılık retoriği: 2014 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde sosyal medyada yayınlanan reklamların içerik analizi. (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi.
  • Eraslan, M. C. (2018). Siyasal reklam aracı olarak afişler: 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri döneminde Milliyetçi Hareket Partisi reklam afişlerinin analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 379-390.
  • Hürriyet Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.hurriyet.com.tr/arama
  • İrak, H. ve Taşcıoğlu, R., (2017). Türkiye’de negatif siyasal reklam uygulamaları: 2007, 2011 ve 2015 genel seçimleri örneğinde bir analiz, Atatürk İletişim Dergisi, Sayı 12/ Ocak 2017, 43-68.
  • Kaid, L., L., (1981), Political advertising. D. Nimmo ve K. Sanders (Ed.), Handbook of Political Communication (ss. 249-272) içinde. Sage Pub.
  • Koç Akgül, S. ve Şahin, T. (2018). Siyasal iletişim ve reklam: siyasal partilerin gazete reklam iletilerinin analizi 2002 Genel Seçimleri. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (65), 236-252.
  • Lilleker G. D. (2013). Siyasal iletişim: temel Kavramlar. (A. Altın vd., Çev.). Kaknüs Yayınları.
  • Özipek B. B. (2019). Türkiye siyasetinde 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi, Liberal Düşünce, 19 (75),93-105.
  • Sabah Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.sabah.com.tr/timeline
  • Sarıhan, Z. ve Taşcıoğlu, R. (2022). Türkiye’de 2002 Genel Seçimleri örneğinde gazete siyasal reklamları üzerine bir analiz. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (e-gifder), 10 (1), 86-113.
  • Taşcıoğlu, R. (2007). Seçim kampanyalarındaki dönüşüm: ‘Amerikalaşma’ bağlamında 3 Kasım 2002 Genel Seçimlerinde Genç Parti seçim kampanyası. (Yayımlanmış doktora tezi). Ankara Üniversitesi.
  • Taşcıoğlu, R. (2009). Siyasetin teknikleşmesi bağlamında Türkiye’de siyasal reklamcılık. A. Özkan (Ed.), Siyasetin İletişimi (ss. 271- 292) içinde. Tasam.
  • Taşcıoğlu, R. (2018). Siyasal afişten yasal reklama Türkiye’de siyasal reklamcılık uygulamaları. Zafer Yayınevi.
  • Tokgöz, O. (2014). Siyasal İletişimi Anlamak (2. Baskı). İmge Kitabevi.
  • Uztuğ, F. (2004). Siyasal iletişim yönetimi. MediaCat Kitapları.
  • Yeni Akit Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.yeniakit.com.tr/mansetler
  • Yeni Şafak Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.yenisafak.com/yazarlar/arsiv
  • YSK. (2014). https://www.ysk.gov.tr/doc/dosyalar/docs/2014CB/2014CB-Kesin-416_d_Genel.pdf adresinden 25.12.2022 tarihinde alınmıştır.
  • Zeybek, B. (2015). 30 Mart 2014 Yerel Seçimlerinde gazetelerde yayınlanan siyasal reklamlar üzerine bir inceleme. Akademia, 4(2), 66-84.

Türkiye’de siyasal reklamcılık uygulamaları: 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleri örneğinde gazete reklamları üzerine bir inceleme

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 1, 74 - 81, 08.06.2023
https://doi.org/10.58588/aru-jfeas.1231304

Öz

Türkiye’de yakın zamana kadar meclis tarafından gerçekleştirilen Cumhurbaşkanı seçiminin, 2007 yılında yapılan referandumla birlikte halkoyuyla yapılması kararlaştırılmıştır. Bu gelişme, Cumhurbaşkanı adaylarının seçim kampanyası yürütmelerine ve bu kapsamda bir tutundurma tekniği olarak siyasal reklamcılık uygulamalarını kullanmalarına neden olmuştur. Cumhurbaşkanı seçim sürecinde yürütülen kampanyalardaki siyasal reklamcılığın konu edinildiği bu çalışmada, 10 Ağustos 2014 tarihinde yapılan seçimlerde aday olan liderlerin kampanyaları kapsamında yaygın yazılı basında yer alan gazetelerde kullandıkları siyasal reklamların incelenmesi amaçlanmıştır. Betimleyici bir yaklaşıma sahip olması, örnekleme dâhil edilen gazete sayısının ve haliyle ulaşılan reklam sayısının fazlalığı -literatürde karşılaşılan benzer çalışmalara oranla- bu çalışmayı özgün kılmaktadır. Araştırma kapsamında Cumhuriyet, Hürriyet, Sabah, Yeni Akit ve Yeni Şafak gazeteleri amaçlı örnekleme yöntemiyle örnekleme dâhil edilmiştir. Seçimler için adaylık son başvuru tarihi olan 3 Temmuz 2014 ile seçim tarihi olan 10 Ağustos 2014 tarih aralığında söz konusu gazetelerde arşiv taraması yapılarak, seçimlerin iki önemli adayı Recep Tayyip Erdoğan ve Ekmeleddin İhsanoğlu ile ilgili belirlenen toplam 10 siyasal reklam nitelik içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Yapılan inceleme neticesinde; Aday İhsanoğlu’nun siyasal reklamında birlik ve beraberliğe gönderme yapılarak üretim vurgulanmışken, aday Erdoğan’ın siyasal reklamlarında ise partiden ziyade adayın ön planda tutulduğu, birçok yeniliğin, dönüşümün ve değişimin onun sayesinde olduğu vurgusu yapıldığı, yatırımlar ve yapılması planlanan vaatleri içerdiği görülmüştür.

Kaynakça

  • Akay, R., A. (2012). Türkiye de siyasetin iletişim profesyoneli siyasal iletişim danışmanı. Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Akyılmaz, B. ve Uçar, M. (2015). 2014 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçiminin politik pazarlama stratejileri açısından analizi. Sakarya İktisat Dergisi, 4 (1), 70-88.
  • Aydın, B. O. ve Süslen, B. (2018). Siyasal reklamların göstergebilimsel yöntemle analizi: Chp 2017 Halkoylaması reklam filmi örneği. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (2), 149-164.
  • Bongrand, M., (1992). Politikada pazarlama. (F. Ersoy, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Cumhuriyet Gazetesi Arşivi. (2022). https://egazete.cumhuriyet.com.tr/yayinlar
  • Çankaya, E. (2015). Siyasal iletişim Dünya’da ve Türkiye’de. İmge Kitabevi.
  • Çodur, G. (2017). Siyasal reklamcılık retoriği: 2014 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde sosyal medyada yayınlanan reklamların içerik analizi. (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi.
  • Eraslan, M. C. (2018). Siyasal reklam aracı olarak afişler: 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri döneminde Milliyetçi Hareket Partisi reklam afişlerinin analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 379-390.
  • Hürriyet Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.hurriyet.com.tr/arama
  • İrak, H. ve Taşcıoğlu, R., (2017). Türkiye’de negatif siyasal reklam uygulamaları: 2007, 2011 ve 2015 genel seçimleri örneğinde bir analiz, Atatürk İletişim Dergisi, Sayı 12/ Ocak 2017, 43-68.
  • Kaid, L., L., (1981), Political advertising. D. Nimmo ve K. Sanders (Ed.), Handbook of Political Communication (ss. 249-272) içinde. Sage Pub.
  • Koç Akgül, S. ve Şahin, T. (2018). Siyasal iletişim ve reklam: siyasal partilerin gazete reklam iletilerinin analizi 2002 Genel Seçimleri. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (65), 236-252.
  • Lilleker G. D. (2013). Siyasal iletişim: temel Kavramlar. (A. Altın vd., Çev.). Kaknüs Yayınları.
  • Özipek B. B. (2019). Türkiye siyasetinde 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi, Liberal Düşünce, 19 (75),93-105.
  • Sabah Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.sabah.com.tr/timeline
  • Sarıhan, Z. ve Taşcıoğlu, R. (2022). Türkiye’de 2002 Genel Seçimleri örneğinde gazete siyasal reklamları üzerine bir analiz. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (e-gifder), 10 (1), 86-113.
  • Taşcıoğlu, R. (2007). Seçim kampanyalarındaki dönüşüm: ‘Amerikalaşma’ bağlamında 3 Kasım 2002 Genel Seçimlerinde Genç Parti seçim kampanyası. (Yayımlanmış doktora tezi). Ankara Üniversitesi.
  • Taşcıoğlu, R. (2009). Siyasetin teknikleşmesi bağlamında Türkiye’de siyasal reklamcılık. A. Özkan (Ed.), Siyasetin İletişimi (ss. 271- 292) içinde. Tasam.
  • Taşcıoğlu, R. (2018). Siyasal afişten yasal reklama Türkiye’de siyasal reklamcılık uygulamaları. Zafer Yayınevi.
  • Tokgöz, O. (2014). Siyasal İletişimi Anlamak (2. Baskı). İmge Kitabevi.
  • Uztuğ, F. (2004). Siyasal iletişim yönetimi. MediaCat Kitapları.
  • Yeni Akit Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.yeniakit.com.tr/mansetler
  • Yeni Şafak Gazetesi Arşivi. (2022). https://www.yenisafak.com/yazarlar/arsiv
  • YSK. (2014). https://www.ysk.gov.tr/doc/dosyalar/docs/2014CB/2014CB-Kesin-416_d_Genel.pdf adresinden 25.12.2022 tarihinde alınmıştır.
  • Zeybek, B. (2015). 30 Mart 2014 Yerel Seçimlerinde gazetelerde yayınlanan siyasal reklamlar üzerine bir inceleme. Akademia, 4(2), 66-84.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyasal İletişim
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Ömer Cenap Özdemir 0000-0002-8051-9894

Raci Taşcıoğlu 0000-0003-2917-295X

Yayımlanma Tarihi 8 Haziran 2023
Gönderilme Tarihi 8 Ocak 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özdemir, Ö. C., & Taşcıoğlu, R. (2023). Türkiye’de siyasal reklamcılık uygulamaları: 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleri örneğinde gazete reklamları üzerine bir inceleme. Ardahan Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 74-81. https://doi.org/10.58588/aru-jfeas.1231304