The commentary of Ibn Kemal, who acts in line with the Ahl al-Sunnah and adopts the view of the Hanafi-Maturidi sect in interpreting the verses, is a work based on insight. It has been seen that mostly literary and syntactic analyses, rhetorical subtleties and linguistic explanations are intensively used in his commentary. The method of interpreting the Quran, focusing on the sciences of language, dictionary and rhetoric, which was widely followed by the commentators of the Ottoman period, was developed and applied by Ibn Kemal. In his tafsir, data such as verses, hadiths, poems and recitations were generally used primarily for istishhat. The author generally follows the tradition of Zamakhshari, and among the most important sources of his commentary are the tafsir al-Kashshaf and Envârü't-Tenzîl. Ibn Kemal sometimes made detailed examinations about the views in these two mentioned commentaries and sometimes criticized them. In addition, he evaluated the tendencies mentioned in his commentary in terms of recitation, theology, rhetoric, vocabulary and language. It was stated that she concisely revealed her own preferences and interpretations, especially in her statements about literary arts, and made original comments. In this study, in Tefsîru İbn Kemal Pasha's dirâyet methodology is discussed. It is aimed for the author to briefly state the purpose and purposes of the verses and to interpret the verses concisely, focusing especially on issues such as philology, syntax and rhetoric. In addition, Tafsir Ibn Kemal Pasha was found worth examining because of his determined stance against many superstitious thoughts, his concise style, his critical method, his understanding of the issues and his in-depth treatment. Since our research field includes written sources, the document analysis method was used in this regard.
yok
Âyetleri yorumlamada Ehl-i sünnet çizgisinde hareket eden ve Hanefî-Mâtürîdî mezhebinin görüşünü benimseyen İbn Kemal’in tefsiri dirayet ağırlıklı bir eserdir. Tefsirinde edebî, nahvî tahlillerin, belâgî inceliklerin ve lugavî izahların yoğun biçimde işlendiği görülmüştür. Osmanlı dönemi müfessirlerince yaygın olarak takip edilen dil, lügat ve belâgat ilimlerine ağırlık vererek Kur’ân’ı tefsir etme yöntemi, İbn Kemal tarafından geliştirilerek uygulanmıştır. Onun tefsirinde istişhat için genellikle âyet, hadis, şiir ve kıraat gibi veriler öncelikli olarak kullanılmıştır. Genelde Zemahşerî geleneğini takip eden müellifin tefsirinin en önemli kaynakları arasında el-Keşşâf ve Envârü’t-Tenzîl tefsirleri yer almaktadır. İbn Kemâl sözü edilen bu iki tefsirdeki görüşler hakkında kimi zaman detaylı incelemelerde bulunmuş, kimi zaman eleştiriler yöneltmiştir. Ayrıca o tefsirinde zikredilen eğilimleri kıraat, kelam, belâgat, lügat ve dil yönünden değerlendirmelerde bulunmuştur. Özellikle edebî sanatlarla ilgili açıklamalarında kendi tercih ve yorumlarını özlü bir şekilde ortaya koymuş, özgün yorumlar yaptığı tesbit edilmiştir. Bu çalışmada, Tefsîru İbn Kemal Paşa’nın dirâyet metodolojisindeki tefsir yöntemi ele alınmıştır. Müellifin âyetlerin amaç ve gayelerini özet bir şekilde belirtmesi, özellikle filoloji, nahiv, belâgat gibi hususlar merkeze alınarak âyetler özlü bir şekilde yorumlanması hedeflenmiştir. Ayrıca birçok bâtıl düşünceye karşı kararlı bir duruş sergilemesi, veciz üslubu, eleştirel bir metoda sahip olması, meseleleri kavrayışı ve derinlemesine işlemesi sebebiyle Tefsîru İbn Kemal Paşa incelenmeye değer bulunmuştur. Araştırma alanımız yazılı kaynakları içerdiğinden dolayı bu konuda doküman analizi yöntemi kullanılmıştır.
yok
yok
yok
yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Tefsir |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | yok |
Yayımlanma Tarihi | 28 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 20 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 18 Şubat 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |
Asya Studies dergisinde yer alan eserler Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.