TÜRKİYE’DE DOLAYLI - DOLAYSIZ VERGİLERİN ADALET AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ (2005 SONRASI)

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 4, 556 - 571, 30.04.2019

Gufran Kıyıcı

Öz

Soyut
bir kavram olan adaletin vergi sistemlerinde somutlaştırılarak uygulanabilir
hale gelmesi için belirli ilkeler, yaklaşımlar ve kanunlardan faydalanılır. Çalışmamızda
vergi adaletini sağlamada kullanılan belli başlı ilkeler ve yöntemlere yer
verilmiş ve bu çerçevede dolaylı ve dolaysız vergiler ele alınmıştır. Yaklaşık
onbeş yıla ilişkin Türk Vergi Sistemi’nde yer alan dolaylı ve dolaysız vergiler
kıyaslanarak dolaysız ve dolaylı vergilerin adaleti sağlamadaki başarılı ve
başarısız olduğu durumlar ortaya konmuştur. Genel kanı olan dolaysız vergilerin
daha adil olduğu görüşünün aksine dolaysız vergilerin de adaleti sağlamada başarısız olduğu yönler ve
durumlar anlatılmıştır. Ülkelerin gelişmişliğinin göstergelerinden biri olan
dolaysız vergilerin toplam vergiler içindeki payının yüksek olması unsuru Türk
Vergi Sistemi’nde de görülmeye başlanmış, dolaysız vergilerin payı artarken dolaylı
vergilerin payı azalmıştır.

Anahtar Kelimeler

Adalet, Vergi Adaleti, Dolaylı Vergiler

Kaynakça

• Referans 1 = Akdoğan, A. (2011). Kamu Maliyesi, Gazi Kitabevi, Ankara.
• Referans 2 = Çeçen, A.(1975). Hukukta Norm ve Adalet, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt:32, Sayı:1, http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/38/311/2980.pdf - 31.012015.
• Referans 3 = Çekirdekoğlu, K. (2010). "Vergileme ve Adalet", Vergi Dünyası Dergisi, Sayı:348, sayfa: 69-77.
• Referans 4 = Çelik, S. Binnur. Vergilemede Adalet Açısından Türkiye’nin Dolaysız ve Dolaylı Vergileme Politikası, https://www.avekon.org/papers/1564.pdf - 25.03.2019.
• Referans 5 = Edizdoğan, N. (2000). Kamu Maliyesi 2, Ekin Kitabevi Yayınları, Bursa.
• Referans 6 = Eker, A. (2009). Kamu Maliyesi, Birleşik Matbaa, İzmir.
• Referans 7 = Erginay, A.(1982). Kamu Maliyesi, Turhan Kitabevi Yayınları, Ankara.
• Referans 8 = Erginay, A. (1990). Kamu Maliyesi, Savaş Yayınları, Ankara.
• Referans 9 = Genç, Y. ve Recep Y. (2009). "Vergilemede Adalet Ve Etkinlik İlişkisi", Vergi Dünyası Dergisi, Sayı:338, Sayfa: 34-40.
• Referans 10 = Güriz, A. (1990). Adalet Kavramı, Anayasa Yargısı Dergisi, Cilt: 7, http://www.anayasa.gov.tr/files/pdf/anayasa_yargisi/anyarg7/adnan.pdf - 23.01.2015
• Referans 11 = Işık, A., H. Yıldız, T. Gürdal, N. Altun, N. Karaca, F. Aygen, T. Peran (2004), Kamu Maliyesi, Sakarya Kitabevi, Sakarya.
• Referans 12 = Nadaroğlu, H.(1996). Kamu Maliyesi Teorisi, Beta Basın Yayım Dağıtım, İstanbul. Referans 13 = Orhaner, E. (2000). Kamu Maliyesi, Gazi Kitabevi, Ankara.
• Referans 14 = Pehlivan, O. (2011). Vergi Hukuku, Murathan Yayınevi, Trabzon.
• Referans 15 = Savaş, A. (2009). "İktisadi, Sosyal ve İdari Açıdan Vergileme İlkeleri", Vergi Dünyası Dergisi, Sayı:335, Sayfa: 179-188.
• Referans 16 = Soğukpınar, G. (2009). Vergilemede Adalet Kavramının Sosyo-Ekonomik Analizi: Türkiye Örneği, Yüksek Lisans Tezi, T.C. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Referans 17 = https://www.gib.gov.tr/sites/default/files/fileadmin/user_upload/VI/GBG1.htm - Erişim 30.03.2019
• Referans 18 = http://disk.org.tr/wp-content/uploads/2018/12/DISK-AR-2019-Asgari-U%CC%88cret-Raporu-SON-1-Aralik-2018.pdf - Erişim 11.04.2019