The Relationship Between Recreational Awareness and Life Satisfaction of Young People Participating in Activities in Youth Centers

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 4, 615 - 628, 28.12.2024

Metin Yıldız , Abdurrahman Kırtepe

https://doi.org/10.38021/asbid.1525484

Öz

The main purpose of this study is to examine the relationship between recreational awareness and life satisfaction of young people participating in activities in youth centers. The sample of the research consisted of 255 people who regularly participated in activities at youth centers. The conformity of the quantitative variables to normal distribution was tested with the Shapiro-Wilk test. Since the variables do not conform to normal distribution, median (min-max) values are presented. Mann-Whitney U test was used for comparisons between two-categories qualitative variables and quantitative variables. The Kruskal-Wallis H test was used for comparisons between qualitative variables with more than two categories and quantitative variables, and in case of a significant difference as a result of the Kruskal-Wallis H test, the categories were compared in pairs with the Mann-Whitney U test. The existence of a relationship between two categorical variables was examined with Pearson correlation. In conclusion, it was determined that there was no effect on life satisfaction according to age, gender, educational status, and class variables. It is seen that individuals with better economic status have higher life satisfaction. It has been found that individuals who cannot spare time for themselves have higher life satisfaction. It has been determined that individuals with high life satisfaction simultaneously increase the levels of pleasure, entertainment, social success, self-development and recreational awareness. Social achievement and recreational awareness levels increased significantly together. The error level was taken as p<0.05 in the study.

Anahtar Kelimeler

Youth Center, Recreational Awareness, Life Satisfaction

Gençlik Merkezlerinde Etkinliklere Katılan Gençlerin Rekreasyonel Farkındalık ile Yaşam Doyumu Arasındaki İlişki

Öz

Bu çalışmanın temel amacı gençlik merkezlerinde etkinliklere katılan gençlerin rekreasyonel farkındalık ile yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini gençlik merkezlerinde etkinliklere devamlı katılan 255 kişi oluşturmuştur. Nicel değişkenlerin normal dağılıma uygunlukları Shapiro-Wilk testi ile sınanmıştır. Değişkenler normal dağılıma uygunluk göstermediği için medyan (min-maks) değerleri sunulmuştur. İki kategorili nitel değişkenlerle nicel değişkenler arasındaki karşılaştırmalarda Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. İkiden çok kategorili nitel değişkenlerle nicel değişkenler arasındaki karşılaştırmalarda Kruskal-Wallis H testi kullanılmış, Kruskal-Wallis H testi sonucunda anlamlı farklılık bulunması durumunda kategoriler Mann-Whitney U testi ile ikişerli karılaştırılmıştır. İki kategorik değişken arasında ilişki varlığı Pearson korelasyonu ile incelenmiştir. Sonuç olarak; yaş, cinsiyet, öğrenim durumu, sınıf değişkenine göre yaşam doyumu üzerinde etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Ekonomik durumu iyi olan bireylerin daha yüksek yaşam doyumuna sahip olduğu görülmektedir. Kendisine zaman ayıramayan bireylerin yaşam doyumunun daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Yaşam doyumu yüksek olan bireylerin haz eğlence, sosyal başarı, kendini geliştirme vede rekreasyonel farkındalık düzeylerinin de eş zamanlı olarak arttırdığı belirlenmiştir. Sosyal başarı ve rekreasyonel farkındalık düzeyleri anlamlı olarak birlikte arttığı belirlenmiştir Çalışmada hata düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Gençlik Merkezi, Rekreasyonel Farkındalık, Yaşam Doyumu

Kaynakça

• Acar, H. (2008). Türkiye’nin ulusal gençlik politikası nasıl yapılandırılmalıdır? Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 5-6.
• Akandere, M., Acar, M., & Baştuğ, G. (2009). Zihinsel ve fiziksel engelli çocuğa sahip anne ve babaların yaşam doyumu ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (22), 23-32.
• Akın, M. H. (2014). Gençlik toplumsallaşmasında akran ve arkadaşlık grupları. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 2(4), 10-21.
• Ataç, Ö. (2018). Gençlerin gençlik merkezleri faaliyetlerine ilişkin tutumlarının incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Düzce Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Düzce.
• Barnett, L. A. (2005). Measuring the ABCs of leisure experience: Awareness, boredom, challenge, distress. Leisure Sciences, 27(2), 131-155. https://doi.org/10.1080/01490400590912051
• Bergan, A., & McConatha, J. T. (2001). Religiosity and life satisfaction. Activities, Adaptation & Aging, 24(3), 23-34. https://doi.org/10.1300/J016v24n03_02
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri [Scientific research methods]. Ankara: Pegem.
• Ceyhun, S. (2008). Spor tesislerinin rekreatif açıdan kullanımı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 325-332.
• Dağlı, A., & Baysal, N. (2016). Adaptation of the satisfaction with life scale into Turkish: The study of validity and reliability. Electronic Journal of Social Sciences, 15(59), 1250-1262.
• Diener, E. D., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal Of Personality Assessment, 49(1), 71-75. https://doi.org/10.1207/s15327752jpa4901_13
• Dost, M. T. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(22), 132-143.
• Duran, Ü. B., Güler, C., & Çavuşoğlu, S. B. (2020). Tenis oyuncularında boş zaman yönetimi ve yaşam doyumu. Turan: Stratejik Araştırmalar Merkezi, 12(48), 302-313. https://doi.org/10.15189/1308-8041
• Ekinci, N. E., & Ozdilek, C. (2019). Investigation of university students' awareness of recreational activities. International Online Journal of Educational Sciences, 11(2). https://doi.org/10.15345/iojes.2019.02.004
• Frijns, M. (2010). Determinants of life satisfaction. Maastrict University School of Business and Economics Academic Year 2009/1010 Master of Science in International Business Concentration: Organisation Final Thesis.
• Giusta, D.M., Jewell, S. L., & Kambhampati, U. S. (2011). Gender and life satisfaction in the UK. Feminist Economics, 17(3), 1-34. https://doi.org/10.1080/13545701.2011.582028
• GSB (2013). Ulusal gençlik ve spor politikası belgesi. 27/01/2013 tarih ve 28541 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmıştır. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/01/20130127-8-1.pdf = Erişim tarihi: 28.06.2024
• Güldür, B., & Yaşartürk, F. (2020). Okul öncesi öğretmenlerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımındaki fayda ve yaşam doyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 495-506.
• Hazar, A. (2003). Rekreasyon ve animasyon. Ankara: Detay Yayıncılık
• Işık, Ö. G., & Koçak, Ö. (2014). İletişim fakültesi öğrencilerinin yaşam doyumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk İletişim, 8(3), 281-300. https://doi.org/10.18094/si.87660
• Kara, S. (2013). Hz. Peygamberin elinde şekillenen ideal gençlik. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 1(2), 6-29.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Nobel Yayınları.
• Kelleş, F. (2017). Gençlik merkezindeki serbest zaman etkinliklerine katılan bireylerin sosyal beceri düzeylerinin bazı demografik değişkenlere göre incelenmesi: Adıyaman ili örneği. Yüksek lisans tezi, Bartın Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bilim Dalı, Bartın.
• Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: Otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum, 4(7), 77-96.
• Kılıçman, İ. (2020). Rekreasyon farkındalığı ve sosyal medya bağımlılığının yaşam doyumu üzerine etkilerinin incelenmesi: Üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Rekreasyon Yönetimi Ana Bilim Dalı, Karaman.
• Kiper, T., & Öztürk, A. G. (2011). Kent ormanlarının rekreasyonel kullanımı ve yerel halkın farkındalığı: Edirne Kent (İzzet Arseven) ormanı örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(2), 105-117.
• Kubat, R. (2023). Kamuda görev yapan öğretmenlerin rekreasyonel farkındalık düzeyleri ile yaşam doyumlarının karşılaştırılması. Doktora Tezi, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Kütahya.
• Mundy, J., Ibrahim, H., Robertson, B., Bedingfield, W., & Carpenter, G. (1992). Quincentennial leisure awareness: the 500-year journey. Journal of Physical Education, Recreation & Dance, 63(8), 50-55. https://doi.org/10.1080/07303084.1992.10609952
• Özgür, G., Gümüş, A. B., & Durdu, B. (2010). Evde ve yurtta kalan üniversite öğrencilerinde yaşam doyumu. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 1(1), 25-32.
• Özkan, M. (2016). Gençlik merkezlerinde yapılan faaliyetlere katılan bireylerin memnuniyet düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Burdur.
• Öztürk, Y. (2022). Rekreasyon fayda farkındalığı ve yaşam doyum düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesine yönelik bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 13(36), 1237-1250. https://doi.org/10.21076/vizyoner.1096705
• Raboteg-Šarić, Z., Brajša-Žganec, A., & Šakić, M. (2009). Life satisfaction in adolescents: The effects of perceived family economic status, self-esteem and quality of family and peer relationships. Društvena Istraživanja: Časopis za Opća Društvena Pitanja, 18(3), 547-564.
• Robinson, D. W. (1992). A descriptive model of enduring risk recreation involvement. Journal of Leisure Research, 24(1), 52-63. https://doi.org/10.1080/00222216.1992.11969871
• T.C Resmi Gazete. (2003). Gençlik Merkezleri Yönetmeliği. Resmi Gazete,Sayı: 25167, md.5. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=39538&MevzuatTur=7&MevzuatTertip=5=, Erişim tarihi: 28.06.2024
• T.C. Gençlik ve Spor Bakanlığı. (2013). Ulusal Gençlik ve Spor Politikası Belgesi. Ankara
• Toker, B. (2012). Life satisfaction among academicians: an empirical study on the universities of Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 47, 190-195. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.06.637
• Vatandaş, C. (2016). Türkiye'de Gençlik (Gençliğin Özellikleri, Sorunları, Kimlikleri ve Beklentileri). İstanbul: Sekam Yayınları.
• Wisniewski, M. (1996). Measuring service quality in the public sector: The potential for SERVQUAL. Total Quality Management, 7(4), 357-366. https://doi.org/10.1080/09544129650034710
• Yılmaz, S., Kurtipek, S., & Güngör, N. B. (2022). Investigation of the effects leisure management of sport manager candidates on achievement goal orientations. Journal of Human Sciences, 19(2), 208–220. https://doi.org/10.14687/jhs.v19i2.6289
• Yüzgenç, A. A., & Özgül, S. A. (2014). Yerel yönetimlerin sunduğu spor hizmetlerinde hizmet kalitesi (gençlik merkezleri ve aile yaşam gençlik merkezleri örneği). Spor Bilimleri Dergisi, 25(2), 79-93. https://doi.org/10.17644/sbd.171310