Bu metin, alegorilerle tüm yazın-yolu boyunca ilgilenmiş Walter Benjamin’in Pasajlar metnini alegorilere başvurmanın bir yolu olarak görmeyi amaçlamaktadır. Bu amaçla dilin etkinliğini, zenginliğini, okumaktan / izlemekten alınan hazzı zedelemeden alegorilere başvurmanın bir yolu aranmaktadır. Alegorinin basit, indirgemeci ve soyut düşünme becerisinden yoksun okuyucunun işini kolaylaştırıcı bir yöntem olduğu görüşüne karşı Benjamin’in, alt-edebiyat kategorisine indirgenemeyecek, çok katmanlı, imgesel, yer yer belirsiz metni tartışma konusu edilmiştir. Her aşamada yeni bir anlam kazanan dolayısıyla anlamı sabitlememeyi başaran söz konusu metin kelimelerden ziyade imgeler tarafından kurulmuş gibidir. Benjamin için diyalektik imge, ikili bir niteliği bir arada barındırır. Benjamin, hikâye anlatıcısının yaşantıyı dönüştüren anlamıyla deneyimi (Erfahrung’u) aktardığı bir dönemi anlatır. Bu dönemde tarih öyküler üzerinden değil, imge ile aktarılır. İmgenin analizindeki metodoloji ise diyalektik imgelerin montajlanmasıdır. Bir Flâneur ve bir alegori ustası olarak Charles Baudelaire’i yapıtına taşıyan Benjamin hem 19. Yüzyılın hem de kendi döneminin Paris’ini görür. Pasajlar’ın üzerine inşa edildiği alegori de kapitalizmin fetiş nesneleri arasında kaybolmadan, ama onlara karşı kayıtsız da kalamayan bir Flâneur’ün adımlarıyla nesnenin meta değerinin önem kazandığı bir dönemi gösterir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat Sosyolojisi |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Ekim 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 4 |