Öz
Bir yakınını kaybeden bir insana
teselli vermek, onun acısını paylaşmak İslam ahlakındandır. Dinimiz, herhangi
bir yakınını kaybeden insana yardımcı olmamızı, ona teselli vermemizi, acısını
paylaşmamızı ve sıkıntılı günlerinde yardım edip yanında bulunmamızı tavsiye
eder. Ölüm bütün yaratıkların karşı karşıya kaldığı bir olgudur.
Her fani gibi biz de günün
birinde ölüm gerçeğiyle karşılaşacağımızı düşünerek empati yapmalı ve böyle bir
durumda kalabileceğimizi düşünerek; sıkıntıyla karşılaşan ve musibete uğrayan insanlara
sahip çıkmayı bir görev bilmeliyiz. Bu hem insanlığın gereği, hem de İslam’ın
şiarıdır. Taziye meclislerinde vaaz, öğüt ve nasihatlerde bulunmak; Kur’an-ı
Kerim okumak toplumun genel kabulüne mazhar olmuştur. ancak taziye
meclislerinde bazen Kur’an okuma ya da dua etme konusunda ehil olmayan bir
takım insanların bu işe giriştikleri ve bazı sıkıntılara sebebiyet verdikleri
gözlemlenmektedir.
Bu küçük çalışmada özellikle
Kur’an okuma adabıyla ilgili bir takım hususlara dikkat çekilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- - Buharî, Ebû Abdillah Muhammed bin İsmail. Sahih. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- - Ebû Davud, Süleyman bin Eş’as. Sünen. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- - İbn Mâce, Ebû Abdillah Muhammed bin Yezid İbn Mace. Sünen, İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- - Müslim, Ebû’l-Hüseyin b. Haccac. Sahih. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
- - Şevkânî, Muhammed b. Ali, b. Muhammed. Neylü'l-Evtâr. Kahire: 1986.
- - Tirmizî, Ebû Îsâ, Muhammed b. Îsâ b. Sevre. Sünenü’t- Tirmizî. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1992.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Mart 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 3 |