İslam dinine göre insanın Allah katında değerli olma kriteri takva olarak ifade edilmiştir. Hz. Peygamber de Allah’ın insanları dış görünüşlerine göre değil kalplerine ve amellerine göre değerlendireceğini ifade etmiştir. Bu bağlamda insanlarda olan birtakım özür durumlarının bir imtihan vesilesi olduğu bu duruma sabır göstermenin ahirette karşılığının olacağı ifade edilmiştir. Aynı zamanda Hz. Peygamber bu tür özür sahibi engellileri toplumdan dışlamamış onlara yardım etmeyi teşvik etmiş ve toplumda engellilere önemli görevler vererek onlara değer vermiştir. Hz. Peygamber’in eğitiminden geçen Müslümanlarda bu teşvik ve uygulamaların etkisiyle hem engellileri toplumsal hayattan uzaklaştırmamış hem de kendi başlarına böyle bir durum geldiğinde kendilerini toplumdan izole etmemişlerdir. Bu kişilerden birisi de Hz. Ebû Bekir’in kızı Esmâ’dır. Özellikle hicret esnasında sıkıntılı durumlarda bulduğu çözümlerle Hz. Peygamber’in övgüsüne mazhar olmuş, daha sonrada İslam’ın emir ve yasaklarına karşı hassasiyeti, sabrı, cömertliği gibi vasıflarıyla öne çıkmıştır. Başındaki ağrı ve hayatının son dönemlerinde gözlerini kaybetmesi onu ne isyana ne de kendini toplumsal faaliyetlerden uzaklaştırmaya sevketmiştir. Yanına aldığı yardımcısıyla O dönemin şartlarında problemlerin çözülebileceği ve hayata devam ettiği tespit edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Sosyolojisi |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2024 |
Gönderilme Tarihi | 29 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 3 |