10-14 Yaş Grubu Sporcuların Denge, Çeviklik ve Durarak Uzun Atlama Performansları

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 11 - 23, 28.04.2021

Meriç Ödemiş

https://doi.org/10.38021/asbid.866322

Cited By: 1

Öz

Bu araştırma 10-14 yaş aralığındaki badminton ve hentbol oynayan kız sporcularının denge, çeviklik ve durarak uzun atlama performanslarının incelenmesini ve bazı antropometrik özellikleri ile ilişkisini belirlemek olarak amaçlamıştır. Araştırmaya yaşları 12.4±1.17 yıl, antrenman yaşı 2,26±0.85 yıl, boy 154.6±8.07 cm, vücut ağırlıkları 46.11±12.92 kg, beden kütle indeksi ortalaması 19.1±4.24, olan badminton (n:13) ve hentbol (n:14) sporcularından oluşan toplam 27 kız sporcu katılmıştır. Katılımcılara statik denge ölçümü için denge hata puanlama testi (BESS), dinamik denge için Y denge testi, çeviklik için T testi ve durarak uzun atlama testi uygulanmıştır. Normalite testi için Shapiro Wilk testi uygulanmış ve veriler normal dağılım gösterdiğinden dolayı gruplar arası fark incelemesi için Independent T testi, değişkenler arası ilişki için Pearson Korelasyon analizi yapılmıştır. Statik denge, dinamik denge, çeviklik ve durarak uzun atlama performanslarında anlamlı bir farklılık olmadığı tespit edilirken, statik denge performansının sadece düz zemin üstünde anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur. Araştırmaya katılan tüm sporcuların boy uzunluğu ve vücut ağırlığı ile denge performansı arasında ilişki bulunmamıştır. Bunun yanı sıra sporcuların boy ve bacak uzunluğu ile durarak uzun atlama performansı arasında anlamlı pozitif bir ilişki olduğu bulunmuştur. Ancak sporcuların durarak uzun atlama ile çeviklik performansları arasında ise negatif yönde çok anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Denge, Çeviklik, Durarak Uzun Atlama., Denge, Çeviklik, Durarak Uzun Atlama

Teşekkür

Çalışmaya ölçümler konusunda yardımcı olarak katkı sağladıkları için Burak ARSLAN, Ömer KABAKÇI ve Cengiz YAMAN’ a teşekkür ederim.

Kaynakça

• Ağaoğlu, S. A. ve Ergin, R. (2017). 9-14 Yaş badmintoncularda çeviklik, reaksiyon zamanı ve denge parametrelerinin incelenmesi. Uluslararası Spor Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi, 3(4), 109-119.
• Akın, S., Kalkavan, A. Ve Gülaç, M. (2016). Okullar arası müsabakalara katılan 10-11 yaş grubu sporcu çocuklar ile spor yapmayan çocukların temel motor beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 21-32.
• Aksakal, M. Farklı branşlarda yorucu egzersizin dinamik ve statik denge performansı üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Niğde Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Niğde, (2014).
• Altay, F. (2001). Biomechanics analysis of the side balance activity after chainé rotation under the two varying speeds in the rytmic gymnastics. Hacettepe University Institute of Health Sciences, Phd thesis, Ankara.
• Balı, S., Özgür, S. ve Varol, T. (2019). Judo sporu yapanlar ve spor yapmayan 9-12 yaş grubu kız çocukların statik denge parametrelerinin karşılaştırılması. Türkiye Klinikleri Spor Bilimleri, 11(2).
• Bojić, I., Živković, M., Kocić, M., Veličković, M. ve Milenković, D. (2020). Differences in Explosive Strength of Elite Female Handball Players During The Competition Season. Facta Universitatis, Series: Physical Education and Sport, 601-608.
• Bressel, E., Yonker, J., Kras, J. ve Heath, E. M. (2007). Comparison of static and dynamic balance in female collegiate soccer, basketball, and gymnastics athletes. Journal of Athletic Traning, 42(1), 42-46.
• Caspersen, C. J., Powell, K. E. ve Christenson G. M. (1985). Physical activity, exercise, and physical fitness: definitions and distinctions for health-related research. Public Health Reports, 100(2), 126.
• Cook, G. (2001). Baseline sports-fitness testing. In: High Performance Sports Conditioning. B. Foran, ed. Champaign, IL: Human Kinetics Inc, 19–47.
• Demir, A. ve Akın, M. (2019). Çocuklarda hareketli zemin antrenmanlarının statik dengeye etkisinin incelenmesi. International Journal of Sport, Exercise and Training Sciences,5(2), 79-87.
• Erkmen, N., Taşkın H., Saniğoğlu, A. ve Kaplan, T. (2009). Futbolcularda Yorgunluğun Denge Performansına Etkisi. Sport Sciences, 4(4), 289-299.
• Filipa, A., Byrnes, R., Paterno, M. V., Myer, G. D. ve Hewett, T. E. (2010). Neuromuscular training improves performance on the star excursion balance test in young female athletes. Journal of orthopaedic & sports physical therapy, 40(9), 551-558.
• Haslofça, E., Haslofça, F. ve Kutlay, E. (2011). 9-10 Yaş çocuklarda fiziksel uygunluk parametreleri arasındaki ilişkiler. Spor Hekimliği Dergisi. 46, 67-76.
• Kachanathu, S. J., Dhamija, E. ve Malhotra, M. (2013). A comparative study on static and dynamic balance in male collegiate soccer and basketball athletes. Medicina Sportiva: Journal of Romanian Sports Medicine Society, 9(2), 2087.
• Karadenizli, Z. İ. (2016). Kadın sporcularda bazı alt ekstremite parametrelerinin anaerobik güç ve sürat ile olan ilişkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 18(3), 27-41.
• Karahan, M. ve Cecilia, G. (2011). A comparative study: Differences between early adolescent male indoor team sports players' power, agility and sprint characteristics. Science, Movement and Health, 11(2), 185-189.
• Karavelioğlu, M. B. (2008). Mevkilerine göre amatör futbolcuların fiziksel, fizyolojik ve psikomotor özelliklerinin araştırılması (kütahya ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Kütahya.
• Koca, B. (2014). Cimnastik, yüzme ve atletizm branşlarında yarışmalara katılan 12 yaş çocukların motor özelliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi.
• Koç, H. ve Aslan, C. S. (2010). Erkek hentbol ve voleybol sporcularının seçilmiş fiziksel ve motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12(3), 227-231.
• Koç, H., Coşkun, B., Yılmaz, E., Çoban, O. ve Yıldız, Y. (2010). Bireysel ve takım sporlardaki 13-15 yaş grubu erkek sporcuların bazı fiziksel ve fizyolojik parametrelerinin karşılaştırılması. Mustafa Kemal Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 23-30.
• Lees, A. (2003). Science and the major racket sports: a review. Journal of Sports Sciences, 21(9), 707-732.
• Little, T. ve Williams, A. G. (2005). Specificity of acceleration, maximum speed and agility in professional soccer players. Journal of Strength and Conditioning Research, 19(1),76-78.
• Markoviç, G. (2007). Does plyometric training improve vertical jump height? A metaanalytical review. Br J Sports Med., 41, 349–355.
• Moraru, C., Neculaeş, M. ve Hodorcă, R. M. (2014). Comparative study on the balance ability in sporty and unsporty children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116, 3659-3663.
• Okada, T., Huxel, K. C. ve Nesser, W. (2011). Relationship between core stability, functional movement and performance. The Journal of Strength and Conditioning Association, 25(1), 252-261.
• Okudur, A. 12 Yaş tenisçilerde denge ile çeviklik ilişkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Konya. 2010.
• Ozmen, T. ve Aydogmus, M. (2016). Effect of core strength training on dynamic balance and agility in adolescent badminton players. Journal of Bodywork and Movement Therapies, 20(3), 565-570.
• Özbar, N., Ateş, S. ve Agopyan, A. (2014). The effect of 8-week plyometric training on leg power, jump and sprint performance in female soccer players. Journal of Strength and Conditioning Research, 28(10), 2888-2894.
• Plisky, P., Gorman, P., Butler, R., Kiese,l K., Underwood, F. ve Elkins, B. (2009). The reliability of an ınstrumented device for measuring components of the star excursion balance test. North American Journal Of Sports Physical Therapy, 4(2), 92-99.
• Przysucha, E., Zerpa, C. ve Piek, C. (2019). Comparison of endurance, agility, and strength in elite hockey and soccer 9 year-old players. Annals of Applied Sport Science, 7(1), 19-26.
• Riemann, B. L. ve Guskiewicz, K. M. (2000). Effects of mild head injury on postural stability as measured through clinical balance testing. J Athl Train, 35, 19–25
• Schwiertz, G., Brueckner, D., Schedler, S., Kiss, R. ve Muehlbauer, T. (2019). Performance and reliability of the lower quarter y balance test in healthy adolescents from grade 6 to 11. Gait & posture, 67, 142-146.
• Sevim, Y. (2002). Antrenman bilgisi. 1. Baskı. Ankara: Nobel yayınevi.
• Sheppard, J. M. ve Young, W. B. (2006). Agility literature review: Classifications, training and testing. Journal of sports sciences, 24(9), 919-932.
• Silva, D. A. S., Petroski, E. L. ve Gaya, A. C. A. (2013). Anthropometric and physical fitness differences among Brazilian adolescents who practise different team court sports. Journal of human kinetics, 36(1), 77-86.
• Sonchan, W., Moungmee, P. ve Sootmongkol, A. (2017). The effects of a circuit training program on muscle strength, agility, anaerobic performance and cardiovascular endurance. International Journal of Medical, Health, Biomedical, Bioengineering and Pharmaceutical Engineering, 11(4), 170-173.
• Yıldız, M., Hamdi, A. T. İ. K., Baysal, A., Keleş, G., Kayan, Ö. ve Tekin, D. (2017). Kort tenisi ve takım sporlarında sıçrama ile çeviklik ilişkisi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 8(3),175-182.
• Zemková, E. ve Hamar, D. The effect of task-oriented sensoriomotor exercises on visual feedback control of body position and body balance. Hum Mov. 2010;11(2), 119–123.