Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

YEREL YÖNETİŞİM UYGULAMASI OLARAK KENT KONSEYLERİNİN MALATYA KENT KONSEYİ ÜZERİNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 8, 202 - 225, 30.08.2020

Öz

Kamu yönetişimi, aktif vatandaşlığı ön planda tutarak hesap verebilir, şeffaf, etkinlik ve verimlilik ve hukukun üstünlüğüne dayalı bir yönetim anlayışını ifade etmektedir. Kamu yönetişiminin, uluslararası, ulusal ve yerel boyutu olmaktadır. Karar verme sorumluluğunun yerel yönetimlerde olduğu yönetişim mekanizması olarak tanımlanabilecek yerel yönetişim anlayışı, Türk kamu yönetiminin değişmesinde oldukça önemli bir yere sahiptir. Bu değişimin sağlanmasında özellikle 2005 Belediye Kanunu’nda yaşanan reform ve düzenlediği yeni araçlar önemli yer tutmaktadır. Bu araçlardan biri de Kent Konseyi Yönetmeliği’nde yönetişim mekanizması olarak tanımlanan kent konseyleridir. Kent konseyleri, “katılımcılığı özendiren”, “kentin hak ve hukukun korunmasını sağlayan”, “paydaşları bir araya getiren” çok aktörlü yapılar olarak tanımlanmaktadır. Dolayısıyla kent konseyleri, yerel demokrasinin ve katılımcılığın geliştirilmesinde önemli bir yere sahiptir. Kent konseylerinin bir katılım mekanizması olarak kent yönetimine ne derecede katkıda bulunduğunun değerlendirilmesi, çalışmanın temel konusunu teşkil etmektedir. Çalışmanın amacı; Malatya Kent Konseyi’nin örgütsel olarak oluşumu ile faaliyetlerinin gerçeklemesi sırasında yönetişim mekanizmasının işlerliği değerlendirmektir. Bu amacı gerçekleştirmek için öncelikli olarak yönetişim kavramı izah edilmekte ardından Malatya Belediyesi Kent Konseyi’nin kurumsal yapı ve işleyişi izah edebilmektedir. Çalışmada bir yandan, tez, araştırma, kitap ve makaleleri incelenmiş olup Malatya Kent Konseyinin internet sitesi ve sosyal medya hesapları takip edilmiştir. Diğer yandan Malatya Kent Konseyi Genel Sekreter Yardımcısı Hasan Batar ile görüşülerek kendisine açık uçlu sorular sorulmuştur. Elde edilen veriler betimleme yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Bu kapsamda elde edilen bulgular, Malatya Kent Konseyi’nin mümkün olduğunca çok paydaşa erişmeye çalıştığını, bir yandan hemşehrilerin diğer yandan sivil toplum kuruluşlarının yürütücü, faydalanıcı ve katılımcı olarak hem yerel karar mekanizmalarında hem de kent konseyi faaliyetlerinde, yer aldığını göstermektedir.

Kaynakça

  • ABBASOĞLU, A. (2019). Yönetişim Kavramı ve Yönetişim Kavramı Bağlamında Kent Konseyleri: Afyonkarahisar Kent Konseyi Örneği, Ömer Halis Demir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. AKTAN, C. C. (2008). Demokrasi ve İyi Yönetişim , Yerel Siyaset, 27, s.11-17. AYDIN, A. H. 2012. (2012). Kamu Yönetimine Giriş, Seçkin Yayıncılık, Ankara. BAHÇAVAN, G. (2006). Yönetişim ve Türkiye Uygulaması , Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. BALCI, D. (2019). Belediyelerde Halkla İlişkiler ve Yönetişim Uygulamalarına İlişkin Vatandaşların Farkındalık Düzeyleri: Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Örneği , Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. BAŞARAN, K. (2016). Yönetişim Yaklaşımı ve Yerel Yönetimler Üzerinde Uygulanabilirliği: Amasya Belediyesi Örneği , Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi Afyonkocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. BOZKUŞ, B. (2009). Türk Kamu Yönetiminde Yönetişim Tartışmaları ve Yönetimin Kamu Yönetimine Uygulanabilirliği , Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. BUDAK, B. (2019). Türkiye’de Kalkınma Araçları ve Yönetişim: Fırat Kalkınma Ajansı Örneği , Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. EMREALP, S. (2004). Yerel Gündem 21 Uygulamalarına Yönelik Kolaylaştırıcı Bilgiler El Kitabı, IULA-EMME, İstanbul FINDIKLI, R. (1996). Yönetimde Açıklık-Açık Yönetim, Türk İdare Dergisi, (412), s. 104-110 GÜZEL, E. (2019). Yerel Yönetimlerde Kent Konseylerinin Etkinliği: Büyükşehir Belediyelerinde Kurulan Kent Konseylerinin İncelenmesi Üzerine Bir Çalışma , Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ardahan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. GÜZELSARI, S.(2004). Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları, GETA Tartışma Metinleri Serisi, Http://Yonetimbilimi.Politics. Ankara.Edu.Tr/ Selime.Doc,(11.06.2020). GÖZLER, K. (2000). Türk Anayasa Hukuku, Ekin, Bursa. HANCIOĞLU, E. (2008). Yerel Yönetişimi Yerel Gündem 21 Sürecinde Çankaya Belediyesi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Malatya Kent Konseyi (2020), Erişim Tarihi: 02.06.2020 Malatya Nüfusu(2020) , Erişim Tarihi: 20.06.2020 OKÇU, M. (2011). Değişen Dünyayı Anlamak İçin Önemli Bir Kavram: Yönetişim, Ankara Sanayi Odası Yayın Organı, s. 45-57. ÖĞÜT, Z. (2017). Yerel Yönetimden Yerel Yönetişime Kent Konseyleri: Antalya Örneği , Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. ÖNER, O. (2011). Kamu Yönetiminde Hizmet Sunumunun Etkinleştirilmesi: İyi Yönetişim, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. ÖZER, M. A. (2006). Yönetişim Üzerine Notlar, Sayıştay Dergisi, 63(1), s.59-89. ÖZLÜ, R. M, POLAT, C. ve MADENLİ S. (2019). Kent Konseyi ve GAP Bölgesi’ndeki Büyükşehir Merkezlerinde Kent Konseyi Farkındalık ve Bilgi Düzeyi, Ed. Sezer Ö, Kayan A., Kent Tartışmaları ve Yeni Yaklaşımlar, Orion, Ankara, s. 167-196. ÖZLÜ, R. M. (2020). Kent Konseyi Kararlarının Değerlendirilmesi, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 55, s. 117-140. ÖZTOPRAK, A. A. (2011). Yönetişim Yaklaşımı ve Belediyeler: Yönetişim Göstergeleri Açısından Malatya Belediyeleri Araştırması , Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. TOPÇU, F.H.(2007). Küreselleşme ve Uluslararası Çevre Politikaları: Yönetimden “Yönetişim” e Geçiş Sorunu, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara. TÜLÜCEOĞLU, S. (2016). Türk Kamu Yönetiminde İyi Yönetişim Algısı: Isparta Örneği, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(26), s.1-124. Vergi Genel Müdürlüğü(2020) , Erişim Tarihi: 20.06.2020 YALÇIN, A. (2013). İyi Yönetişim İlkeleri ve Türk Kamu Yönetimine Yansımaları ,Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. YILDIRIM, A.(2014). Türkiye’de Yerel Yönetişimin Uygulanabilirliği ve Yerel Gündem 21 Örneği Üzerinden Bir İnceleme, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), s. 81-220.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Esra Çiğdem

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Çiğdem, E. (2020). YEREL YÖNETİŞİM UYGULAMASI OLARAK KENT KONSEYLERİNİN MALATYA KENT KONSEYİ ÜZERİNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ. Avrasya Sosyal Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(8), 202-225.