A "promise" represents a need or desire, such as grace or favor sought by humans, while a "term" implies obligatory waiting and patience. If the promise comes from the Creator, it is Divine and true; if it comes from humans, it is often mundane and false. In classical Turkish poetry, promises from the beloved inspire hope in the lover but are often deferred and unfulfilled. Promises made by statesmen, religious figures, and fate are similarly seen as false. The words "promise" and "term" are used in phrases like promise of tomorrow, promise of reunion and promise of seeing the beloved, as well as in expressions like "va'd-i kemmûn" (promise for cumin plants to germinate) and "va'd-i 'Urkûb" (promise likened to 'Urkûb, a person notorious for falsehood), representing promises with symbolic value.
"Vaat" lütuf ve ihsan gibi insanın talep ettiği bir ihtiyaç iken "vade" ise bu talebin zamana yayılması ile mecburi bir bekleyiş ve sabır gerektirir. Vaat, Yaratıcı'dan gelirse İlâhî'dir ve hakîkîdir; insandan gelirse beşerîdir ve çoğunlukla yalandır. Klasik Türk şiirinin hayal dünyasında, özellikle ma'şûkun vaatleri, âşığı heyecanlandırıp ümit verse de vadesi sürekli ertelenen ve gerçekleşmeyen vaatlerdir. Devlet adamları, din adamları ve feleğin vaatleri de tıpkı ma'şûğunki gibi genellikle yalan vaatlerdir. "Vaat" ve "vade" kelimeleri, çoğunlukla "va'd-i ferdâ, va'd-i visâl, va'd-i dîdâr, va'de-i muhâl, va'de-i dürûğ...vb." gibi tamlamalar etrafında kullanılmıştır. Ayrıca insanların yetiştirdikleri kimyon bitkisine yeşermesi için vaatte bulunmaları ile "va'd-i kemmûn", yalancılığıyla meşhur olmuş bir kişi olan 'Urkûb'a teşbihle de "va'd-i 'Urkûb" ifadeleri sembolik değeri olan vaatler olarak kabul edilebilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Çalışmalar (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2024 |
Gönderilme Tarihi | 15 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 6 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 24 Sayı: 3 |