Yağlı Güreş Sporcularının Serbest Zaman Doyumları İle Mutluluk Düzeyleri İlişkisinin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 346 - 355, 28.12.2020

Yasin Yıldız

https://doi.org/10.38021/asbid.834089

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmada Yağlı Güreşleri’ne katılan Yağlı güreş sporcularının serbest zaman doyumları ile mutluluk düzeyleri ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya, 2019 yılı “658. Tarihi Kırkpınar Yağlı Güreşleri’nde Türkiye Güreş Federasyonu’nun “baş”, “başaltı”, “büyük orta” ve “küçük orta büyük” yağlı güreşlerinde lisanslı olarak aktif olan 204 yağlı güreş sporcusu gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların demografik özelliklerini belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ile birlikte, serbest doyum düzeylerini belirlemede Beard ve Ragheb (1980) tarafından geliştirilen, Gökçe ve Orhan (2011) tarafından Türkçe uyarlama çalışması yapılan “Serbest Zaman Doyum Ölçeği (Leisure Satisfaction Scale)” ve katılımcıların mutluluk düzeylerini belirlemeye yönelik kullanılan diğer ölçek Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen, Doğan ve Çötok (2011) tarafından Türkçe uyarlama çalışması yapılan “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25.0 paket programı ile analiz edilmiş olup istatistiksel açıdan güvenirlik katsayısı hesaplamaları yapılarak veriler arasındaki ilişkiyi belirlemede Pearson Korelasyon analizi ve katılımcılarda serbest zaman doyumunun mutluluk düzeylerinin tespitinde doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda yağlı güreş sporcularının serbest zaman doyum düzeylerindeki artışın mutluluğu seviyelerini de arttıracağını göstermektedir. Bu bağlamda dünyanın en zor sporlarından biri olan yağlı güreş sporunu yapan sporcuların serbest zaman doyumlarını arttırmaya yönelik çeşitli aktivitelere yönelmeleri ve rekreasyonel anlamda yapılacak farklı araştırmalara da yer verilmesi tavsiye edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yağlı güreş, spor, serbest zaman, mutluluk, Kırkpınar

Investigation Of The Relationship Of Oil Wrestling Athletes’ Leisure Satisfaction And Happiness Levels

Öz

In this study, it is aimed to examine the relationship between leisure time satisfaction and happiness levels of Oil wrestling athletes participating in Oil Wrestling. 206 oil wrestling athletes voluntarily participated in the research from Turkey Wrestling Federation licensed wrestling in different categories in Historic Kırkpınar 658. Oil Wrestling held in 2019. personal information form was prepared by the researcher in order to determine the demographic characteristics of the participants. “Leisure Time Satisfaction Scale” developed by Beard and Ragheb (1980) and adapted into Turkish by Gökçe and Orhan (2011) was used to determine leisure time satisfaction levels and The “Oxford Happiness Scale Short Form” developed by Hills and Argyle (2002) and adapted to Turkish by Doğan and Çötok (2011) was used to determine the happiness levels of the participants. The obtained data were analyzed with the SPSS 25.0 package program, and Pearson Correlation analysis was used to determine the relationship between the data by making statistical reliability coefficient calculations and linear regression analysis was used to determine the happiness levels of leisure, the increase in the leisure time satisfaction levels of oil wrestling athletes will also increase their happiness level. Thus, it is recommended that athletes engaged in oil wrestling, which is one of the most difficult sports in the world, should participate to various activities aimed at increasing their leisure time satisfaction and to include different recreational researches.

Anahtar Kelimeler

Oil Wrestling, sports, leisure time, happiness, Kırkpınar

Kaynakça

• Balaban, İ., (2020). Yağlı Güreş Sporcularının Serbest Zaman Tutum Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Beard, J. G., & Ragheb, M.G. (1980). Measuring leisure satisfaction. Journal of Leisure Research. 12(1): 20-33.
• Broadhurst, R. (2001). Managing environments for leisure and recreation. (1. Edition). London: GBR: Routledge.
• Cha, K. (2003). Subjective well-being among college student. Social Indicators Research, 62 (63), 455-477.
• Chen, Y.C., Li, R.H. ve Chen, S.H. (2013). Relationships Among Adolescents’ Leisure Motivation, Leisure Involvement, and Leisure Satisfaction: A Structural Equation Model. Social Indicatiors Research. 110(3): 1187– 1199.
• Chow, H.P.H. (2005). Life satisfaction among university students in a Canadian prairie city: A multivariate analysis. Social Indicators Research, 70(2), 139–150.
• Demir M, Demir SS (2014), İşgörenlerin Serbest Zaman Gereksinimi ve Serbest Zaman Doyumunu Etkileyen Faktörler. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 2: 74- 84.
• Di Tella, R., MacCulloch, R. J., & Oswald, A. J. (2001). “Preferences over Inflation and Unemployment: Evidence From Surveys of Happiness”, American Economic Review, 91, 335–341.
• Dikici, İ., (2020). Serbest Zamanlarını Gençlik Merkezlerinde Değerlendiren Üniversite Öğrencilerinin Serbest Zaman Doyum, Yaşam Doyum ve Mutluluk Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Dogan, T., & Çötok, A. N. (2011). Oxford Mutluluk Ölçegi Kısa Formunun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalısması (Adaptation of the Short Form of the Oxford Happiness Question Nairein to Turkish: a Validity and Reliability Study). Türk Psikolojik Danısma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-170.
• Fısher, C.D. (2010). “Happines at Work”, International Journal of Management Reviews, 12 (4).
• Gökçe, H., & Orhan, K. (2011). Serbest zaman doyum ölçeğinin Türkçe geçerlilik güvenirlik çalışması. Hacettepe Journal of Sport Sciences. 22 (4): 139-145.
• Hayo, B., & Seifert, W. (2003). “Subjective Economic Well-being in Eastern Europe”, Journal of Economic Psychology, 24, 329–348.
• Henderson, K.A. ve Bialeschki, M.D. (2007). Leisure and Active Lifestyles: Research Reflections. Leisure Sciences. 27(5): 355-365.
• Hills, P. & Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: a Compactscale for the Measurement of Psychological Well-Being. Personality and Individual Differences 33, 1073 – 1082.
• Kahyaoğlu, O. (2008). Yaşam Memnuniyeti ve Yaşam Memnuniyetini Etkileyen Değişkenler ile Ekonometrik Uygulama (Türkiye Örneği), Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Ekonometri Anabilim Dalı, İzmir.
• Karasar N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. 25. Baskı. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
• Kaya, A.M., (2011). Üniversite öğrencilerinin rekreaktif faaliyetlere yönelik tutumları ve boş zaman motivasyonlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
• Kemperman, A.A.M. ve Tımmermans, H.J.P. (2008). Influence of Socio-Demographics and Residential Environment.
• Lu, L (2011), Leisure and depression in midlife: A Taiwanese national survey of middle-aged adults. Journal of health psychology, 16: 137-147.
• Lu, L., Argyle, M. (1994). Happiness and social skills. Personality and Individual Differences, 11(12), 1255- 126.
• Moller, V. (1996). Life satisfaction and expectations for the future in sample of university students: A research note. South African Journal of Sociology, 27 (1), 109-125.
• Oh Ss, Caldvell, Oh SY (2016), An Examination of Leisure Constraints, Participation in Creative Activities and Hobbies, and Leisure Boredom in a Sample of Korean Adults, World Leisure, 2.
• Özdemir, Y., Koruklu, N. (2011). Üniversite öğrencilerinde değerler ve mutluluk arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 190-210.
• Öztaş, İ. (2018). Farklı Kurumlarda Çalışan Memurların Serbest Zaman Doyum ve Mutluluk Düzeylerinin Belirlenmesi. Yüksek Lisan Tezi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Ağrı.
• Paolini, L., Yanez, A.P., Kelly, W.E. (2006). An examination of worry and life satisfaction among college students. Individual Differences Research, 4 (5), 331-339.
• Reich, J. W., Zautra, A. (1981). Life events and personal causation: some relationships with satisfaction and distress. Journal of Personality and Social Psychology, 41, 1002-1012. Roberts, K. (2018). Writing About Leisure. World Leisure Journal. 60(1): 3-13.
• Tekin, A. (2009). Rekreasyon. Ankara: Ata Ofset Matbaacılık. 55-56.
• Wang, E.S., Chen, L.S., Lin, J.Y., Wang, M.C. (2008). The relationship between leisure satisfaction and life satisfactıon of adolescents concerning online games.Adolescence, 43, 177- 184.
• World Health Organization. (2007). International Classification of Functioning, Disability and Health- Child and Youth Version. Geneva: WHO.
• Zorba E (2009), Herkes İçin Yaşam Boyu Spor, Neyir Matbaacılık, Ankara., s:27-105.