Examination of Relative Arm Strength of Athletes Under 18 Years of Competing in Individual and Team Sports

Yıl 2022, , 291 - 302, 28.06.2022

İrfan Marangoz , Aytekin Keleş

https://doi.org/10.38021/asbid.1126383

Öz

Abstract
In this study, it was aimed to determine the relative arm strength of athletes under the age of 18 who compete in individual and team sports. The research consists of a total of 69 male athletes, including 30 men playing in individual teams and 39 male athletes playing in team sports, who agreed to participate in the study on the basis of voluntary participation (random sampling method). Statistical analyzes of the data received from the athletes were made in the SPSS 26.0 package program. As a result, relative strength measurement is needed rather than mere strength measurement in order to accurately determine the strength development of the athletes, especially with the increase in the length of the upper arm, lower arm and hand in parallel with the increase in the age of the children in the developmental age. Because it is expected that there will be an increase in muscle strength depending on the body segments that increase in proportion to age. At this point, it is very important for both trainers and athletes to determine how much of an increase in the strength ratio is observed in the trainings given to children in the developmental age. The muscle mass that increases with age and the strength value that increases accordingly is not the real strength value of the athlete. Relative measurements are the healthiest way to determine the real strength gain of the athlete. Therefore, the use of the relative arm strength method will be very useful in determining the real strength increase of the athletes. In addition, the relative arm strength method will be very useful in determining the real strength value of the athletes, especially in combat sports and performance athletes, where the grip strength of disabled athletes is important. It will be very useful to use this method in determining the real strength value of the athletes, especially in the monitoring and evaluation of the athletes individually.

Anahtar Kelimeler

Individual and team sports, Athletes under the age of 18, relative arm strength

Bireysel ve Takım Sporlarında Mücadele Eden 18 Yaş Altı Sporcuların Relatif Kol Kuvvetinin İncelenmesi

Öz

Öz
Bu çalışmamızda bireysel ve takım sporlarında mücadele eden 18 yaş altı sporcularının relatif kol kuvvetinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma gönüllü katılım esasına göre çalışmaya katılmayı kabul eden (Tesadüfi örnekleme yöntemi) bireysel takımlarda oynayan 30 erkek ve takım sporlarında oynayan 39 erkek sporcu olmak üzere toplam 69 erkek sporcudan oluşmaktadır. Sporculardan alınan verilerin istatistiksel analizleri SPSS 26.0 paket programında yapılmıştır. Sonuç olarak, özellikle gelişim çağındaki çocuklarının yaş artışına paralel olarak üst kol, alt kol ve el uzunluğunun artması ile sporcuların kuvvet gelişimlerinin doğru tespit edilebilmesi için salt kuvvet ölçümünden ziyade relatif kuvvet ölçümüne gereksinim vardır. Çünkü yaş ile orantılı olarak artan vücut segmentlerine bağlı olarak kas kuvvetinde artış olması beklenen bir durumdur. İşte bu noktada gelişim çağındaki çocuklara yapılan antrenmanlarda kuvvet oranında ne kadarlık bir artışı olduğunun belirlenmesi gerek antrenörler gerekse sporcular açısından oldukça önemlidir. Yaş ile beraber artan kas kütlesi ve buna bağlı olarak artan kuvvet değeri sporcunun gerçek kuvvet değeri değildir. Sporcunun gerçek kuvvet artışının belirlenmesinin en sağlıklı yolu relatif ölçümlerdir. Bu nedenle, relatif kol kuvveti yönteminin kullanılması sporcuların gerçek kuvvet artışının belirlenmesinde oldukça yararlı olacaktır. Ayrıca relatif kol kuvveti yöntemi, engelli sporcuların kavrama kuvvetinin önemli olduğu özellikle mücadele sporlarında ve performans sporcularında sporcuların gerçek kuvvet değerinin belirlenmesinde oldukça yararlı olacaktır. Sporcuların gerçek kuvvet değerinin belirlenmesinde sporcuların özellikle bireysel olarak ve izlenmesi ve değerlendirilmesi bakımında bu yöntemin kullanılması oldukça faydalı olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Bireysel ve takım sporları, 18 yaş altı sporcular, relatif kol kuvveti

Kaynakça

• 1. Aktaş, F., Akkuş, H., Harbili, E., Harbili, S. (2011). Kuvvet Antrenmanının 12-14 Yaş Grubu Erkek Tenisçilerin Bazı Motorik Özelliklerine Etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 7-12.
• 2. Alpar, R. (2020). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler, Detay Yayıncılık, Ankara.
• 3. Ateş, M., Ateşoğlu, U. (2007). Pliometrik antrenmanın 16-18 yaş grubu erkek futbolcuların üst ve alt ekstremite kuvvet parametreleri üzerine etkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,, 5(1), 21-28.
• 4. Aydos, L., Pepe H., Karakuş, H. (2004). Bazı Takım Ve Ferdi Sporlarda Rölatif Kuvvet Değerlerinin Araştırılması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 305-315.
• 5. Bayraktar, I. (2010). 13-17 Yaş Grubu Atlet ve Güreşçilerin Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Parametrelerinin Normatif Çalışması. Gazi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı. Doktora. Ankara.
• 6. Bean, R. B. (1933). Sitting height and leg length in Old Virginians. American Journal of Physical Anthropology, 17(4), 445-479. https://doi.org/10.1002/ajpa.1330170409
• 7. Bilim, A., Çetinkaya, C., Dayı, A. (2016). 12-17 Yaş Arasi Spor Yapan Ve Spor Yapmayan Öğrencilerin Fiziksel Uygunluklarinin İncelenmesi. Spor Ve Performans Araştırmaları Dergisi, 7(2), 53-60. https://doi.org/10.17155/spd.74209
• 8. Bosco, C., Cardinale, M., Tsarpela, O. (1999). Influence of vibration on mechanical power and electromyogram activity in human arm flexor muscles. European journal of applied physiology occupational physiology, 79(4), 306-311. https://doi.org/10.1007/s004210050512
• 9. Bostancı, E. Y. (1954). Ankara'da Türk Okul Çocuklarında Boy Büyümesi Üzerinde Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 12(1-2), 41-75.
• 10. Bostancı, E. Y. (1956). Türk Erkek ve Kız Çocuklarlnda Kol, Üst Kol, Ön Kol v El Büyümesi İle Bedenin Diger Kısımları Arasındaki Korelasyonlar Üzerinde Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 14(1-2), 103-203.
• 11. Bülbül, A. (2020). 14-17 Yaş Öğrencilerin Fiziksel Uygunluk Düzeylerinin İncelenmesi. Erciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisan Tezi. Kayseri.
• 12. Cevahir, E. (2020). SPSS ile Nicel Veri Analizi Rehberi: Kibele Yayınları No: 116.
• 13. Ciğerci, A. (2017). Ekstra Ağırlıkla Uygulanan Su İçi ve Kara Pliometrik Antrenmanlarının 15-17 Yaş Grubu Basketbolcuların Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Özellikleri Üzerine Etkisi. Gazi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. Ankara.
• 14. Cronin, J., Lawton, T., Harris, N., Kilding, A., McMaster, D. T. (2017). A brief review of handgrip strength and sport performance. 31(11), 3187-3217.
• 15. Çelikel, B., Sezer, S., Karadağ, M. (2020). Erkek Okçularda Reaksiyon Süratinin Hedef Atış İsabet Puanına Etkisi. Spor Eğitim Dergisi, 4(1), 30-42.
• 16. Çoban, İ. (2014). 13-15 Yaş Grubu Futbolcularda Kuvvet Antrenmanının Bazı Motorik Özellikleri Üzerine Etkisi. Muğla Sıkı Koçman Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Üniversitesi. Yüksek Lisans Tezi. Muğla
• 17. Demirel, T., Taşkıran, M. (2020). Modifiye 5x5 Madcow Programının Kas Hipertrofisi ve Gücü Üzerine Etkileri. Journal of Health Sport Sciences, 3(3), 77-82.
• 18. Dündar, U. (1996). Antrenman Teorisi.Baskı: 3, Ankara.
• 19. Erdoğan, M., Sağıroğlu, İ., Şenduran, F., Ada, M., Ateş, O. (2016). Elit Atıcıların El Kavrama Kuvveti ile Atış Performansları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 22-30.
• 20. Göktepe, M. (2018). Futbolda Fonksiyonel Kuvvet Antrenmanı: Futbol Bilim Akademi Yayınları (FTBA).
• 21. Güçlüöver, A. (2012). Genç Milli Badmintoncular İle Amatör Badmintoncuların Bazı Güç, Kuvvet ve Çeviklik Özelliklerinin Analizi. Kırıkkale Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale.
• 22. Günay, M., Şıktar, E., Şıktar, E. (2017). Antrenman Bilimi. Ankara.
• 23. Hanavan Jr, E. P. (1964). A mathematical model of the human body. Retrieved from
• 24. Hekim, M., Hekim, H. (2015). Çocuklarda Kuvvet Gelişimi Ve Kuvvet Antrenmanlarına Genel Bakış. Güncel Pediatri, 13(2), 110-115. https://doi.org/10.4274/jcp.22932
• 25. http://www.datateknikmed.com/. (Erişim Tarihi: 22.03.2022).
• 26. İbiş , S., Gökdemir, K., & İri, R. (2004). 12-14 Yaş Grubu Futbol Yaz Okuluna Katılan Ve Katılmayan Çocukların Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Parametrelerinin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu, Ankara. Mart 2004 Cilt:12 No:1 Kastamonu Eğitim Dergisi 285-292.
• 27. İlhan, M. (2020). Bazı Spor Branşlarında El Kavrama Kuvvetinin El Becerisi Üzerine Etkisi. Gaziantep Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi,
• 28. Katch, VL., McArdle, WD., Katch, FI. (2011). Essentials of exercise physiology (Fourth Edition ed.): Lippincott Williams & Wilkins.
• 29. Keçelioğlu, Ş., Akçay, B. (2019). Sportif Performansta El-El Bileğinin Değerlendirilmesine Çok Yönlü Yaklaşım. Izmir Democracy University Health Sciences Journal, 2(2), 118-134.
• 30. Kovacich, S. (2005). Achieving Kicking Excellence: Roundhouse Kick (Vol. 9): Chikara Kan, Inc.
• 31. Krogman, W. M. (1948). A handbook of the measurement and interpretation of height and weight in the growing child. Monographs of the society for research in child development, i-68.
• 32. Kwon, Y. H. (1998.). Modified Hanavan Model. http://www.kwon3d.com/theory/bspeq/hanavan.html.
• 33. Marangoz, İ. (2022). Sporda Kinantropometri. Ankara: Gazi Kitabevi.
• 34. Miller, D. I., & Morrison, W. E. (1975). Prediction of segmental parameters using the Hanavan human body model. Medicine Science in sports, 7(3), 207-212.
• 35. Moran, CA. (1989). Anatomy of the hand. 69(12), 1007-1013. doi: 10.1093/ptj/69.12.1007.
• 36. Muratli, S., Kalyoncu, O., Sahin, G. (2007). Antrenman ve Müsabaka. Ladin Matbaası, Antalya.
• 37. Narin, S., Demirbüken, İ., Özyürek, S., Eraslan, U. (2009). Dominant El Kavrama ve Parmak Kavrama Kuvvetinin Önkol Antropometrik Ölçümlerle İlişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 23(2), 81-85.
• 38. Ng, YF. G., Fan, CC.,A. (2001). Does elbow position affect strength and reproducibility of power grip measurements? , 87(2), 68-72.
• 39. Nicolay, C. W., & Walker, A. L. (2005). Grip strength and endurance: Influences of anthropometric variation, hand dominance, and gender. International journal of industrial ergonomics, 35(7), 605-618.
• 40. Norton, K. I. (2018). Standards for anthropometry assessment. In Kinanthropometry and exercise physiology (pp. 68-137): Routledge.
• 41. Özdemir, S. (2009). 14-16 Yaş Grubu Erkek Futbolcularda Kompleks Antrenman Programının Patlayıcı Güç, Kuvvet, Sürat ve Çeviklik Gelişimine Etkisi. Marmara Universitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.
• 42. Parlak, O. (2018). 14-17 Yaş Genç Erkek Basketbol ve Hentbolcuların Bazı Fizyolojik Ve Motorik Özelliklerinin Karşılaştırılması. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi,
• 43. Poyraz, A. (2009). 17 Yaş Altı Avrupa Badminton Takım Şampiyonasına Katılan Türkiye, Avusturya, Belçika, Macaristanmilli Takım Sporcularının Bazı Fiziksel ve Antropometrik Parametrelerinin Karşılaştırılması. Afyon Kocatepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. Afyon.
• 44. Saygın, E., Karacabey, K., Saygın, Ö. (2011). Çocuklarda Fiziksel Aktivite Ve Fiziksel Uygunluk Unsurlarının Araştırılması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 921-935.
• 45. Steggerda, M. (1940). Physical measurements on Negro, Navajo, and white girls of college age. American Journal of Physical Anthropology, 26(1), 417-431.
• 46. Stolz, H. R., Stolz, L. M. (1951). Somatic development of adolescent boys: a study of the growth of boys during the second decade of life: Macmillan.
• 47. Şahin, H. (2006). Beden Eğitimi ve Sporda Temel Kavramlar Sözlüğü. Ankara: Nobel Yayınevi.
• 48. Şenel, Ö., Atalay, N., Çolakoğlu, F. (1998). Türk Milli Badminton Takiminin Antropometrik, Vücut Kompozisyonu Ve Bazi Performans Özellikleri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 15-20.
• 49. Turgut, C. (2017). Ortaöğretimde Öğrenim Gören Erkek Hetbolcu Öğrencilere Yapılan 8 Haftalık Pliometrik Antrenmanın Sporcuların Çeşitli Fiziksel ve Fizyolojik Parametreleri Üzerine Etkisi. Bartın Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Bartın.
• 50. Yıldız, S. (2002). 11-15 Yaş Milli Badminton Oyuncularının Motorik ve Fiziksel Özellikleri. Kocaeli Universitesi. Saglik Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli.
• 51. Yolcu, A. (2012). 14-17 Yaş Arasındaki Erkek Basketbolcu, Futbolcu, Güreşçi ve Sedanter Bireylerin Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Özelliklerinin Karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi. Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Niğde.