Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

YAŞLI BAKIM TEKNİKERİ ADAYLARININ EMPATİ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 10, 165 - 173, 29.10.2020

Öz

Empati, karşımızdaki kişinin bakış açısıyla bakabilme, onun duygu ve düşüncelerini doğru bir şekilde anlama ve bu durumu ona iletme süreci olarak tanımlanmaktadır. Empati, önyargıları ortadan kaldıran, insanları birbirlerine yakınlaştıran ve sağlıklı iletişimi sağlayan bir yetidir. Yaşlı bireylerle çalışan meslek gruplarında sağlıklı iletişim oldukça önem taşımaktadır. Bu araştırmanın temel amacı, yaşlı bakım tekniker adaylarının empati düzeylerinin incelenmesidir. Araştırma grubu, 2019-2020 öğretim yılı Anadolu Üniversitesi Yunus Emre Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu ve Osmangazi Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Yaşlı Bakım Programı 184 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu ve Temel Empati Ölçeği (Topçu vd., 2010) kullanılmıştır. Öğrencilerin empati düzeylerinin cinsiyet ve yaşam yerine göre farklılık gösterdiği ortaya çıkmıştır.

Kaynakça

  • Alver (2005). Psikolojik Danışma ve Rehberlik Eğitimi Alan Öğrencilerin Empatik Beceri ve Karar Verme Stratejilerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Muğla Üniversitesi SBE Dergisi. 14.
  • Aring, C. D. (1958). Sympathy and Empathy. Journal of the American Medical Association, 167, 448-452.
  • Barbett, M. A. (1990). Empath and Related Responses in Children. N. Eisenberg ve J. strayer (Ed.). Empathy and Its Development içinde (ss.146-163). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Bozkurt, T. (2014). Empati Kuramları Ve Uygulamaları. A. T. Çelik (Ed.). Empati Kuramdan Uygulamaya içinde (ss.17-42). İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.
  • Brown, J.A, Sauther, J.A., Litvay, L. (2007). Attitude and Change: Conditioning in the Business School Environment.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi.
  • Clark, K. B. (1980). Empathy a Neglected Topic in Psychological Research. American Psychologist, 35, 187–190.
  • Davis, M. H. (1983). Measuring Individual Differences in Empathy: Evidence Of A Multidimensional Approach. Journal of Personality and Social Psychology, 44(1): 113-126.
  • Dögüşgen, M. M. (2010). Her Yönüyle Empati Ve Sevgi Dili. İstanbul: Ekinoks Yayın.
  • Dökmen, Ü. (1990). Yeni Bir Empati Modeli Ve Empatik Becerinin İki Farklı Yaklaşımla Ölçülmesi. Psikoloji Dergisi, 24, 42-50.
  • Dökmen, Ü. (2015). Sanatta Ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları Ve Empati. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Egan, G. (1990). The Skilled Helper. Monterey, CA: Brooks/Cole.
  • Güven, A. Z. (2018). Türkçe Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilimlerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. International Journal of Languages’ Education and Teaching. 6: 2.
  • Hogan, R. (1969). Development Of An Empathy Scale. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 33, 307-316.
  • Hojat, M. (2007). Empathy in Patient Care. New york: Springer.
  • Jolliffe, D. ve Farrington, D. P. (2006). Development and Validation Of The Basic Empathy.
  • Krznaric, R. (2015). Bir Devrimin El Kitabı Empati. İstanbul: Nail Kitabevi.
  • Maden, S. ve Durukan E. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Empatik Eğilim Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 03 (20),19-25.
  • Murray, L. (1988). Effects Of Post-Natal Depression On Infant Development: Direct Studies Of Early Mother-Infant Interactions. in I. Brockington & R. Kumar (Eds.), Motherhood And Mental Illness içinde (ss.159-190). Bristol: John Wright.
  • Özden, Y. (2014). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Akademi.
  • Pala, A. (2008). Öğretmen Adaylarının Empati Kurma Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (1) 23: 13
  • Pigman, G. W. (1995). Freud and The History Of Empathy. International Journal of Psychoanalysis, 76, 237-256.
  • Rogers, C. R. (1983). Empatik Olmak, Değeri Anlaşılmamış Bir Varoluş Şeklidir. F. Akkoyun (Çev.), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16:1.
  • Önder, A. (2015). Çocukta Empatinin Gelişimi. Y. Kabapınar (Ed.). Empatiyle Gelişmek, Empatiyi Geliştirmek: Çocuk Ve Empati içinde (ss.44-57). Ankara: Pegem Akademi.
  • Southard, E. E. (1918). The Empathic Index in The Diagnosis Of Mental Diseases. Journal of Abnormal Psychology, 13(4), 199-214.
  • Titchener, E. B. (1915). A Beginner’s Psychology. New York: Macmillan.
  • Topçu, Ç., Baker, Ö. E. ve Aydın, Y. Ç. (2010). Temel Empati Ölçeği Türkçe Uyarlaması Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi , 976, 174-182.
  • Uluğ, M. (2014). Empati nedir? Tanımı ve Benzer Kavramlardan Farkı. A. T. Çelik (Ed.). Empati Kuramdan Uygulamaya içinde (ss.1-16). İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları.
  • Yüksel, A. (2015). Kavram, Kapsam ve Tarihsel Gelişim Bağmanında Empati. Y. Kabapınar (Ed.). Empatiyle Gelişmek, Empatiyi Geliştirmek: Çocuk Ve Empati içinde (ss.2-20). Ankara: Pegem Akademi.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Emre Birinci 0000-0001-9357-0106

Yayımlanma Tarihi 29 Ekim 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 10

Kaynak Göster

APA Birinci, E. (2020). YAŞLI BAKIM TEKNİKERİ ADAYLARININ EMPATİ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ. Avrasya Sosyal Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(10), 165-173.