SELF-COMPASSION AND POSITIVE CHILDHOOD EXPERIENCE AS PREDICTIVES OF WOMEN'S HAPPINESS

Yıl 2022, Cilt: 22 Sayı: 2, 535 - 545, 31.07.2022

Aslı Tunca

https://doi.org/10.11616/asbi.1091282

Cited By: 5

Öz

The main purpose of the study is to determine the predictive power of women's self-compassion levels and their perceptions of positive childhood experiences. The research is a quantitative study in the relational research model. 449 women aged between 18-64 participated in the study. According to the findings; While the happiness of women did not differ significantly according to the place of residence and working status, the happiness levels of women who were parents were found to be higher. It has been determined that self-compassion and positive childhood experiences are positive predictors of women's happiness. Considering the possibility of women to experience negative situations due to their gender roles, the importance of interventions to develop self-compassion and positive childhood experiences has been understood with this study. Mental health professionals can offer women psycho-education and therapy approaches that enhance self-compassion and positive childhood experiences.

Anahtar Kelimeler

Family Counseling, Women, Positive Psychology.

KADINLARIN MUTLULUĞUNUN YORDAYICILARI OLARAK ÖZ-ŞEFKAT VE OLUMLU ÇOCUKLUK YAŞANTILARI

Öz

Araştırmanın temel amacı, kadınların öz-şefkat düzeylerinin ve olumlu çocukluk yaşantılarını algılayışlarının mutluluklarını yordama gücünü belirlemektir. Araştırma, ilişkisel araştırma modelinde nicel bir çalışmadır. Araştırmaya yaşları 18-64 arasında değişen 449 kadın katılmıştır. Bulgulara göre; kadınların mutluluğu yaşanılan yer ve çalışma durumuna göre anlamlı farklılık göstermezken, ebeveyn olan kadınların mutluluk düzeyleri daha yüksek bulunmuştur. Öz-şefkat ve olumlu çocukluk yaşantılarının kadınların mutluluğunun pozitif yönde önemli bir yordayıcısı olduğu saptanmıştır. Kadınların toplumsal cinsiyet rolleri sebebiyle olumsuz durumları deneyimleme olasılıkları göz önünde bulundurulduğunda öz-şefkat ve olumlu çocukluk yaşantılarını geliştirmeye yönelik müdahalelerin bu çalışma ile önemi anlaşılmıştır. Ruh sağlığı uzmanları, kadınlara öz-şefkati geliştirici ve olumlu çocukluk yaşantılarını arttırıcı psiko-eğitimler ve terapi yaklaşımları sunabilirler.

Anahtar Kelimeler

Aile Danışmanlığı, Kadın Ruh Sağlığı, Pozitif Psikoloji.

Kaynakça

• Akın, H. B. ve Şentürk, E. (2012). Bireylerin Mutluluk Düzeylerinin Ordinal Lojistik Regresyon Analizi İle İncelenmesi, Öneri Dergisi, 10(37), s.183-193.
• Aktaş, A. (2012). Türkiye Örnekleminde, Narsisistik Özellik, Öz-Şefkat Ve Duygu Düzenleme Güçlüğü Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Aluş, Y., (2016). Türkiye Toplumu Ailesinde Eşler Arası Mutluluk Algısı ve Beklentileri: Sakarya İli Örneği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Bonanno, G. A. (2004). Loss, Trauma, and Human Resilience: Have We Underestimated the Human Capacity to Thrive After Extremely Aversive Events? American Psychologist, 59(1), s.20–28.
• Bonomi, A. E., Anderson, M. L., Reid, R. J., Rivara, F. P., Carrell, D. ve Thompson, R. S. (2009). Medical And Psychosocial Diagnoses İn Women With A History Of İntimate Partner Violence, Arch Intern Med, 169(18), s.1692-7.
• Bozkuş, S., Çevik, E. İ. ve Üçdoğruk, Ş. (2006). Subjektif Refah ve Mutluluk Düzeyine Etki Eden Faktörlerin Sıralı Lojit ile Modellenmesi: Türkiye Örneği. 15. İstatistik Araştırma Sempozyumu. TUİK Yayınları, Ankara.
• Bradburn, N. M. (1969). The Structure Of Psychological Well-Being. Oxford: Aldine.
• Burger, J. M. (2006). Kişilik; Psikoloji Biliminin İnsan Doğasına Dair Söyledikleri. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Can, Y. ve Aksu. N. B. (2016). Boşanma Süreci ve Sonrasında Kadın, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 58(15), s.888-902.
• Chapman, D. P., Whitfield, C. L., Felitti, V. J., Dube, S. R., Edwards, V. J. ve Anda, R. F. (2004). Adverse Childhood Experiences and The Risk Of Depressive Disorders İn Adulthood, Journal of Affective Disorders, 82(2), s.217–225.
• Cheng, H. ve Furnham, A. (2004). Perceived Parental Rearing Style, Self-Esteem And Self-Criticism As Predictors Of Happiness, Journal of Happiness Studies, 5(1), s.1-21.
• Chopik, W. J. ve Edelstein, R. S. (2019). Retrospective Memories Of Parental Care And Health From Mid-To Late Life, Health Psychology, 38(1), s.84-93.
• Coffey, J. K., Warren, M. T. ve Gottfried, A. W. (2015). Does İnfant Happiness Forecast Adult Life Satisfaction? Examining Subjective Well-Being İn The First Quarter Century Of Life, Journal of Happiness Studies, 16(6), s.1401-1421.
• Crepet, P., Piazzi, A., Vetrone, G. ve Costa, M. (1993). Effects Of Occupational Status On The Mental Health Of Young Italian Man And Women. A Cross-Sectional Study, Int J Soc Psychiatry, 39, s.303-312
• Çağlayan-Akay, E. ve Timur, B. (2017). Kadın Ve Erkeklerin Mutluluğu Etkileyen Faktörlerin Genelleştirilmiş Sıralı Logit Modeli İle Analizi, Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 6(3), s.88-105.
• Çakır, Ö. (2015). Türkiye'de Kadının Çalışma Yaşamından Dışlanması. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31, s.25-47 .
• Çiçek, İ. (2020). Çocuk Psikolojisi ve Ruh Sağlığı. Ankara: Eğiten Kitabevi.
• Çilli A. S., Kaya, N. Bodur, S. Özkan, İ. ve Kucur, R. (2004). Ev Kadınlarında Ve Çalışan Evli Kadınlarda Psikolojik Belirtilerin Karşılaştırılması, Konya Genel Tıp Dergisi, 14(19), s.1-5.
• Delpiano, J. C. ve Simonsen, M. (2012). The Toll of Fertility on Mother’s Wellbeing, Journal of Health Economics, s.752-766.
• Diener, E. ve Seligman, M. E. P. (2002). Very Happy People, Psychol Sci, 13, s.81–84.
• Doğan, T. ve Aydın, F.T. (2020). Olumlu Çocukluk Yaşantıları Ölçeği’nin Geliştirilmesi, HAYEF: Journal of Education, 17, s.1-19.
• Doğan, T. ve Çötok, N. A. (2011). Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formunun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), s.165-172.
• Dökmen, Z. Y. (2003). Çalışma Durumları Farklı Üç Grup Kadında Ruh Sağlığı, Kontrol İnancı ve Cinsiyet Rolü, Türk Psikoloji Dergisi, 18(51), s.111-124
• Freud, S. (1930). Civilization and Its Discontents. England: The Standard Edition.
• Fromm, E. (2014). Sevginin ve Şiddetin Kaynağı. İstanbul: Payel.
• Germer, C. K. (2009). The Mindful Path To Self-Compassion: Freeing Yourself From Destructive Thoughts And Emotions. New York:The Guilford Press.
• Germer, C. K. ve Neff, K. D. (2013). Self‐Compassion In Clinical Practice, Journal of clinical psychology, 69(8), s.856-867.
• Greene, D. C. ve Britton, P. J. (2015). Predicting Adult LGBTQ Happiness: Impact Of Childhood Affirmation, Self-Compassion, And Personal Mastery, Journal of LGBT Issues in Counseling, 9(3), s.158-179.
• Gustems-Carnicer, J. ve Calderón, C. (2013). Coping Strategies And Psychological Well-Being Among Teacher Education Students. Eur J Psychol Educ, 28, s.1127–1140.
• Güreşçi, E. (2010). Türkiye’de Kentten-Köye Göç Olgusu, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11(1), s.77- 86.
• Haybron, D. M. (2000). Two Philosophical Problems İn The Study Of Happiness. Journal of Happiness Studies, 1(2), s.207-225.
• Headey, B., Veenhoven, R. ve Wearing, A. (1991) Top-Down Versus Bottom-Up Theories Of Subjective Well-Being, Soc Indic Res, 24, s.81–100.
• Hills, P. ve Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A Compact Scale For The Measurement Of Psychological Well-Being, Personality and Individual Differences, 33, s.1073–1082.
• ISSP. (2012). Family and Changing Gender Roles IV, https://www.gesis.org/en/issp/modules/issp-modules-by-topic/family-and-changing-gender-roles/2012 adresinden, (Erişim Tarihi: 19.03.2022).
• Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye Yayınevi.
• Karl, M. (1995). Women and Empowerment: Participation and Decision Making. London: Zed Books. Kohler, H. P., Behrman, J. R. ve Skytthe, A. (2005). Partner Plus Children = Happiness? The Effects Of Partnerships And Fertility On Well-Being, Population and Development Review, 31(3), s.407–445.
• Lyubomirsky, S., King, L. ve Diener, E. (2005). The Benefits Of Frequent Positive Affect: Does Happiness Lead To Success? Psychol Bull, 131, s.803–855.
• Malkoç, A. ve Yalçın, İ. (2015). Relationships Among Resilience, Social Support, Coping, and Psychological Well-Being Among University Students, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(43), s.35-43.
• Marta-Simões, J., Ferreira, C. ve Mendes, A. L. (2018). Self-Compassion: An Adaptive Link Between Early Memories and Women’s Quality Of Life, Journal of Health Psychology, 23(7), s.929-938.
• Masoom Ali, S., Yildirim, M., Abdul Hussain, S. ve Vostanis, P. (2020). Self-Reported Mental Health Problems and Post-Traumatic Growth Among Children İn Pakistan Care Homes, Asia Pacific Journal of Social Work and Development, 30(1), s.62–76.
• Monette, D. R., Sullivan, T. J. ve Dejong, C. R. (2013). Applied Social Research. A Tool For The Human Services. CA: Brooks/Cole.
• Mukherjee, D. (2008). Women Education and Empowerment: A Global Perspective. ICFAI pub. Myers, D. G. (2000) The Funds, Friends, and Faith Of Happy People, Am Psychol, 55, s.56–67.
• Myers, D. G. ve Diener, E. (1995). Who is Happy? Psychological Science, 6(1), s.10–19.
• Narayan, A. J., Rivera, L. M., Bernstein, R. E., Harris, W. W. ve Lieberman, A. F. (2018). Positive Childhood Experiences Predict Less Psychopathology and Stress İn Pregnant Women With Childhood Adversity: A Pilot Study Of The Benevolent Childhood Experiences (BCES) Scale, Child Abuse & Neglect, 78, s.19-30.
• Neff, K. D. (2003). The Development and Validation Of A Scale To Measure Self-Compassion, Self and Identity, 2(3), s.223-250.
• Neff, K. D. (2008). Self-Compassion: Moving Beyond The Pitfalls Of A Separate Self-Concept. H. A. Wayment ve J. J. Bauer (Eds.), Transcending Self-İnterest: Psychological Explorations Of The Quiet Ego içinde (ss. 95–105). American Psychological Association.
• Neff, K. D. (2011). Self-Compassion, Self-Esteem, and Well-Being, Social and Personality Compass, 5(1), s.1–12. Neff, K. D. ve Beretvas, S. N. (2013). The Role Of Self-Compassion İn Romantic Relationships, Self and Identity, 12(1), s.78–98.
• Oliveira, S., Ferreira, C. ve Mendes, A. L. (2016). Early Memories Of Warmth and Safeness and Eating Psychopathology: The Mediating Role Of Social Safeness and Body Appreciation, Psychologica, 59(2), s.45-60.
• Özaydinlik, K. (2014). Toplumsal Cinsiyet Temelinde Türkiye’de Kadın ve Eğitim, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(33), s.93-112.
• Peker, A., Eroğlu, Y. ve Özcan, N. (2015). Özel Gereksinimli Çocuğa Sahip Anneler ile Tipik Gelişim Gösteren Çocuğa Sahip Annelerin Psikolojik Sağlamlık, İyilik Hali ve Mutluluk Düzeylerinin İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 5(3), s.142-150.
• Poole, J. C., Dobson, K. S. ve Pusch, D. (2017). Childhood Adversity And Adult Depression: The Protective Role Of Psychological Resilience, Child Abuse & Neglect, 64, s.89-100.
• Raes, F., Pommier, E., Neff, K. D. ve Van Gucht, D. (2011). Construction and Factorial Validation of A Short Form of The Self-Compassion Scale, Clinical Psychology & Psychotherapy, 18, s.250-255.
• Richards, M. ve Huppert, F. A. (2011). Do Positive Children Become Positive Adults? Evidence From A Longitudinal Birth Cohort Study, The Journal of Positive Psychology, 6(1), s.75-87.
• Sansone, R. A., Wiederman, M. W. ve Sansone, L. A. (2001). Adult Somatic Preoccupation and Its Relationship To Childhood Trauma, Violence Vict, 16, 39-47.
• Seligman, M. E. P. (2003). Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfillment. London: Nicholas Brealey Publishing.
• Steptoe, A. (2019). Happiness and Health, Annual Review of Public Health, 40(4), s.4-1–4-15.
• Tabachnick, B. G. ve Fidel, L.S. (2001).Using Multivariate Statistics (4th Ed.). MA: Allyn and Bacon.
• Tural, N. (1990). Kadınların Çalışması ve İstihdam Sorunları. Türk Aile Ansiklopedisi Cilt 2 içinde (ss. 640-649). T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
• TÜİK (2021). Yaşam Memnuniyeti Araştırması, https://data.tuik.gov.tr/ (Erişim Tarihi:19.03.2022).
• Tüysüz, E. M. (2015). Çalışan Kadın Olmanın Benlik Saygısı Ve Ruh Sağlığı Üzerindeki Olumlu Veya Olumsuz Etkilerinin Değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisan Tezi). Beykent Üniversitesi. İstanbul.
• Uğur, Z. B. (2018). Çocuk Sahibi Olmak İnsanlari Mutlu Ediyor Mu? Türkiye’den Bulgular, Nüfusbilim Dergisi, 40, s.83-105.
• Watson, D., Clark, L. A., McIntyre, C. W. ve Hamaker, S. (1992). Affect, Personality, and Social Activity, J Pers Soc Psychol, 63, s.1011–1025.
• Wei, M., Liao, K. Y., Ku, T. Y., ve Shaffer, P. A. (2011). Attachment, Self-Compassion, Empathy, and Subjective Well-Being Among College Students and Community Adults. J Pers, 79(1), s.191-221.
• WHO (2021).Violence Against Women Prevalence Estimates, 2018, https://www.who.int/publications/i/item/9789240022256 (Erişim Tarihi:10.03.2022).
• Widom, C. S. (1999). Posttraumatic Stress Disorder in Abused and Neglected Children Grown Up, Am. J. Psychiatry, 156, s.1223-1229.
• Wright, T. A. ve Cropanzano, R. (2000). Psychological Well-Being And Job Satisfaction As Predictors Of Job Performance, J Occup Health Psychol, 5, s.84–94.
• Yıldırım, M. ve Sarı, T. (2018). Öz-Şefkat Ölçeği Kısa Formu’nun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), s.2502-2517.
• Yüksel, H. ve Yüksel, M. (2014). Çocuk İhmali ve İstismarı Bağlamında Türkiye’de Çocuk Gelinler Gerçeği, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), s.1-24.
• Zessin, U., Dickhauser, O. ve Garbade, S. (2015). The Relationship Between Self-Compassion and Well-Being: A Meta-Analysis, Applied Psychology: Health And Well-Being, s.1-25.