Öz
Kaynakça
- Referans 1: Prof.Dr. Mehmet Akif OKUR Referans 2: Prof. Dr. Soyalp Tamçelik
Öz
SSCB’nin dağılması sonucu elde edilen egemen devlet statüsü, birlik cumhuriyetlerine iç ve dış egemenlik haklarını kazandırmanın yanı sıra bu hakları devam ettirme sorumluluğunu da beraberinde getirmiştir. Geçmişteki yönetim tarzı ile ona karşı gelen değerlerin harmanlanmasını gerektiren çok yönlü işbirliği, Orta Asya ülkeleri açısından söz konusu sorumluluğun yerine getirilmesini ve bölgeyi kendi etki alanına katmak isteyen güçler arasındaki dengeyi sağlayacak sayılı stratejilerden biriydi. Lakin söz konusu strateji yalnızca bölge ülkelerinin ihtiyaçları ile sınırlı olmayıp, dış güçlerin geniş çaplı jeopolitik hedefleri ile de doğrudan bağlantılı olduğu için yapılan işbirliği projelerinde bölge dışı ilişkiler ağırlık kazanmıştır. İktisadi ve içtimai faktörler de göz ardı edilmemekle birlikte, bölgedeki çok yönlü işbirliğine sebep teşkil eden siyasi beklentiler bu çalışmanın ana konusunu oluşturmaktadır.
Devlet inşa süreci boyunca ülkelerin kalkınma fırsatlarında meydana gelen farklılıklar ve bu kalkınmaya engel oluşturacağı endişesi yaratan ortak kaynaklar üzerindeki tartışmalar bölge devletlerini birbirinden uzaklaştırmıştır. İçerde artan bir mesafe söz konusuyken, Rusya’nın bölgeyi yeniden kendi etki alanına alacağı endişesi, bölge ülkelerini Batı dünyası ve Çin ile işbirliğine yöneltmiş, Türkiye, İran, Hindistan ve diğer eksen ülkeler olmak üzere bölgeye ilgi gösteren aktör sayısındaki artış da Orta Asya açısından işbirliği alanını gittikçe genişletmiştir.
Anahtar Kelimeler
Uluslararası İşbirliği Güç Dengesi Orta Asya Siyasi Egemenlik Bölgesel Entegrasyon.
Kaynakça
- Referans 1: Prof.Dr. Mehmet Akif OKUR Referans 2: Prof. Dr. Soyalp Tamçelik
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 1 |
