Türkiye’de Mesleki Turizm Eğitimi Çalışmaları

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 8, 22 - 32, 25.08.2022

İsmail Eyyüpoğlu Umut Güleryüz

Öz

Bu çalışmada Türkiye’de turizm eğitiminin tarihsel süreçte gelişimi anlatılmaktadır. Turizm eğitiminin gerekliliği ve önemi henüz Cumhuriyetin ilk dönemlerinde farkedilen bir vakadır. Turizm eğitiminin amacı; Nitelikli işgücü ihtiyacını karşılayarak turizm sektörünün geliştirilmesine katkı sağlamaktır. Turizm alanında gerekli bilgi birikime sahip bireyler ve nitelikli turizm eğitmenleri Türk turizminin hızla kalkınmasında önemli bir yere sahiptir. Böylelikle turizm sektöründe çalışanlara mesleki bir yeterlilik kazandırılabilmektedir. Turizm eğitiminde düzenli bir plan ve proje istenilen verimin alınabilmesi için önem arz etmektedir.

Osmanlı Devleti’nde 29 Ekim 1890’da hazırlanan “Seyyahlara Tercümanlık Edenler Hakkında 190 Sayılı Nizamname” turizm eğitimi alanında yapılan ilk çalışmadır. Bu sayede yabancı dil bilenler serbest meslek olarak tercümanlık yapabilecekti. 1927’de “Ecnebi Seyyahlara Tercümanlık ve Rehberlik Edecekler Hakkında Kararname” yayınlandı. 1955’te İstanbul’da, 1960’da İzmir’de “Turist Rehberliği” kursları açıldı. 1962’de “İktisadi ve Ticari İlimler Akademileri Kanunu” gereği turizm bölümleri kuruldu ve Ankara Otelcilik Okulu açıldı. Bu okul turizm ve otelcilik alanında lise düzeyindeki ilk mesleki okuldur.

1965’te Ankara Ticaret Yüksek Öğretmen Okulu’na turizm bölümü ilave edildi. Yapılan bu düzenlemeyle Ankara Ticaret ve Turizm Yüksek Öğretmen Okulu kuruldu. Üniversite düzeyinde turizm eğitimi ilk olarak burada verilmeye başlandı. Bu bölüm 1982’de Gazi Üniversitesi bünyesine alındı. 1992’den sonra Gazi Ticaret ve Turizm Fakültesi oldu.

Anahtar Kelimeler

turizm, turizm eğitimi, mesleki eğitim

Vocational Tourism Education Studies İn Turkey

Öz

In this study, the historical process of the development of tourism education in Turkey is explained. The necessity and importance of tourism education is a case that has yet to be noticed in the early periods of the Turkish Republic. The purpose of tourism education is to contribute to the development of the tourism sector by meeting the need for qualified workforce. Individuals with the necessary knowledge in the field of tourism and qualified tourism instructors have an important place in the rapid development of Turkish tourism. A professional qualification can be gained for those who work in the tourism sector. A regular plan and project in tourism education is important for achieving the desired efficiency.

"Regulation No. 190 on Interpreters of Travelers" prepared in the Ottoman Empire on October 29, 1890 is the first study in the field of tourism education. It allows foreign speakers to be able to interpret as self-employed. In 1927, "Decree on Interpreting and Guiding Foreign Travelers" was published. In 1962, tourism departments were established in accordance with the "Academies of Economics and Commercial Sciences Law" and Ankara Hotel Management school was opened. This school is the first vocational school at the high school level in the field of tourism and hotel management.

In 1965, a tourism department was added to the Ankara Commercial Higher Teacher School. With this arrangement, Ankara High School of Commerce and Tourism was established. Tourism education at the university level was first given here. This department was incorporated into Gazi University in 1982. After 1992, Gazi University opened a Faculty of Commerce and Tourism.

Anahtar Kelimeler

Tourism, Tourism Education, Vocational Education

Kaynakça

• Akçura, G. (2021), Türkiye Turizminde 150 Yıl. İstanbul: OTI Holding Yayınları.
• Akoğlu, T. (1971), Dünyada ve Bizde Turizmin Dünü ve Bugünü. İstanbul: Varlık Yayınevi.
• Aksu, M. Ve Bucak, T. (2012). Mesleki Turizm Eğitimi, Aksaray Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4 (2), 7-18.
• Alkan, C., Doğan, H., Sezgin, İ. (2001), Mesleki ve Teknik Eğitimin Esasları. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. Ataklı, A. (1992), Eğitim ve Mesleki Başarı, Verimlilik Dergisi, MPM Yayını, Ankara.
• Bayer, E. (1998). Türkiye Meslek Yüksekokulları Turizm Eğitimi Kalitesinin Geliştirilmesinde Sanal Yöntemlerin Rolü, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3 (3), s.145-156.
• Erdoğan, İ. (2005). Yeni Bir Binyıla Doğru Türk Eğitim Sistemi II- Sorunlar ve Çözümler. İstanbul: Sistem Yayıncılık. İbicioğlu, H., Avcı, U. & Boylu, Y. (2003). Turizm işletmelerinde İnsan Kaynaklarının Eğitimde Stratejik Sektörel Eğitim Organizasyonlarının Uygulanabilirliğine Yönelik Bir İnceleme, Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 1-20.
• Koç, E. & Altınay, G. (2007), An Analysis of Seasonality in Monthly per Person Tourist Spending in Turkish İnbound Tourism from a Market Segmentation Perspective, Tourism Management, (28), 227–237.
• Olalı, H. (1982). Turizm Politikası ve Planlaması, İzmir: Ege Üniversitesi Matbaası.
• Özdemir, Y. (2016). Kültür Derslerine Direniş: Bir Endüstri Meslek Lisesinde Kafa/Kol Emeği Ayrımına Dayalı İşbölümünün Yeniden Üretimi, Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 14 (53), 68-71.
• Pelit, E. ve Güçer, E. (2006). Turizm Alanında Öğretmenlik Eğitimi Alan Öğrencilerin Turizm İşletmelerinde Yaptıkları Stajları Değerlendirmeleri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Ünivesitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (1), 139-164.
• Sezgin, O ve Acar, Y. (1998). Turizm, Ankara: Baştem Yayınları.
• Sezgin,İ. (1983). Meslekî Eğitimin Kapsam ve Gelişimi: Türkiye’de Meslek Eğitimi ve Sorunları, Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
• Somuncu, A. (2019). Mesleki Teknik Liselerde Turizm Alanlarına Turizm Koleji Modeli, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 22 (2), 208-223.
• Şahin, Kurnaz, F. (2018). Cumhuriyet Dönemi Dış Ticaret Politikası ve Bir Örgütlenme Örneği: Türkofis ve Faaliyetleri (1934-1939), History Studies, 10 (8), 143-176.
• Tezcan, M. (1996). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Feryal Matbaası.
• Timur, A. (1992). Türkiye’de Turizm Eğitiminin Yapısı, Uygulanan Politikalar ve Sonuçları. Ankara: Yorum Basım Yayın.
• Ünlüönen, K. (1993). Türkiye’de Yüksek Öğretim Düzeyinde Turizm Eğitim ve Öğretimi, Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6 (1), 497-521.
• Wall, G. (2007). The tourism industry and its adaptability and vulnerability to climate change, Climate Change and Tourism–Assessment and Coping Strategies, 5 (19), 48-49.
• Yaman, H. (2017). Bir Cumhuriyet Aydını: Vedat Nedim Tör, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Yeşiltaş, M, Öztürk, Y. ve Hemmington, N. (2010). Tourism Education In Turkey And Implications For Human Resources, Anatolia: An International Journal Of Tourism And Hospitality Research, 21 (1), (2010), 55-71.