Examining The Attitudes of The Secondary School and High School Students Towards Physical Education and Sports Lesson

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 13, 30.06.2018

Tahir Kılıç , Pakize Nur Çimen

Öz

In our research study,
it is aimed to compare the gender-based attitudes of the students in secondary
schools and high schools towards physical education and sports education. In
line with the objective of the study, the universe of the research was composed
of female and male students in secondary schools and high schools in Elmalı
district of Antalya province. The sample; using cluster sampling as a
probabilistic sampling method, Muhammed Hamdi Yazır High School was determined
as the high school sample and Muhammed Hamdi Yazır and Akçay Secondary School
was determined as the secondary school sample. Thus, the sample of the research
study was composed of 150 students (75 males and 75 females) in high school,
and 300 students (150 males and 150 females) in secondary school, adding up to
450 students voluntarily participating in our research. In our research,
"Physical Education and Sports Attitude Scale (PESAS)", which was
developed by Demirhan and Altay (2001), was used. The scale is composed of 24
items, 12 of which are positive and 12 of which are negative. The highest score
of the scale is 120, and the lowest 24. While higher scores denote more
positive attitudes towards physical education and sports, lower scores
represent the opposite. The scale is a 5 point likert scale, and the statements
are (1 = definitely agree, 2 = I don't agree, 3 = Neutral, 4 = I agree, 5 =
definitely agree).  The Chronbach Alpha
reliability coefficient of the scale was determined as 0.93. The internal
consistency coefficient of the scale was calculated as 0.92. Descriptive
statistical techniques such as frequency (n), percentage (%), arithmetic mean
(X), and standard deviation (Ss) were used in the analysis of the personal data
in the study. Since normal distribution and homogeneity conditions were not
met, Mann-Whitney U test, which was among the non-parametric tests, was
implemented for the dual groups. The results were evaluated at (0.05)
significance level. As the conclusion, it was determined that there was
statistically no significant difference among the male and female students
(p>0.05). It is suggested that the perceptions of the male and female
students towards physical education and sports education lesson are similar.

Anahtar Kelimeler

Physical education and sports education, attitude, gender

Ortaokul ve Lise Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor Dersine Karşı Tutumlarının İncelenmesi

Öz

Araştırmamızda;
Ortaokul ve lisede öğrenim gören öğrencilerin, cinsiyete göre beden eğitimi ve
spor eğitimi dersine yönelik tutumlarının karşılaştırılması amaçlanmaktadır. Bu
amaç doğrultusunda Antalya ili Elmalı ilçesinde ortaokul ve liselerde öğrenim
gören kız ve erkek öğrenciler araştırmanın evreni oluşturmuştur. Örneklem;
olasılıklı örnekleme yöntemlerinden biri olan kümeleme örneklem yöntemi ile
liseyi temsilen Muhammed Hamdi Yazır Lisesi, ortaokulu temsilen Muhammed Hamdi
Yazır ve Akçay ortaokulu belirlenmiştir. Araştırma örneklemini; lisede 75 kız
ve 75 erkek toplam 150,  ortaokulda 150
kız ve150 erkek toplam 300olmak üzere araştırmamıza 450 öğrenci gönüllü olarak
katılmıştır. Araştırmada, Demirhan ve Altay (2001) tarafından geliştirilen
‘’Beden Eğitimi ve Spor Tutum Ölçeği (BESTÖ)’’ kullanılmıştır. Ölçek 12’si
olumlu ve 12’si olumsuz olmak üzere 24 maddeden oluşmaktadır. Ölçekten
alınabilecek en yüksek puan 120, en düşük puan ise 24'tür. Yüksek puanlar beden
eğitimi ve spora karşı olumlu tutum sergilendiğini ifade ederken, düşük puanlar
tam tersini ifade etmektedir. Ölçek 5’li Likert tipi olup, ifadeler (1 =
Tamamen katılmıyorum, 2 = Katılmıyorum, 3 = Kararsızım, 4 = Katılıyorum, 5 =
Tamamen katılıyorum) şeklindendir. Ölçeğin Chronbach’s Alpha güvenirlik
katsayısı 0.93 olarak bulunmuştur. Bu çalışma kapsamında ölçeğin iç tutarlılık
katsayısı 0.92olarak hesaplanmıştır. Araştırmada verilerin analizinde kişisel
bilgiler için betimsel istatistik yöntemleri olarak frekans (n), yüzde (%),
aritmetik ortalama (X) ve standart sapma (Ss) kullanılmıştır. Normal dağılım ve
homojenlik koşulları yerine gelmediğinden dolayı ikili gruplarda non-parametrik
testlerden Mann-Whitney U testi uygulanmıştır. Sonuçlar 0.05 anlamlılık düzeyinde
değerlendirilmiştir. Sonuç olarak; araştırmaya katılan öğrencilerden kız ve
erkek öğrenciler arasında anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır (p>0.05).
Kız ve erkek öğrencilerin beden eğitimi ve spor eğitimi dersine yönelik tutumlarının
benzer olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Beden eğitimi ve spor, tutum, cinsiyet

Kaynakça

• Alpaslan, S. (2008). Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Sergilediği Öğretim Davranışlarına İlişkin Algıları ve Öğrencilerin Bu Derse Karşı Geliştirdikleri Tutumları, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Aracı, H. (2004). Öğretmenler ve Öğrenciler İçin Okullarda Beden Eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Avşar, Z. (2009).İlköğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersi Değerlendirme Süreci İle İlgili Görüşlerinin Belirlenmesi. Spor Bilimleri Dergisi: Hacettepe Üniversitesi, 20(3), 081-089.
• Canakay, E. U. (2006).Müzik teorisi dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu,
• Çetin, M. (2007).Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spora İlişkin Tutumlarının Karşılaştırılması (Kırşehir İl Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi: Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Demirhan, G. ve Koca, C. (2004). An examination of high school students’ attitudes toward physical education with regard to sex and sport participation. Perceptual and motor skills, 98, 754-758.
• Demirhan, G. ve Altay, F. (2001).Lise birinci sınıf öğrencilerinin beden eğitimi ve spora ilişkin tutum ölçeği. II. Spor Bilimleri Dergisi: Hacettepe Üniversitesi, 12(2), 09-20.
• Ekici, S., Bayrakdar A. ve Hacıcaferoğlu, B. (2011). Lise öğrencilerinin beden eğitimi dersi tutumlarının değerlendirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 829-839.
• Erhan, S. E. ve Tamer, K. (2009). Doğu Anadolu bölgesi ilköğretim ve ortaöğretim okullarında beden eğitimi dersi için gereken tesis araç-gereç durumları ile öğrencilerin beden eğitimi dersine ilişkin tutumları arasındaki ilişkiler. Journal of PyjsicalEducationandSport Sciences,11(3).
• Güllü, M. ve Korucu, G. (2005). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin beden eğitim derslerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Bursa: 10–11 Haziran, 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma Yöntemi, 9.Basım, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.Schutz, R.W. & Smoll, F.L (1977). Equivalence of two inventories for assessing attitudes toward physical activity. Psychological Reports, 40, 1031-1034.
• Şentürk, H. (2012). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Ders İçi Tutum ve Davranışları İle Kullandıkları Özel Öğretim Yöntemlerinin, Ortaöğretim Öğrencilerinin Beceri Öğrenimleri İle Spor Alışkanlığı Kazanımları Üzerine Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tamer, K. (1995). Sporda Fiziksel-Fizyolojik Performansın Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi, Türkerler Kitapevi, Ankara.
• Tamer, K. (1987). Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi, Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, Ankara,
• Uluışık, V. (2015). Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutumlarının Sınıf ve Cinsiyet Değişkenlerine Göre İncelenmesi. Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi
• Yıldırım, A. (2006). Sivas İlindeki Farklı Eğitim Düzeyindeki Öğrencilerin Beden Eğitimi ve Spor Dersine İlişkin Tutumlarının Saptanması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Zengin, S., Hekim, M. ve Hekim, H. (2016). Ortaokul ve lise öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının cinsiyet ve öğrenim kademesi değişkenine göre incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(2), 3242-3251. doi:10.14687/jhs.v13i2.3944.