Öz
With in the performing arts the oldest one is theater. Ancient Greek Theater fed from rituals constitutes the first theoretical foundation, and hundreds of years theater individual, social and political functions housed and fulfilled. In today’s modern life, the methods of reaching the display have changed. This change started with cinema and continued with television, and theatre have faced this young artistic understanding. The aim of this study is to compare theater, cinema, television and determine their common and seperated aspects. As a method of study, content analysis of David Hare’s Amy’s View will be done. Play information and source research will be synthesized. In the conclusion of the research, the reflection of the todays theater, cinema and television on the individual and social life will be discussed through the play Amy’s View
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BELKIS Ö. (2015). Feminist Tiyatro. İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
- BROCKETT, O.G. (1995). Tiyatro Tarih. Çev: B. Güçbilmez, S. B. Öndül, vd. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
- BROOK P. (1990). Boş Alan. Çev: Ü. İnce. İstanbul: Afa Yayıncılık.
- CANDAN A. (2013). Öncü Tiyatro ve Dijital Çağda Gösterim. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- GERGİN A. (2013). Günümüz Seyircisini Etkilemede, Tiyatral Anlatım Ve Sinematografik Anlatım Olanaklarının Farklı Boyutları Üzerine Bir Model Önerisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Sahne Sanatları Anasanat Dalı Doktora Tezi. Yön: Yrd. Doç. Dr. A. Oral Özer.
- HARE D. (2002). Amy’nin Bakışı. Çev: N. Ekmekçioğlu. Kültür Bakanlığı Devlet Tiyatroları Başdramaturgluğu. No: 221.
- KARACABEY S. (2007). Modern Sonrası Tiyatro ve Heiner Müller. Ankara: De Ki Basım
- KESKİN Y. (2008). Tiyatronun İlkeleri. Doruk Yayımcılık.
- METZ C. (2012). Sinemada Anlam Üstüne Denemeler 1. Cilt. Çev: O. Adanır. İstanbul: Hayalperest Yayınları.
- MONACO J. (2003). Bir Film Nasıl Okunur? Çev: E. Yılmaz. İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
- NOWEL-SMİTH G. (2008). Dünya Sinema Tarihi. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- NUTKU Ö. (2000). Dünya Tiyatrosu Tarihi I. Cilt. İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
- ÖZDEMİR M. (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11(1). 323- 343.
- ÖZON N. (1972). 100 Soruda Sinema Sanatı. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
- ŞENER S. (2006). Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi. Ankara: Dost Kitabevi.
- ŞEYBEN B. Y. (2016). Tiyatro ve Multimedya. İstanbul: Habitus Yayıncılık.
Öz
Gösteri sanatları içerisinde kökleri en eskiye dayanan tiyatrodur. Ritüellerden beslenen, Antik Yunan tiyatrosu ile ilk kuramsal temelleri atılan tiyatro sanatı yüzlerce yıl bireysel, toplumsal ve politik işlevleri barındırmış ve yerine getirmiştir. Ancak günümüz modern yaşamı ve önce sinema ile başlayan, ardından televizyon ile devam eden gösteriye ulaşma yöntemlerinin değişmesi tiyatro sanatını bu yaşı çok genç yeni sanat anlayışı ile karşı karşıya getirmiştir. Bu çalışmanın amacı tiyatro ile sinema, televizyon karşılaştırması yaparak, bu gösteri sanatlarını izleyici ile buluşturan farklı alanların ortak ve ayrılan yönlerini belirlemektir. Çalışmada yöntem olarak David Hare’in “Amy’nin Bakışı” adlı oyunun içerik analizi yapılacak, elde edilen verilerle yapılan kaynak araştırmaları sentezlenecektir. Araştırmanın sonuç bölümünde “Amy’nin Bakışı” adlı oyun üzerinden günümüz tiyatro ve sinema, televizyon dünyasının bireysel ve toplumsal yaşama yansımaları tartışılacaktır
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BELKIS Ö. (2015). Feminist Tiyatro. İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
- BROCKETT, O.G. (1995). Tiyatro Tarih. Çev: B. Güçbilmez, S. B. Öndül, vd. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
- BROOK P. (1990). Boş Alan. Çev: Ü. İnce. İstanbul: Afa Yayıncılık.
- CANDAN A. (2013). Öncü Tiyatro ve Dijital Çağda Gösterim. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
- GERGİN A. (2013). Günümüz Seyircisini Etkilemede, Tiyatral Anlatım Ve Sinematografik Anlatım Olanaklarının Farklı Boyutları Üzerine Bir Model Önerisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Sahne Sanatları Anasanat Dalı Doktora Tezi. Yön: Yrd. Doç. Dr. A. Oral Özer.
- HARE D. (2002). Amy’nin Bakışı. Çev: N. Ekmekçioğlu. Kültür Bakanlığı Devlet Tiyatroları Başdramaturgluğu. No: 221.
- KARACABEY S. (2007). Modern Sonrası Tiyatro ve Heiner Müller. Ankara: De Ki Basım
- KESKİN Y. (2008). Tiyatronun İlkeleri. Doruk Yayımcılık.
- METZ C. (2012). Sinemada Anlam Üstüne Denemeler 1. Cilt. Çev: O. Adanır. İstanbul: Hayalperest Yayınları.
- MONACO J. (2003). Bir Film Nasıl Okunur? Çev: E. Yılmaz. İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
- NOWEL-SMİTH G. (2008). Dünya Sinema Tarihi. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- NUTKU Ö. (2000). Dünya Tiyatrosu Tarihi I. Cilt. İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
- ÖZDEMİR M. (2010). Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11(1). 323- 343.
- ÖZON N. (1972). 100 Soruda Sinema Sanatı. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
- ŞENER S. (2006). Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi. Ankara: Dost Kitabevi.
- ŞEYBEN B. Y. (2016). Tiyatro ve Multimedya. İstanbul: Habitus Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 12 |