Kadın
divan şairleri bütün Osmanlı şairleri içinde pek az bir yekûn tutar. Bunların
divan sahibi olanları ise bir elin parmaklarını geçmez. Kadın divan şairleri de
söylemlerinde erkek meslektaşlarından farksızdırlar. Bu bağlamda, divan şiirinin
önemli bir unsuru olan “bezm” konusunu bu şairelerin nasıl işledikleri
meselesi, onların bakış açılarını tespit noktasında kayda değer işaretler
verecektir. Özellikle “bezm-i hâs” denilen meclis -ki gam meclisidir-,
musikinin, işretin, bütün âlât-ı bezmin ve tabii ki âşık ve maşukun yer aldığı
hususi bir meclistir.
Bu makalede, kadın şairlerimizin bu has meclisi
nasıl değerlendirdikleri, Mihrî, Leylâ ve Şeref Hanım divanlarından hareketle
ortaya konulmuştur. Çalışmamızda bezm-i elest, bezm-i ezel gibi tasavvufî
meclis bahsi ile tasavvufi gazeller konumuz dışında tutulmuştur.
Female divan poets represent a very small ratio
among all the Ottoman poets. Those who have a divan are not too many to count.
Female divan poets are no different from their male colleagues in their
discourses. In this context, how female poets treat of Bezm [a gathering of
friends in Persian], which is an important element of divan poetry, will
present outstanding signs in understanding their standpoints. "Bezm-i
hâs" is a gathering to share grief, and is one in which such elements as
music, the joy of drinking, lovers, and loved ones play a part. It is the
objective of this study to understandhow the female poets like Mihri, Leyla and
Şeref Khanim look at the concept of “bezm”. In our work, the mystical poetry
such as the bezm-i elest and the bezm-i ezel were excluded.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 5 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 1 Sayı: 2 |
ISSN: (online) 2602-2567