TÜRKİYE'NİN ENDÜSTRİ 4.0'A GEÇİŞ SÜRECİNİN TEKNOLOJİ KAPASİTESİ YAKLAŞIMLARI TEMELLİ ANALİZİ

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 3, 1293 - 1314, 30.11.2023

Emine Tahsin , Furkan Börü

https://doi.org/10.11616/asbi.1265937

Cited By: 2

Öz

Teknoloji kapasitesi yaklaşımları özellikle de gelişmekte olan ülkelerin sahip oldukları teknoloji düzeyinin geliştirilmesine yönelik yapabilirliklerini, üretim alanındaki koşulları da dikkate alarak analiz etmektedir. Bu çalışma da bu olgulardan yola çıkarak Türkiye’nin Endüstri 4.0 sürecinin dayandığı teknolojilerin alınması ve geliştirilmesi için gerekli olan teknoloji kapasitesini (özelde tasarım kapasitesi) ortaya koymayı hedeflemektedir. Türkiye’nin tasarım kapasitesi alanındaki durumu, 2000-2020 yılları arasında, AR-GE sektöründeki araştırmacı sayısı, AR-GE harcamaları, yüksek teknoloji ihracatı, patent başvuruları ve endüstriyel tasarım başvuruları verileri kullanılarak türetilen endeksler üzerinden değerlendirilmektedir. Tasarım kapasitesi ile ilgili endekslerin ölçeklendirilmesinde Endüstri 4.0 sürecini başlatan öncü ülkelerden biri olması nedeni ile Almanya temelli bir hesaplama yapılmıştır. Buna ek olarak ilgili veriler, Türkiye dışında, Güney Kore, Çin , İspanya, Polonya, Meksika ve Brezilya dahil edilerek üretilmiştir. Böylelikle seçilmiş ülkelerin yapabilirlikleri tasarım kapasitesi temelli olarak analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Teknoloji kapasitesi, Endüstri 4.0 ve Türkiye, Tasarım Kapasitesi, Türkiye imalat sanayi, Türkiye teknoloji politikaları

AN ANALYSIS OF TÜRKİYE’S TRANSITION TO INDUSTRY 4.0 BASED ON TECHNOLOGY CAPACITY APPROACHES

Öz

Technology capacity approaches, in particular, analyze the capabilities of developing countries to develop technology levels in connection with production capabilities. Based on these facts, this study aims to reveal the technology capacity (specifically design capacity) required for the acquisition and development of technologies on which Turkey's Industry 4.0 process is based. The conditions of Turkey in the field of design capacity are analyzed by the indices derived from the data on the number of researchers in the R&D sector, R&D expenditures, high technology exports, patent applications, and industrial design applications between the years 2000 and 2020. In scaling the indices related to design capacity, a calculation considering the technology level related to industry 4.0, based on Germany was made. In addition, relevant data including South Korea, China, Spain, Poland, Mexico, and Brazil is considered for a comparative analysis based on the design capacity

Anahtar Kelimeler

Technology capacity, Industry 4.0 and Türkiye, Design Capacity, Turkish manufacturing industry, Technology policies and Türkiye

Kaynakça

• Aydoğan, S., Erdil, E., ve Pamukçu, T. (2017). Türkiye Bilim, Teknoloji ve Yenilik Politikasının 1980 Sonrası Tarihçesi ve Gelişimi., Bilim, Teknoloji ve Yenilik: Kavramlar, Kuramlar ve Politika, (Editorler: Engin, N., Aslanoğlu, E.,
• Erdoğan O., Karahasan, B., ve Tata, K.), Ankara, İmge Kitabevi Yayınları, s.381-421.
• Atik, H.,ve Ünlü, F. (2019). The Measurement of Industry 4.0 Performance Through Industry 4.0 Index: An Empirical Investigation for Turkey and European Countries., Procedia Computer Science, 158, s.852-860.
• Atiyas, İ., and Bakis, O. (2015). Structural Change and Industrial Policy in Turkey., Emerging Markets Finance and Trade, 51(6), s.1209-1229.
• Bakır, E., Özçelik, E., Özmen ve E., Taşıran, C., (2017). Türkiye'de Erken Sanayisizleşme, Geçmişten Geleceğe Türkiye Ekonomisi, (Editorler: Koyuncu, M., Mıhcı, H. ve Yeldan, E.), İstanbul, İletişim Yayınları, s.157-191.
• Bartodziej, C. J. (2017). The concept industry 4.0, Wiesbaden, Springer Gabler.
• Bell, M., and Pavitt, K. (1992). Accumulating Technological Capability in Developing Countries., The World Bank Economic Review, 6(suppl_1), s.257-281.
• Culot, G., Nassimbeni, G., Orzes, G., and Sartor, M. (2020). Behind the Definition of Industry 4.0: Analysis and Open Questions, International Journal of Production Economics, 226, 107617. s.1-15
• Çalış Duman, M.,ve Akdemir, B. (2021). İşletmelerin Endüstri 4.0 Teknolojileri Kullanım Düzeyinin Belirlenmesine Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması., Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(3), s.923-940.
• Erdil, E. and Ertekin, Ş. (2018). Industry 4.0 And Turkish National Innovation System: Challenges And Prospects, Teknopol Working Paper Series, STPS-WP-18/01, Science and Technology Policies Research Center
• Ganzarain, J., and Errasti, N. (2016). Three Stage Maturity Model in SME's Toward Industry 4.0., Journal of Industrial Engineering and Management (JIEM), 9(5), s.1119-1128.
• Gergin, Z., Üney-Yüksektepe, F., Güneş Gençyılmaz, M., Tülin Aktin, A., Gülen, K. G., İlhan, D. A., ... and Çavdarlı, A. İ. (2019). Industry 4.0 Scorecard of Turkish SMEs., Proceedings of the International Symposium for Production
• Research 2018. (Editors: Durakbasa, N., Gencyilmaz, M.), Springer, Cham, s.426–437
• Gökbulut, A., Ülgen, M., Vural, E., ve Ataoğlu, E. (2017). Türkiye'nin Sanayide Dijital Dönüşüm Yetkinliği, TÜSİAD,Yayın No: TÜSİAD-T/2017, 12 - 589.
• Han, X.,and Wei, S. J. (2017). Re-examining the Middle-Income Trap Hypothesis (MITH): What to Reject and What to Revive?. Journal of International Money and Finance, 73, s.41-61.
• Hermann, M., Pentek, T., and Otto, B. (2015). Design Principles for Industrie 4.0 Scenarios, Working Paper No. 01 / 2015, Technische Universität DortmundFakultät Maschinenbau
• Kagermann, H., Helbig, J., Hellinger, A., and Wahlster, W. (2013). Recommendations for Implementing the Strategic Initiative INDUSTRIE 4.0: Securing the future of German Manufacturing Industry, Final Report of the Industrie 4.0 Working Group., Forschungsunion.
• Kim, L. (1999). Building Technological Capability for Industrialization: Analytical Frameworks and Korea's Experience.., Industrial and Corporate Change, 8(1), s.111-136.
• Koca, K. C. (2018). Sanayi 4.0: Türkiye Açısından Fırsatlar ve Tehditler. Sosyoekonomi, 26(36), s.245-252.
• Kuo, C. C., Shyu, J. Z., and Ding, K. (2019). Industrial revitalization via industry 4.0–A comparative policy analysis among China, Germany and the USA.., Global Transitions, 1, s.3-14.
• Lall, S. (1992). Technological Capabilities and Industrialization., World Development, 20(2), s.165-186.
• Lee, J.-D., Baek, C., Malipho, S. and Yeon, J.-I. (2019). Middle Innovation Trap., Foresight and STI Governance, 13(1), s.6-18.
• Merdin, D.,ve Ersöz, F. (2019). Evaluation of The Applicability of Industry 4.0 Processes in Businesses and Supply Chain Applications., 2019 3rd International Symposium on Multidisciplinary Studies and Innovative Technologies (ISMSIT) (1-10). Octorber 2019. IEEE.
• Miola, A., and Schiltz, F. (2019). Measuring Sustainable Development Goals Performance: How to Monitor Policy Action in the 2030 Agenda Implementation?, Ecological Economics, 13(1), 164, 106373. s.1-10
• Moritz, S., and Bartz-Beielstein, T. (2017). ImputeTS: Time Series Missing Value Imputation R, The R Journal, 9(1): s.207-218.
• Morrison, A., Pietrobelli, C., amd Rabellotti, R. (2008), Global Value Chains and Technological Capabilities: A Framework to Study Learning and Innovation in Developing Countries., Oxford Development Studies, 36(1), s.39-58.
• Pruchnik, K., (2014), Low Level of Innovativeness and the Middle Income Trap–Polish., Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation, 10(2), s. 141-157.
• Pruchnik, K., and Zowczak, J. (2017). Middle-income trap: Review ofthe conceptual framework,, ADBI Working Paper, No. 760, Asian Development Bank Institute (ADBI), Tokyo
• Reischauer, G. (2018). Industry 4.0 as Policy-driven Discourse to Institutionalize Innovation Systems in Manufacturing., Technological Forecasting and Social Change, 132, s. 26-33.
• Salkin, C., Oner, M., Ustundag, A., and Cevikcan, E. (2018). A Conceptual Framework for Industry 4.0., Industry 4.0: Managing the Digital Transformation, (Editors: Üstündağ, A., ve Cevikcan, E..), Cham, Springer., s.3-23.
• Sarı, T., Güleş, H. K., and Yiğitol, B. (2020). Awareness and Readiness of Industry 4.0: The Case of Turkish Manufacturing Industry., Advances in Production Engineering & Management, 15(1), s.57-68.
• Schuh, G., Potente, T., Wesch-Potente, C., Weber, A. R., and Prote, J. P. (2014). Collaboration Mechanisms to increase Productivity in the Context of Industrie 4.0., Procedia Cirp, 19, s.51-56.
• Soydan, A., (2018). Türkiye Ekonomisinde Finasallaşma ve Sanayisizleşme Deneyimi, Türkiye Ekonomisinde Kalkınma ve Dönüşüm, (Editorler: Engin, N., Aslanoğlu, E., Erdoğan O., Karahasan, B., ve Tata, K.), Ankara, İmge Kitabevi Yayınları, s.381-421.
• Taymaz, E., İzmen, Ü., Gürel, Y., Kılıçaslan, Y., ve Uğur A., (2018). Türkiye'nin Dijital Ekonomiye Dönüşümü Türkiye Birleşim Sektörü: Yeri, Önemi, Evrimi ve Yetenekleri, İstanbul, Tübisad.
• Taymaz, E., ve Voyvoda, E. (2015). 2023'e Doğru Sanayi, Yapısal Dönüşüm ve Sanayi Politikaları., İktisat İsletme ve Finans, 30(350), s.25-62
• T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2020). On Birinci Kalkınma Planı 2019-2023.
• T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2020). Onuncu Kalkınma Planı 2014-2018.
• Temur, G. T., Bolat, H. B., and Gözlü, S. (2019). Evaluation of Industry 4.0 Readiness Level: Cases from Turkey., Proceedings of the International Symposium for Production Research 2018. (Editors: Durakbasa, N., Gencyilmaz, M.), Springer, Cham, s.412-425
• TÜSİAD ve BCG (2016). Industry 4.0 in Turkey as an Imperative for Global Competitiveness - An Emerging Market Perspective. https://tusiad.org/en/reports/item/9011-industry-40-inturkey-as-an-imperative-for-global-competitiveness,2 Aralık 2022.
• Türkmen, S. Y. (2018). Industry 4.0 and Turkey: A financial Perspective., Strategic Design and Innovative Thinking in Business Operations, (Editors: Dinçer, H., Hacioğlu, Ü., ve Yüksel, S.), Cham, Springer., s.273-291. UNESCO, (2022) http://data.uis.unesco.org/#, 18 Eylül 2022.
• Whitfield, L., Staritz, C., Melese, A. T., and Azizi, S. (2020), Technological Capabilities, Upgrading, and Value Capture in Global Value Chains: Local Apparel and Floriculture Firms in Sub-Saharan Africa., Economic Geography, 96(3), s.195-218.
• Wigley, A., Mıhcı, S., ve Ataç, K. (2018). Türkiye İmalat Sanayii Sektörlerinin Küresel Değer Zincirleri İçerisindeki Konumu ve Rekabet Gücü 2000-2011, Türkiye Ekonomisinde Kalkınma ve Dönüşüm, (Editorler: Engin, N.,
• Aslanoğlu, E., Erdoğan O., Karahasan, B., ve Tata, K.), Ankara, İmge Kitabevi Yayınları, s.217-249.
• WİPO, (2022) https://www3.wipo.int/ipstats/IpsStatsResultvalue, 18 Eylül 2022. World Bank (2020). World Bank Open Data, https://data.worldbank.org/indicator/TX.VAL.TECH.MF.ZS?locations=TR, 26 Kasım 2020
• World Bank (2022). https://data.worldbank.org/indicator/TX.VAL.TECH.CD, 18 Eylül 2022.
• Xu, L. D., Xu, E. L., and Li, L. (2018). Industry 4.0: State of the Art and Future Trends., International Journal of Production Research,, 56(8), s.2941-2962.
• Yeon, J. I., Lee, J. D., and Baek, C. (2021). A Tale of Two Technological Capabilities: Economic Growth Revisited from a Technological Capability Transition Perspective., The Journal of Technology Transfer, 46, s.574-605.
• Yüksel, H. (2020). An Empirical Evaluation of Industry 4.0 Applications of Companies in Turkey: The Case of a Developing Country., The Journal of Technology Transfer, 46, s.574-605.
• Zhong, R. Y., Xu, X., Klotz, E., and Newman, S. T. (2017). Intelligent Manufacturing in the Context of Industry 4.0: A Review., Engineering, 3(5), s.616-630.
• Ziemann, V., and Guérard, B. (2017). Reaping the Benefits of Global Value Chains in Turkey., OECD Economics Department Working Papers, No. 1366. Paris