Bu çalışma temelde XIX. yüzyılın ikinci yarısından
2000’li yıllara kadar geçen dönemde Çanakkale’ye yönelen dış göçler ele
alınmıştır. Böylece hem Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde hem de
Cumhuriyet döneminde Çanakkale’ye ülke sınırları dışından gerçekleşen göç ve
sığınma hareketleri ile bunun nüfus değişimi üzerindeki etkileri irdelenmiştir.
Araştırma kapsamında geçmiş yıllara ait göç
politikalarını bir kenara bırakılarak, yapılan göçlerin ilçeler bazındaki
dağılımı araştırılmaktadır. Aynı zamanda yerleşmelerin sayısında ve dağılışında
yaşanan gelişmeler incelenerek, Çanakkale iline gelen göçmenlerin ilçeler
bazında ağırlığının yanı sıra Biga ilçesi örneğinde kırsal yerleşmeler, kuruluş
dönemleri açısından gruplandırılarak ayrıntılı şekilde değerlendirilmiştir.
Çanakkale’nin 1850’den 2000’e uzanan nüfus tarihi ortaya koyulmaya
çalışılmıştır. Diğer taraftan, Çanakkale’ye yapılan göçlerde, yurt dışında
doğan vatandaşların oranları da bu araştırma açısından önemlidir. 1935 yılında
Çanakkale’ye yapılan göçlerin oranı %11,75’iken Türkiye ortalamasının iki
katına tekabül etmekteydi. Bu oran 2014 yılında Çanakkale ve Türkiye geneli
için sırasıyla %1,2 ve %1,3 gerçekleşmiş olup, Çanakkale’ye yönelen dış
göçlerin Türkiye ortalamasının altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Sonuç olarak, tarihî, sosyal, siyasî, demografik,
ekonomik ve yerleşme özellikleri açısından önem arz eden nüfus hareketleri
tarihsel süreç içerisinde değerlendirildiğinde, XIX. yüzyılın ikinci yarısı ve
XX. yüzyılda Çanakkale ve Batı Anadolu’nun büyük oranda nüfus çekerek bu sürece
damga vurduğu görülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 1 |