SİGORTA SEKTÖRÜNDE PERSONEL GÜÇLENDİRMENİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIĞA ETKİSİ: SAMSUN İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 3, 19 - 38, 02.04.2020

Emin Alkoç Gürhan Uysal Burçin Alkoç

Öz

Kurumlar hayatlarını verimli bir şekilde devam ettirebilmeleri için en önemli faktörlerden biri, örgütüne yüksek düzeyde bağlılık gösteren çalışanlarıdır. İşgörenler örgütün değerlerini benimseyip, örgütte olabilmek için daha fazla çaba sarf etmektedirler. Personel güçlendirme; yöneticilerin üzerinde sıklıkla durduğu, günümüz yönetim teknikleri ve araçlarıyla birlikte “iş zenginleştirme, güven, iletişim, motivasyon, yetki devri, katılımlı yönetim, geri besleme ve eğitim vb.” kavramlarla yakından ilgili olmasıyla birlikte personel güçlendirme kavramının ve örgütsel etki boyutunun çok yönlü olarak incelenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada sigorta sektöründe çalışanların personel güçlendirmenin örgütsel bağlılığa etkisi konusu incelenmek amacıyla, Ocak 2017 ve Mart 2019 tarihleri arasında Samsun ilinde faaliyet gösteren sigorta çalışanları üzerinde uygulanan yüz yüze anket tekniği ile ölçüm yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, personel güçlendirmenin örgütsel bağlılığı olumlu etkilediği sonucuna ulaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Bağlılık, Personel Güçlendirme, Bağlılık, Sigortacılık

Kaynakça

• AKAN, B.B., vd. (2017). Personel güçlendirme ve örgütsel öğrenmenin örgütsel yaratıcılığa etkisi: konu ile ilgili bir araştırma, Çanakkale: Paradigma Akademi. AKGÜN, Y. E. (2015). Örgütlerde algılanan personel güçlendirmenin örgütsel bağlılık ile ilişkisi: bir kamu kurumunda araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Eskişehir. ALLEN, N.J. & J. M. Meyer. (1990). “Organizational socialization tactics: a longitudinal analysis of links to newcomers commitment and role orientation”. Academy of Management Journal, 33/ 4. 847-858. ARGYRIS, C. (1998). “Empowerment: the emperor’s new clothes”, Hardvard Business Review, 98-105. BECKER, T. E., et al. (1996). "Foci and bases of employee commitment: ımplications for job performance". Academy of Management Journal, 39/ 2, 464-482. BOWEN, D. E. & E. E. Lawler. (1992). "The empowerment of service workers: what, why, how, and when". Sloan Management Review. Spring. 31-39. CHIU, W.C.K. and C.W Ng. (1999). “Women Friendly HRM and Organizational Commitment: A Study Among Women and Men of Organizations in Hong Kong”. Journal of Occupational and Organizational Psychology. Vol. 72(4): 485-503. CONGER J.A. & R.N. Kanungo. (1988). “The Empwerment Processs: Integrating Theory and Practice”. Academy ol Management Feview. Vol.13, No.3, 471-482. CUNNİNGHAM, I., J. Hyman & C. Baldry. (1996). Empowerment: the power to do what?". Industrial Relations Journal, Vol. 27, Issue 2, June. DOĞAN, S. ve Ö. Demiral. (2009). "Örgütsel bağlılığın sağlanmasında personel güçlendirme ve psikolojik sözleşmenin etkisine ilişkin bir araştırma". Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S.32, Ocak-Haziran. 73-74. EREN, E. (1996). Yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta Basım Yayım, 48-50. GÜRCÜ E. (2014). Beş yıldızlı otel işletmelerinde personel güçlendirmenin örgütsel bağlılık oluşturmadaki etkileri üzerine bir alan araştırması: Swıssotel İstanbul örneği, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, İstanbul. HAIR, J. et al. (1998). Multivariate data analysis. 5th Edition, Prentice Hall, New Jersey. HENKIN A. & D. Marchiori. (2002). “Empowerment and organizational commitment of chiropratic faculty”. Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics. C.26, S.5. HUCZYNSKI, A. (1996). Management gurus. New York: International Thomson Business Press, 119-121. JANSSEN, Onne. (2004). "How fairness perceptions make innovative behavior more or less stressful". Journal of Organizational Behavior.Vol: 25. 201-215. KILIÇ, M. (2015). Personel güçlendirmenin örgütsel bağlılığa etkisi üzerine bir araştırma, Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı, Malatya. KOZAN, M. A. (2004). Otel işletmelerinde insan kaynakları yönetimi ve örnek olaylar. Ankara: Detay Yayıncılık, 77-80. LUTHANS, F. (2011). Organizational behavior. 12. Baskı. New York: McGraw-Hill, 146-147. MOWDAY, R. M. S. ve L. W. Porter. (1979). "The measurement of organizational commitment". Journal of Vocational Behavior. 14 (2). 224-247. MUJKA, F. (2011). Personel güçlendirme ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki ve bir araştırm. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, İstanbul. O’CONNOR, E. S. (2001). "Black on the way to empowerment: the example of ordway tead and ındustrial democracy". The Journal of Applied Behavioral Science. Vol:37, Iss:1. Washington, DC: NTL Institute: 15-32. RANDALL, D. M. (1987). “Commitment and the organization: the organization man revisited”. Accademy of Management Review. Vol.12, No.3, July. 460- 471. SAĞLAM, A. (2003). “Yöneticiye duyulan güven örgütsel bağlılığı artırır mı?” Gazi Üniversitesi Ticaret Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi. SIGLER, T.H. ve C. Pearson. (2000). "Creating an empowering culture: examinig the relationship between organizational culture and perceptions of empowerment". Journal Of Quality Management. Vol:5. 33-34. SPREITZER, G. M. (1995). "Psychological empowerment in the workplace: dimensions, measurment and validation". Academy of Management Journal. 38/5. 1442-1465. STEERS, R. M. (1977). "Antecedents and outcomes of organizational commitment". Administrative Science Quarterly. 22/3. 46-56. THURAU, H. & U. Hansen. (2000). Relationship marketing: gaining competitive advantage through customer satisfaction and customer retention. Berlin: Springer. TÜRKİYE SİGORTA BİRLİĞİ, (2018). Genel sigorta verileri: 31.12.2018, https://www.tsb.org.tr/resmi-istatistikler.aspx?pageID=909. VOGT, J. F. & K. L. Murrell. (1990). Empowerment in organizations: how to spark exceptional performance. University Associates: San Diego, CA: 8-12.