Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

BANDIRMA KAMU VE ÖZEL YÖNETİCİLERİNİN ASTLARINI ETKİLEME TAKTİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 1, 176 - 190, 30.01.2021

Öz

Bu çalışmanın amacı Bandırma ilçesi çerçevesinde özel ve kamu sektör yöneticilerinin kullandıkları astlarını etkileme taktiklerinin kullanım sıklıklarını belirlemek ve bu taktikler ile yönetici demografik değişkenleri arasında nasıl bir ilişki olduğunu saptamaktır. Çalışmada Bandırma ilçesindeki özel ve kamu kuruluşları yöneticileri ve çalışanları tarafından cevaplandırılan 252 adet anket kullanılmıştır. Yönetici ve ast arasında kullanılan etkileme ve ikna taktiklerinin hangi tür kuruluşlarda tercih edildiği ve bu taktikleri tercih eden yöneticilerin hangi demografik (cinsiyet ve eğitim gibi) özelliklerini taşıdıkları incelenmiştir. Verilerin istatistik programı ile güvenilirlik, frekans, t testi ve ANOVA analizleri yapılmış ve görülmüştür ki yöneticiler en çok akılcı ikna ve işbirliği yapma taktiklerini kullanmaktadırlar. Anket geri dönüş sayısının yüksekliği ile birlikte özel ve kamu sektör yöneticilerinin kullandıkları etkileme taktiklerinin incelenmesi ile bu çalışmanın ilgili yazına önemli bir katkı sağlayacağı öngörülmektedir.

Kaynakça

  • ARSLAN, K. (2018) . SPSS’de Bağımsız Örneklem T-Testi (Independent Sample T-Test), [Web Günlük Postası-21 Nisan 2018]. (Erişim: 26 Aralık 2020) https://www.galloglu.com/blog/bagimsiz-orneklem-t-test-SPSS-independent-sample-t-test
  • BALDWIN D., Grayson,C.(2004). Positive influence: How leaders get others to see it their way. Leadership in Action, 24(1),8-11.
  • BARBUTO J. E., Fritz S. M., Matkin G. S. , Marx David B., (2007). Effects of Gender, Education, and Age upon Leaders’ Use of Influence Tactics and Full Range Leadership Behaviours, Sex Roles 56 , 71-83.
  • CHARBONNEAU, D.; (2004), Influence tactics and perceptions of transformational leadership, Leadership and Organization Development Journal, 25, 7, 565 – 576.
  • CHATURVEDİ, S.; Irfan A. R., Irfan A.; P., Enias T. (2019). How Can Leaders Make Their Followers to Commit to the Organization? The Importance of Influence Tactics, Global Business Review, 20,6, 1462–1474.
  • CHONG, M. P. M. (2014). Influence behaviors and organizational commitment: a comparative study, Leadership and Organization Development Journal, 35, (1), 54-78.
  • EREZ M., Rim Y., Keider I.; (1986). The two sides of the tactics of influence: Agent vs. target, Journal of Occupational Psychology, 59, 25-39.
  • EROĞLU E.; İspir N. B. (2006). Örgütsel İletişim Sürecinde Yönetimsel İkna ve Etkileme: Örnek Olay İncelemesi, II. Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu, Bildiriler Kitabı, Kocaeli, 63-70.
  • FALBE C., Yukl G. (1992). Consequences for Managers of Using Single Influence Tactics and Combinations of Tactics, The Academy of Management Journal, 35, 3, 638-652.
  • FU P.P., Peng T.K., Kennedy J. C., Yukl G., (2004). Examining the Preferences of Influence Tactics in Chinese Societies: A Comparison of Chinese Managers in Hong Kong, Taiwan and Mainland China, Organizational Dynamics, 33, 1, 32-46.
  • FU P. P., Yukl G., (2000). Perceived Effectiveness of InfluencTactics in the United States and China, Leadership Quarterly,11, 2, 251-266.
  • HALL A., Barrett L., (2007). Influence: The Esence of Leadership, NebGuide, University of Nebraska, March 2007.
  • İSPİR N. B. (2008). Yöneticilerin Kullandığı Etki Taktikleri ve Kurum Kültürü: Uygulama ve Yönetimsel Etkileme için Model Önerisi, Anadolu Üniversitesi sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış doktora tezi, Eskişehir.
  • KIPNIS, D., Schmidt, S. M., Wilkinson, I. (1980). Intra-organizational influence tactics: explorations in getting one’s way, Journal of Applied Psychology, 65, 440–452.
  • KOÇEL T., (1995). İşletmeYöneticiliği, 5.baskı,İstanbul, Beta basım Yayım.
  • KOSLOWSKY, M.; Baharav, H.; Schwarzwald, J., (2011). Management style as a mediator of the power distance-influence tactics relationship, International Journal of Conflict Management 22, 3, 2011, 264-277.
  • LEE K. L., Salleh A. L. Hj. (2008). Examining the Determinants and Outcomes of Superior Downward Influence Tactics: The Mediating Impact of Role Ambiguity and Subordinates’ Competence Level, International Busines Research, 1, 3, 67-79.
  • LIAN, L. K.; Tui, L. G. (2012). Leadership Styles and Organizational Citizenship Behavior: The Mediating Effect of Subordinates’ Competence and Downward Influence Tactics, Journal of Applied Business and Economics, 13, 2, 59-96.
  • METHA S., Krisnan V. R., (2004). Impact of Organizational Culture and Influence tactics on TransformationalLeadership, Management and Labour Studies, , November, 29 (4), 281-290. MICHELA J. L., Greenstein A., (2009). Explaining the Effects of Managers’or Supervisors’ Influence Tactics on Employees’ Reactions, Current topics in management, 13,109-141.
  • MOIDEENKUTTY U., (2006). Supervisory Downward Influence and Supervisor-Directed Organizational Citizenship Behavior, Journal of Organizational Culture, Communications and Conflict, 10, 1-9.
  • NIKOLOSKI, K. (2015). Leadership and Management: Practice of the Art of Influence, Annals of the, Constantin Brâncuşi University of Târgu Jiu, Economy Series, 1, II, 31-39.
  • REIMERS J. M., Barbuto J. E., Matkin G. S., (2003). Gender Differences in Downward Influence Strategies, Midwest Academy of Management’in 46.sempozyumunda sunulmuştur, St. Louis, MO, 3-5 Nisan 2003.
  • TAŞÇI, D.; Eroğlu, E., (2007). Yöneticilerin Kişilik Özellikleri ile Kullandıkları İkna ve Etkileme Taktiklerinin Kullanım Sıklığı Arasındaki ilişkinin Değerlendirilmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 17, 533-546.
  • TYROVOLA, K., Papanikolau, V., Adamis, D., (2011). Translation and Standardization of the Extended Influence Behaviour Questionnaire (IBQ-G) in a Grek Sample, Psycholgy, 2, 7, 754-759.
  • YAYLACI G. Ö., (2006). Organizasyonlarda Kişilerarası İlişkilerde Etki Taktikleri ve Kullanımına İlişkin Literatür Çalışması, bilig, Ahmet Yesevi Üniversitesi , 36, 93-112.
  • YUKL, G., Tracey, J. B. (1992). Consequences of influence tactics used with subordinates, peers, and the boss, Retrieved,, from Cornell University, SHA School site: http://scholarship.sha.cornell.edu/articles/882.
  • YUKL G., Falbe C. M., M.,Yoon J.Y . (1993). Patterns of Influence Behaviour for Managers, Group and Organization Management, 18, 1, 5-28.
  • YUKL G., Fu P. P., McDonald R. (2003). Cross-cultural Differences in Perceived Effectiveness of Infuence Tactics for Initiating or Resisting Change, Applied Psychology: An Internatıonal Revıew, 52 (1), 68-82.
  • YUKL G., Chavez C., Seifert C. F., (2005). Assessing the Construct Validity and Utility of Two New Influence Tactics, Journal of Organizational Behaviour, 26, 705-725.
  • YUKL G., Seifert C. F., Chavez C., (2008). Validation of Extended Influence Behaviour Questionnaire, The Leadership Quarterly, 19, 609-621.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Bilal Ezilmez

Yayımlanma Tarihi 30 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ezilmez, B. (2021). BANDIRMA KAMU VE ÖZEL YÖNETİCİLERİNİN ASTLARINI ETKİLEME TAKTİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Avrasya Sosyal Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 8(1), 176-190.