Öz
Engellilik; doğuştan yada sonradan hastalık veya kaza sonucunda fiziksel , ruhsal bozukluğu olan bireyleri tarif etmek için kullanılan bir kavramdır. Ülkelerin gelişmişlik düzeyinin belirlenmesinde önemli ölçütlerden biri de ülkedeki engelli bireylerin toplumsal hayatta yer almalarıdır. Engelli bireyler sosyal hayatta farklı olumsuzluklarla karşılaşabilmektedirler. Fiziksel ve psikolojik bu eksiklikler ekonomik ve sosyal hayatta kişilerin zorluklar yaşamasına sebep olmaktadır. Engellilerin hayat standartlarının yükseltilmesi, sosyal hayata katılmalarının sağlanması ve üretken bireyler olarak kendilerini gerçekleştirebilmeleri amaçlanmaktadır. Bu bireylerin sosyal yardımlar ile temel ihtiyaçlarını karşılaması, diğer bireyler gibi bağımsız yaşamalarının sağlanması gerekmektedir. Bu durumun gerçekleşmesi, bu bireylerin her alanlarda daha yeterli hale getirilmesi ile mümkün olacaktır. Engelli kadınlar da, toplumsal cinsiyet rolleri ve beklentiler sebebiyle çifte ayrımcılığa maruz kalmaktadır. Kırsal alanda yaşamlarını sürdüren kadınlar bölgelerin ekonomik ve sosyal yetersizlikleri nedeniyle benzerlerine göre daha zor şartlarda yaşamaktadırlar. Kırsal alandaki engelli kadınların sosyal, ekonomik ve kültürel alanlardaki rollerinin ve konumlarının kendilerini gerçekleştirebilecekleri bir ortama oluşturma amacı güdülmelidir. Bölgesel kalkınma farklılıkları ile farklı şartlarda yaşayan engelli kadınların benzer imkanlara sahip olması devlet ve Sivil Toplum Kuruluşlarının çabalarıyla giderilmeye çalışılmalıdır. Ülkenin genelinde bir sorun olan kadın yoksulluğu engelli kadınların üzerinde kendini daha fazla hissettirmektedir
Çalışmada, Kütahya ili Emet ilçesi kırsal. kesimde hayatını sürdüren kadınlarla görüşmeler yapılmıştır. Bireysel ve toplumsal yaşamlarını etkileyen sosyal ve ekonomik konumları açısından değerlendirilmeye çalışılmıştır
Anahtar Kelimeler
Ekonomi Bölgesel Kalkınma Engelli kadın Kadın Yoksulluğu Kütahya
Kaynakça
- Referans1 Altuntaş, N. Doğanay, G.( 2016). Trabzon’da Engelli Kadın Profili KTÜ Siyasal Bilgiler Dergisi, 6 – 12, 315-340.
- Referans2Arıkan, Ç. (2002). Sosyal Model Çerçevesinde Özürlülüğe Yaklaşım., Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 2 (1): 1-11.
- Referans3 Asch, A. ve Fine, M. (1988). Introduction: Beyond Pedestals. Michelle Fine ve Adrienne Asch (der.), Women with Disabilities: Essays in Psychology, Culture and Politics içinde (s. 1-37). Philadelphia: Temple University.
- Referans4 Aydemir, C. (2013). Türkiye’de İşgücü Yapısı, İşsizlik Ve Kırsal Alan . Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi , 27 (1) , 115-138 .
- Referans5 Bualar T.,(2011). Barriers to employment: voices of physically disabled rural women in Thailand, Development in Practice 21(6):848-859
- Referans6 Buvinic, Mayra, (1997), “Women in Poverty: A New Global Underclass Foreign Policy” No. 108, ss. 38-53 http://www.jstor.org/stable/1149088 Erişim Tarihi: 06.02.2022
- Referans7 Duman, N. A., Doğanay, G. (2017), Toplumsal Dışlanma Pratikleri Üzerinden Trabzon’da Engelli Kadınlar, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 20/2.,6-7 .
- Referans8 Erkan, G. (2003). Özürlerle sosyal hizmet uygulamaları, Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi (Halk Sağlığı Özel Eki), 25 (4), 34-37.
- Referans9 Eştürk, Ö. & Kılıç, A. (2016). Türkiye Kırsalında Kadın Yoksulluğu . Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 2 (3) , 143-153
- Referans10 Gıda, Tarım Ve Hayvancılık Bakanlığı (2012), Kırsal Alanda Kadının Güçlendirilmesi Ulusal Eylem Planı (2012 - 2016), Ankara,
- Referans11 Goodley, D. (2011).Disability Studies: An Interdisciplinary Introduction, London: Sage.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 9 Sayı: 2 |
