Bir Günlük İç Mekan Macera Eğitim Uygulamalarının Yaratıcı Kişilik Özellikleri Üzerine Etkisi

Yıl 2022, , 818 - 828, 23.12.2022

Nuh Osman Yıldız , Tayfun Gürkan Bostancı , Zülbiye Kaçay

https://doi.org/10.38021/asbid.1201893

Öz

Gün geçtikçe etkisini daha fazla hissettiren rekabet olgusu ile birlikte, örgütlerin varlığını koruyarak sürdürülebilirliklerini daimi kılmaları da zorlaşmaya başlamıştır. Bu yüzden örgütlerin rekabet avantajı sağlayarak üstünlük elde etmesi gerekmektedir. Bu durum ancak çalışanlarının örgütlerine yeni fikirler, ürünler veya hizmetler gibi sayısı arttırılabilecek yaratıcı çözümler geliştirmeleri ile mümkün olacaktır. Bu doğrultuda örgütlerin çalışanlarının yaratıcılık noktasındaki becerilerini geliştirmeleri önem arz etmektedir. Bu gelişimi sağlayacak alternatif eğitim yöntemlerinden bir tanesi de yaşayarak öğrenme modelidir. Bu bağlamda söz konusu çalışma, bir günlük iç mekan (indoor) macera eğitim uygulamalarının yaratıcı kişilik özellikleri üzerine etkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır.
Çalışma, kontrol grupsuz tek gruplu ön-test son-test yarı deneysel desene göre dizayn edilmiştir. Çalışma grubu, seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden basit tesadüfi örnekleme tekniğine göre belirlenmiş 30 beyaz yaka turizm şirketi çalışanlarından oluşmaktadır. Katılımcılara ilişkin bilgiler incelendiğinde; 10’u kadın(%33,3), 20’si erkek(%66,7), yaş ortalamalarının 28,83, kurumdaki çalışma sürelerinin ortalamalarının 2,56 olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak Şahin ve Danışman (2017) tarafından geliştirilen “Yaratıcı Kişilik Özellikleri Ölçeği” (YKÖÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizi için ilişkili örneklemler t testi ve bağımsız örneklemler t testi kullanılmıştır.
Analizler sonrası ön-test–son-test puanlarına ilişkin kendine güven ve risk alma alt boyutları açısından anlamlı bir fark bulunmamış, amaç yönelimlilik, içsel motivasyon ve Yaratıcı Kişilik Özellikleri Ölçeği toplam puanı açısından sontest puanları lehine anlamlı fark tespit edilmiştir.
Sonuç olarak kapalı alanda yapılan bir günlük macera temelli eğitiminin çalışanların yaratıcı kişilik özellikleri üzerinde olumlu etki oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

: Yaşantısal öğrenme, 21. yüzyıl becerileri, Kapalı alan etkinlikleri, Experiential learning, 21st century skills, Indoor activities

The Effect of One-Day Indoor Adventure Education Activities on Creative Personality Traits

Öz

Due to the increasing effect of the competition phenomenon day by day, it is getting harder for organizations to protect their own existence. For this reason, organizations need to gain an advantage over their competitors by providing a competitive advantage. This will only be possible if its employees develop creative solutions for their organizations such as new ideas, products or services that can be increased in number. It is important for organizations to develop their employees' creativity skills. One of the alternative education methods that will provide this development is the experiential learning model. In this context, this study was conducted to investigate the effect of one-day indoor adventure learning activities on creative personality traits.
The study was designed according to a single-group pre-test post-test quasi-experimental design without a control group. The study group consists of 30 white-collar tourism company employees selected according to the simple random sampling technique, which is one of the non-random sampling methods. When the information about the participants is examined; It was determined that 10 females (33.3%) and 20 males (66.7%), had an average age of 28.83, and an average of 2.56 working hours in the organization. As a data collection tool in the study, the “Creative Personality Traits Scale” (CPTS) developed by Şahin and Danışman (2017) was used. Related samples t-test, independent samples t-test and correlation analysis were used for data analysis.
After the analyses, no significant difference was found in terms of self-confidence and risk-taking sub-dimensions of pre-test-post-test scores. A significant difference was found in favor of posttest scores in terms of task oriented, internal motivation and Creative Personality Traits Scale total score.
As a result, it has been concluded that one-day indoor adventure-based learning has a positive effect on the creative personality traits of the employees.

Anahtar Kelimeler

Experiential learning, 21st century skills, Indoor activities

Kaynakça

• Baştürk, S. (2014). Ölçme araçlarının taşıması gereken nitelikler. Savaş, B. (Edt.), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme içinde (1. baskı, 23–56). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Beightol, J., Jevertson, J., Carter S., Gray, S. ve Gass, M. (2012). Adventure education and resilience enhancement. Journal of Experiential Education, 35(2), 307-325.
• Beşikçi, T. (2016). Macera rekreasyonunda heyecan arayışı, serbest zaman motivasyonu ve serbest zaman tatmini arasındaki ilişkinin incelenmesi: Çok hafif hava araçları (ÇHHA) Pilot Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bronson, J., Gibson, S., Kichar, R., ve Priest, S. (1992). Evaluation of team development in a corporate adventure training program. Journal of Experiential Education, 15(2), 50-53.
• Brown, S. (2018). Best practices in 21st century learning environments: A study of two P21 exemplar schools (Unpublished Doctoral dissertation, Brandman University).
• Burton, L. J., Kane, G. M., ve Borland, J. F. (2019). Sport leadership in the 21st century. Jones ve Bartlett Learning.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Hillsdale (NJ): Lawrence Erlbaum Associates, 2nd ed.
• Cosgriff, M. (2000). Walking our talk: Adventure based learning and physical education. New Zealand Physical Educator, 33(2), 89.
• Coulter, M. (2012). Teaching outdoor and adventure activities: describing, analysing and understanding a primary school physical education professional development programme (Doctoral dissertation, Dublin City University).
• Dinç, S. C., Uzunöz, F. S., ve Güneş, B. (2018). Risk alma ve eleştirel düşünme eğilimlerinde doğa macera eğitimine bağlı değişimlerin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 166-182.
• Esentaş, M., Özbey, S. ve Güzel, P. (2017). Self-awareness and leadership skills of female students in outdoor Camp. Journal of Education and Training Studies, 5(10), 197-206.
• Field, A. (2009). Discovering Statistics Using SPSS (Thrid Edition). London: SAGE Publications.
• Hyndman, B., ve Mahony, L. (2018). Developing creativity through outdoor physical activities: A qualitative exploration of contrasting school equipment provisions. Journal of Adventure Education and Outdoor Learning, 18(3), 242-256.
• Işık, İ. (2014). Yokluk hipotezi anlamlılık testi ve etki büyüklüğü tartışmalarının psikoloji araştırmalarına yansımaları. Eleştirel Psikoloji Bülteni, 5, 55-80.
• Güler, H., ve Türkmen, M. (2018). Investigation of the effects of leisure time constraints of the university students in physical education and sport scholls on their leisure time motivation: Bartın university sample. International Journal of Recreation and Sports Science, 2(1), 39-52.
• Gürbüz, S., ve Şahin, F. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe-Yöntem-Analiz (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Johnson, P. (2009). The 21st century skills movement. Educational Leadership, 67(1), 11.
• Lakens, D. (2013). Calculating and reporting effect sizes to facilitate cumulative science: a practical primer for t-tests and ANOVAs. Frontiers in psychology, 4, 863.
• Mann, J., Gray, T., Truong, S., Sahlberg, P., Bentsen, P., Passy, R., Ho, S., Ward, K. ve Cowper, R. (2021). A systematic review protocol to identify the key benefits and efficacy of nature-based learning in outdoor educational settings. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(3), 1199. https://doi.org/10.3390/ijerph18031199
• Martin, J. (2018), "Skills for the 21st century: Findings and policy lessons from the OECD survey of adult skills", OECD Education Working Papers, No. 166, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/96e69229-en
• Muhammad, Y., Masood, S., ve Anis, F. (2020). The ınfluence of a five-day adventure-based experience on ınternational students’ perceptions of self-effectiveness: A case study. Pakistan Social Sciences Review, 4(1, 776- 792
• McKenzie, M. D. (2000). How are adventure education program outcomes achieved?: A review of the literature. Journal of Outdoor and Environmental Education, 5(1), 19-27.
• Ningrum, F. Z. D. S., Sugiharto, D. Y. P., ve Awalya, A. (2022). The effectiveness of group guidance with experiential learning technique to ıncrease students’ creativity and leadership. Jurnal Bimbingan Konseling, 11(2), 108-114.
• Overholt, J., R., ve Ewert, A. (2015). Gender matters: Exploring the process of developing resilience through outdoor adventure. Journal of Experiential Education, 38(1), 41-55.
• Özen, G. (2010). Maceraya dayalı açık alan eğitimlerinin yönetsel beceriler üzerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Özen, G., Özsoy A. ve Yıldız, N. O. (2018). The impact of artificial wall climbing as a recreational activity on children's locus of control. Journal of Human Sciences, 15(4), 2462-2467.
• Palmer, S. O. (2015). Adventure-based education: A quantitative evaluation of the impact of program participation in high school on youth development (Doctoral Dissertation, Colorado State University. Libraries).
• Richardson, J. T. E. (2011). Eta squared and partial eta squared as measures of effect size in educational research. Educational Research Review, 6(2), 135-147.
• Silva, E. (2009). Measuring skills for 21st-century learning. Phi delta kappan, 90(9), 630-634. Stuhr, P. T., Sutherland, S., Ressler, J., ve Ortiz-Stuhr, E. M. (2016). The ABC's of adventure-based learning. Strategies, 29(1), 3-9. DOI: 10.1080/08924562.2015.1111787
• Şahin, F., ve Danışman, Ş. (2017). Yaratıcı kişilik özellikleri ölçeği: Güvenilirlik ve geçerlik çalışması. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 747-760. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/joiss/
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Şirin Ayva, A., B. (2018). Macera terapisi temelli grupla danışmanlığın üniversite öğrencilerinde bilişsel esneklik ve belirsizliğe tahammülsüzlüğe etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri
• Thomson, C. J., ve Burr, J. F. (2015). Take a Hike! The impact of adventure-based learning on psychological wellbeing in troubled youth. Medicine ve Science in Sports ve Exercise, 47(5) Doi:10.1249/01.mss.0000477840.11719.1f
• Tyagi, T. K. (2015). Is there a causal relation between mathematical creativity and mathematical problem-solving performance?. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 47(3), 388-394. https://doi.org/10.1080/0020739X.2015.1075612
• Valentini, M., ve Donatiello, P. (2021). Outdoor education as a way of life. Journal of Physical Education and Sport, 21, 618-623. DOI:10.7752/jpes.2021.s1072
• Vazgeçer, E., ve Altınkök, M. (2017). Macera temelli beden eğitimi uygulamalarının çocukların problem çözme becerisine etkisi. Pegem Atıf İndeksi, 643-660.
• Villa, F. V., ve Guerra, M. (2020). The Bond Between Creativity and Outdoor Education. In EDULEARN20 Proceedings (pp. 748-755). IATED.
• Yavaş, Ö. (2017). Doğa ve macera rekreasyonu katılımcılarının baskın beyin alanları, aleksitimi ve risk alma davranış ilişkisinin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yazgeç, G. (2019). Doğa ve macera rekreasyonu etkinliklerine katılan bireylerin serbest zaman doyumu ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi: Fethiye destinasyonu örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yıldız, N. O., ve Bostancı, T. G. (2016). Bireylerin iş yaşamlarına ilişkin motivasyon düzeylerine dağcılık sporunun etkisi [The effect of mountaineering sport on the motivation levels of individuals regarding their work life]. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(3), 65-77.
• Yıldız, N. O., Özen, G., ve Bostancı, T. G. (2016). The effects of one-day outdoor education on self-efficacy. Journal of human sciences, 13(3), 6098-6103. doi:10.14687/jhs.v13i3.4296
• Yıldız N. O. (2020). Sporda yönetsel macera eğitim uygulamalarının zihinsel süreçler üzerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.