Kadim zamanlardan günümüze kadar rahiplerden
oluşan din adamları sınıfı pek çok dinsel gelenekte hem karizmatik hem de
kutsal şahsiyetler olarak görülmüştür. Onlar, tanrının gözetimindeki birer
temsilci ve tanrının önemli hizmetkârları olarak algılanmışlardır. Bu anlamda
kendilerine yüklenen misyon ile kutsal hiyerarşinin önemli bir tarafını temsil
etmişlerdir. Önemli bir din adamı sınıfı olarak rahipler, toplum nezdindeki
itibarlarını ve kutsal derecelerini, değişik merhalelerden geçerek ve sıra dışı
çabalar harcayarak elde etmişlerdir. Bu deneyimler sayesinde tanrının lütfuna
eriştikleri düşünülmüştür. Kutsal hiyerarşideki pek çok dini şahsiyetten sonra
gelmelerine rağmen, toplum üzerinde bıraktıkları etki ile oldukça önemli bir
işlev elde etmiştir. Bu yönleri göz önüne alındığında pek çok dinde tanrı ile
insanlar arasındaki bağı tesis eden ve ikisi arasındaki ilişkiyi düzenleyen bir
misyonu da üstlenmişlerdir. Halk nezdindeki bu konumları, kurumsal anlamda da
siyasi ve sosyal bir nüfuz elde etmelerini sağlamıştır. Rahipler tarih boyunca
elde ettikleri bu konumlarıyla gerek din üzerinde gerekse toplum üzerinde gözle
görülür farklar yaratmıştır. Onlar yüklendikleri misyon ile geleneğin muhafızı
olmuştur. Tanrısal düzenin yeryüzündeki izdüşümü olarak algılandığı toplumlarda
onlar bu kutsal düzenin bekçileri olarak görülmüşlerdir.
Bu çalışmada karizmatik bir otorite olarak
rahiplerin dinsel geleneklerdeki yerine değinilmiş ve Dinler Tarihinin mukayeseli
tarih yöntemi ekseninde irdelenmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 1 |