KAMU KURUMLARINDA KÜÇÜLME YAKLAŞIMI: TÜRKİYE VE FRANSA ADALET BAKANLIKLARI ÖRNEĞİ

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 17, 340 - 351, 11.05.2019

Cengiz Sarı

Öz

Son yıllarda özelleştirme ve devletin küçültülmesi
yönündeki eğilim etkisini kamu kurumlarının küçültülmesi yönünde de
göstermiştir. Bu şüphesiz sadece ideolojik bir yaklaşımın eseri değil, aynı
zamanda özel sektör alanındaki başarılı uygulamaların da etkisi ile olmuştur.
Gerçekten özel sektör alanında başlangıçta sert rekabete karşı koyma ya da
krizleri aşma için kullanılan bir yöntem olan örgütsel küçülme, sağladığı
faydaların anlaşılması ile sürekli tercih edilen yapısal bir durum olmuştur. Örgütler
için geçmişte güçlülüğün en önemli belirtisi sayılan büyüklük, günümüzde hantallığın,
bürokrasi ve kırtasiyeciliğin nedeni olarak görülmeye başlanmıştır. Büyük bir
örgütsel yapı yerine daha işlevsel ve yönetilebilir örgüt yapısı tercih
edilmeye başlanmıştır.

Kamu
kurumları için de örgütsel büyüklük birçok soruna kapı aralamaktadır. Yönetimin
ve denetimin zorluğu, koordinasyon eksikliği, bürokrasi ve kırtasiyecilik ve
artan maliyetler bunlardan bazılarıdır. Bu sebeple kamu örgütlerinin
küçültülmesi konusu sürekli olarak gündeme gelmektedir. Ancak kamu örgütlerinde
küçülmenin sağlanması her zaman özel sektör örgütlerindeki kadar kolay
değildir. Türkiye’de Cumhurbaşkanlığı Hükümet sistemine geçilmesi ile birlikte
kamu kurumlarının yeni sisteme uygun bir şekilde yeniden yapılandırıldığı
görülmektedir. Bu kapsamda Adalet Bakanlığı’nın teşkilat yapısında da bazı
kademelerin ortadan kaldırılması, bazı birimlerin kapatılması gibi bir kısım
önemli değişiklikler yapılmıştır. Elbette yeni bir hükümet sistemine geçilmesi
mevcut durumun baştan aşağıya gözden geçirilmesi açısından faydalı olacaktır.
Ancak bazı yeniliklerin ve reformların hayata geçirilmesinde bu fırsattan ne
ölçüde yararlanılabileceğini süreç içerisindeki uygulamalar gösterecektir.  

Anahtar Kelimeler

Örgütsel büyüme, örgütsel küçülme, Fransa Adalet Bakanlığı, merkeziyetçilik

Kaynakça

• Abadan, N. (1959). Bürokrasi, AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara.
• Adalet Bakanlığı AB Genel Müdürlüğü Yayını, (2016). Avrupa Birliği Ülkelerinin Adalet Bakanlığı Teşkilat Yapıları, Ankara.
• Akçakaya, M. (2016), Bürokrasi Kuramları ve Türk Kamu Yönetiminde Bürokratik Sorunlar, Gazi İİBF Dergisi 18/3 2016 669-694
• Al, H. (2008). Yeni Kamu Yönetimi, Değişim Yayınları, Ankara.
• Arnold, J. (1997). Mananging Careers In To The 21 St Century, London, Paul Chapman Publishing Ltd. A SAGE Publications Company.
• Arslan, N. T., (2010), Klasik- Neo Klasik Dönüşüm Süreci: Yeni Kamu Yönetimi” C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 11, Sayı 2.
• Cascio, W.F. Downsizing: What Do We Know? What We Have Learned? Academy of Management Executive, 7 (1):95-104.
• Demirkaya, C. (2017). Başkanlık Sistemi ve Yarı Başkanlık Sistemi Analizi: ABD ve Fransa Örneği, Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Yüksek Lisans Tezi.
• Eren, E. (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta Yayınevi, 11. Bası.
• Eren, E. (2009). Yönetim ve Organizasyon, İstanbul: Beta Yayınevi, 9. Bası.
• Genç, N. (2007). Yönetim ve Organizasyon, Çağdaş Sistemler ve Yaklaşımlar, Ankara, Seçkin Yayınevi.
• Koçel, T. (2007). İşletme Yöneticiliği İstanbul: Arıkan Yayınları, 11. Bası.
• Lipset S. M. (2008), INTRODUCTION to Robert Michels’ Political Parties: A Sociological Study of the Oligarchical Tendencies of Modern Democracy, Collier Books, 1961. (Çev.) Toker Dereli Çalışma ve Toplum Dergisi, sayı: 4.
• Mucuk, İ. (2005). Modern İşletmecilik, İstanbul: Türkmen Kitabevi, Onbeşinci Bası.
• Ölçer, F. (1998), Örgütsel Küçülme, Güncel Yönetim ve Organizasyon Yaklaşımları, Ankara: Seçkin Yayınevi. 1. Bası.
• Özkaral, Metin. (2008), Bürokrasi Siyaset İlişkisi Açısından Türkiye İle Fransa'nın Karşılaştırılması, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya