Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk

Yıl 2020, Cilt: 31 Sayı: 1, 19 - 30, 02.04.2020
https://doi.org/10.17123/atad.713558

Öz

Kırsal turizmin bölge kalkınmasında etkili olduğu bilinmektedir. Kırsal turizm denince akla çoğu zaman tarım turizmi, agro turizm veya çiftlik turizmi gelmektedir. Türkiye, sahip olduğu doğal zenginliği nedeniyle kırsal turizm kapsamında ele alınabilecek pek çok unsura sahiptir. Arıcılık turizmi ise çevre koruma bilincinin yerleştiği ülkelerde hem bölgesel kalkınmaya olumlu yönde etki eden hem de arı yetiştiriciliği yapan çiftçilere ek gelir sağlayan bir turizm türüdür. Araştırmanın amacı, Gaziantep’teki arı yetiştiricilerinin arıcılık turizmine bakış açılarını anlamak ve arıcılık turizmi konusunda farkındalık oluşturmaktır. Verilerin elde edilmesinde derinlemesine yarı yapılandırılmış mülakat tekniği kullanılmıştır. Görüşmeler, Ekim-Aralık 2018 tarihleri arasında 11 arı yetiştiricisiyle gerçekleştirilmiş olup demografik sorular ve arıcılık turizmi, api terapi ve arıcılık turizminin geleceğine dair toplam yedi soru sorulmuştur. MAXQDA Nitel Araştırma Programı kullanılarak gerçekleştirilen analizler sonucunda, arıcıların büyük çoğunluğunun arıcılık turizmini duymadıkları tespit edilmiştir. Bununla birlikte Gaziantep ve Türkiye’de yaygınlaştırılacak olan arıcılık turizminin geleceğine dair olumlu yönde bakış açılarına sahip oldukları anlaşılmıştır.

Kaynakça

  • Abou Shaara, H. F. (2014). The Foraging Behaviour of Honeybees, Apis Mellifera: A Review, Veterinarni Medicina, 59 (1): 1–10.
  • Ayazlar, G. ve Ayazlar, R.A. (2015). Tourism, Environment and Sustainability, Rural Tourism: A Conceptual Approach. Sofya: Kliment Ohridski University Press.
  • Aydın, O. (2012). AB’de Kırsal Turizmde İlk Beş Ülke ve Türkiye’de Kırsal Turizm, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14 (23): 39-46.
  • Bahar, O. ve Yılmaz, E. (2016). Arı Turizmi ve Muğla’da Uygulanabilirliği, Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi (ss. 537-538). 1-5 Kasım 2016. Türkiye: Muğla.
  • Berg, B.L. ve Lune, H. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Konya: Pearson Eğitim Yayınevi.
  • Bhadauria, A ve Rastogi, H. (2012). Rural Tourism: An Avenue for Sustainable Rural Development, International Journal of Multidisciplinary Research, I (8): 2277-9302.
  • Cabrini, L. (2004). Rural Tourism in Europe: Experiences, Development and Perspectives, European Congress on Rural Tourism (ss. 9-11). 3-5 October 2003, Jaen.
  • Doğan, S. ve Özaslan, Y. (2017). Kırsal Alan Gelişimi Açısından Kırsal Turizm ve Kırsal Turizmin Dünyadaki Durumu, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ÖS-IV: 61-78.
  • Drăgulănescu, I. V. ve Druţu (Ivan), M. (2012). International Journal of Academic Research in Accounting, Finance and Management Sciences, 2 (1): 196-203.
  • Garau, C. (2015). Perspectives on Cultural and Sustainable Rural Tourism in a Smart Region: The Case Study of Marmilla in Sardinia (Italy), Sustainability, 7: 6412-6434.
  • Gartner, W. C. (2005). A Perspective on Rural Tourism Development, The Journal of Regional Analysis and Policy, 35 (1): 33-42.
  • Heneghan, M. (2002). Structures and Processes in Rural Tourism, Rural Development Conference (ss. 72-80). 12 Şubat 2002, İrlanda.
  • Housam F. ve Abou-Shaara, H. (2015). Suitability of Current and Future Conditions to Apiculture in Egypt Using Geographical Information System, Journal of Agricultural Informatics, 6 (2): 12-22
  • Karacan, S., Karacan, E. ve Güngör, Y. (2016). Kırsal Turizm ve Alternatif Kırsal Turizm Hizmetleri. 5. Doğu Akdeniz Turizm Sempozyumu (ss. 1-19). 22 Nisan 2016. KKTC.
  • Kantar, S.ve Svržnjak, K. (2017). Development of Sustainable Rural Tourism, Deturope, 9 (1): 26-34. Korosec, T.A (2014). Apimondia Working Group: Apimondia and Apitourism, 3rd International Conference of the Beekeeping Associations (ss. 318-319). 20-21 Kasım 2014, Slovenya.
  • Korosec, T.A (2015). Api-tourism: Transforming Slovenia’s Apicultural Traditions into A Unique Travel Experience, WIT Transactions on Ecology and The Environment, Sustainable Development and Planning (VII): 963- 974.
  • Korosec, T.A. (2016). Api Turizmi, Api Sağlık, Api Terapi, Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi (ss. 112-115). 1-5 Kasım 2016. Türkiye: Muğla.
  • MAXQDA, (2018). Nitel Araştırmalar Veri Analizi Programı. 2018.2 Version. MQST18-EHLzIN-1iCJza-1P46Z2- WpRsUj.
  • Merriam, S.B. (2015). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama için Bir Rehber. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Miles, M.B. ve Huberman, A.M. (1994). Qualitative Data Analysis: A Sourcebook of New Methods. Tousand Oaks, CA: Sage.
  • Nair, V., Munikrishnan, U. T., Rajaratnam, S. D. ve King N. (2015). Redefining Rural Tourism in Malaysia: A Conceptual Perspective, Asia Pacific Journal of Tourism Research, 20 (3): 314-337.
  • Neumeier, S. ve Pollermann, K. (2014). Rural Tourism as Promoter of Rural Development–Prospects and Limitations: Case Study Findings from a Pilot Projectpromoting Village Tourism, European Countryside, 6 (4): 270- 296.
  • Ongun, U., Gövdere, B. ve Çiçek, U. (2016). Yeşilova’nın Kırsal Turizm Potansiyelinin SWOT Analizi ile Değerlendirilmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7 (16): 75-88.
  • Özçatalbaş, O. (2017). Rural Tourism and Development Relations. First International Rural Tourism and Development Congress /6. Ulusal Kırsal Turizm Kongresi (ss. 141-142). 4-6 Mayıs 2017, Bursa.
  • Pamukçu, H., Aydoğdu, A. ve Gemici, E. (2015). Kırsal Turizm Etkinlikleri Tür ve Sınıflandırılması, Doğu Karadeniz Bölgesi, Sürdürülebilir Turizm Kongresi (ss. 520-528). 14-16 Mayıs 2015, Gümüşhane.
  • Pantoja, G. Gómez, M., Contreras, C., Grimau, L. ve Montenegro, G. (2017). Determination of Suitable Zones for Apitourism Using Multi-criteria Evaluation in Geographic Information Systems: A Case Study in The O’Higgins Region, Chile, Ciencia e Investigacion Agraria, 44 (2): 139-153.
  • Resmi Gazete (2014). Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamaları Yönetmeliği, http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2014/10/20141027-3.htm, (Erişim tarihi: 5 Mayıs 2019).
  • Shiffler, K. (2014 Api-Tourism as Added-Value: The Case of La Ruta de la Miel in Chile. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Norveç: Norwegian University of Life Sciences Faculty of Veterinary Medicine and Biosciences Department of Plant Sciences (IPV).
  • Suna, B. (2018a). Api Turizm’in Türkiye’deki Yeri ve Önemi, Uludağ Arıcılık Dergisi, 18 (1): 28-41.
  • Suna, B. (2018b). Sağlık Turizmi Açısından Api Turizm Potansiyelinin SWOT Analizi ile Değerlendirilmesi, 19. Ulusal Turizm Kongresi (ss. 235-241).17-21 Ekim 2018, Afyonkarahisar.
  • Ün, E., Tutar, F., Tutar, E. ve Erkan, Ç. (2012). Ekonomik Kalkınmada Kırsal Turizmin Rolü: Türkiye Örneği, International Conference on Eurasian Economies (ss. 345-351). 11-13 Ekim 2012. Kazakistan: Almaty.
  • Wos, B. (2014). Api-Tourism in Europe, Journal of Environmental and Tourism Analysis, 2 (1): 66-74.

An Exploratory Journey to the Use of Beekeeping in Tourism

Yıl 2020, Cilt: 31 Sayı: 1, 19 - 30, 02.04.2020
https://doi.org/10.17123/atad.713558

Öz

It is known that rural tourism is effective in regional development. When it comes to rural tourism, agricultural tourism, agrotourism or farm tourism are often the most important ones. because of the natural wealth that Turkey has covered rural tourism has many elements to be addressed. Bee tourism, on the other hand, is a type of tourism that positively affects regional development and provides additional income to bee farmers in the countries where environmental protection awareness is settled. The aim of the research is to understand bee growers’ perspectives in Gaziantep, on bee tourism and to raise awareness of bee tourism. In-depth semi-structured interview technique was used to obtain the data. The interviews were conducted with 11 beekeepers between October-December 2018 and seven questions were asked about demographic questions and the future of bee tourism, and bee tourism. As a result of the analyses performed using the MAXQDA Qualitative Research Program; The majority of beekeepers do not hear bee tourism. However, the bees Gaziantep and tourism, which will be expanded in Turkey have understood that they have a positive perspective on the future.

Kaynakça

  • Abou Shaara, H. F. (2014). The Foraging Behaviour of Honeybees, Apis Mellifera: A Review, Veterinarni Medicina, 59 (1): 1–10.
  • Ayazlar, G. ve Ayazlar, R.A. (2015). Tourism, Environment and Sustainability, Rural Tourism: A Conceptual Approach. Sofya: Kliment Ohridski University Press.
  • Aydın, O. (2012). AB’de Kırsal Turizmde İlk Beş Ülke ve Türkiye’de Kırsal Turizm, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14 (23): 39-46.
  • Bahar, O. ve Yılmaz, E. (2016). Arı Turizmi ve Muğla’da Uygulanabilirliği, Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi (ss. 537-538). 1-5 Kasım 2016. Türkiye: Muğla.
  • Berg, B.L. ve Lune, H. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Konya: Pearson Eğitim Yayınevi.
  • Bhadauria, A ve Rastogi, H. (2012). Rural Tourism: An Avenue for Sustainable Rural Development, International Journal of Multidisciplinary Research, I (8): 2277-9302.
  • Cabrini, L. (2004). Rural Tourism in Europe: Experiences, Development and Perspectives, European Congress on Rural Tourism (ss. 9-11). 3-5 October 2003, Jaen.
  • Doğan, S. ve Özaslan, Y. (2017). Kırsal Alan Gelişimi Açısından Kırsal Turizm ve Kırsal Turizmin Dünyadaki Durumu, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ÖS-IV: 61-78.
  • Drăgulănescu, I. V. ve Druţu (Ivan), M. (2012). International Journal of Academic Research in Accounting, Finance and Management Sciences, 2 (1): 196-203.
  • Garau, C. (2015). Perspectives on Cultural and Sustainable Rural Tourism in a Smart Region: The Case Study of Marmilla in Sardinia (Italy), Sustainability, 7: 6412-6434.
  • Gartner, W. C. (2005). A Perspective on Rural Tourism Development, The Journal of Regional Analysis and Policy, 35 (1): 33-42.
  • Heneghan, M. (2002). Structures and Processes in Rural Tourism, Rural Development Conference (ss. 72-80). 12 Şubat 2002, İrlanda.
  • Housam F. ve Abou-Shaara, H. (2015). Suitability of Current and Future Conditions to Apiculture in Egypt Using Geographical Information System, Journal of Agricultural Informatics, 6 (2): 12-22
  • Karacan, S., Karacan, E. ve Güngör, Y. (2016). Kırsal Turizm ve Alternatif Kırsal Turizm Hizmetleri. 5. Doğu Akdeniz Turizm Sempozyumu (ss. 1-19). 22 Nisan 2016. KKTC.
  • Kantar, S.ve Svržnjak, K. (2017). Development of Sustainable Rural Tourism, Deturope, 9 (1): 26-34. Korosec, T.A (2014). Apimondia Working Group: Apimondia and Apitourism, 3rd International Conference of the Beekeeping Associations (ss. 318-319). 20-21 Kasım 2014, Slovenya.
  • Korosec, T.A (2015). Api-tourism: Transforming Slovenia’s Apicultural Traditions into A Unique Travel Experience, WIT Transactions on Ecology and The Environment, Sustainable Development and Planning (VII): 963- 974.
  • Korosec, T.A. (2016). Api Turizmi, Api Sağlık, Api Terapi, Muğla Arıcılık ve Çam Balı Kongresi (ss. 112-115). 1-5 Kasım 2016. Türkiye: Muğla.
  • MAXQDA, (2018). Nitel Araştırmalar Veri Analizi Programı. 2018.2 Version. MQST18-EHLzIN-1iCJza-1P46Z2- WpRsUj.
  • Merriam, S.B. (2015). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama için Bir Rehber. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Miles, M.B. ve Huberman, A.M. (1994). Qualitative Data Analysis: A Sourcebook of New Methods. Tousand Oaks, CA: Sage.
  • Nair, V., Munikrishnan, U. T., Rajaratnam, S. D. ve King N. (2015). Redefining Rural Tourism in Malaysia: A Conceptual Perspective, Asia Pacific Journal of Tourism Research, 20 (3): 314-337.
  • Neumeier, S. ve Pollermann, K. (2014). Rural Tourism as Promoter of Rural Development–Prospects and Limitations: Case Study Findings from a Pilot Projectpromoting Village Tourism, European Countryside, 6 (4): 270- 296.
  • Ongun, U., Gövdere, B. ve Çiçek, U. (2016). Yeşilova’nın Kırsal Turizm Potansiyelinin SWOT Analizi ile Değerlendirilmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7 (16): 75-88.
  • Özçatalbaş, O. (2017). Rural Tourism and Development Relations. First International Rural Tourism and Development Congress /6. Ulusal Kırsal Turizm Kongresi (ss. 141-142). 4-6 Mayıs 2017, Bursa.
  • Pamukçu, H., Aydoğdu, A. ve Gemici, E. (2015). Kırsal Turizm Etkinlikleri Tür ve Sınıflandırılması, Doğu Karadeniz Bölgesi, Sürdürülebilir Turizm Kongresi (ss. 520-528). 14-16 Mayıs 2015, Gümüşhane.
  • Pantoja, G. Gómez, M., Contreras, C., Grimau, L. ve Montenegro, G. (2017). Determination of Suitable Zones for Apitourism Using Multi-criteria Evaluation in Geographic Information Systems: A Case Study in The O’Higgins Region, Chile, Ciencia e Investigacion Agraria, 44 (2): 139-153.
  • Resmi Gazete (2014). Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamaları Yönetmeliği, http://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2014/10/20141027-3.htm, (Erişim tarihi: 5 Mayıs 2019).
  • Shiffler, K. (2014 Api-Tourism as Added-Value: The Case of La Ruta de la Miel in Chile. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi). Norveç: Norwegian University of Life Sciences Faculty of Veterinary Medicine and Biosciences Department of Plant Sciences (IPV).
  • Suna, B. (2018a). Api Turizm’in Türkiye’deki Yeri ve Önemi, Uludağ Arıcılık Dergisi, 18 (1): 28-41.
  • Suna, B. (2018b). Sağlık Turizmi Açısından Api Turizm Potansiyelinin SWOT Analizi ile Değerlendirilmesi, 19. Ulusal Turizm Kongresi (ss. 235-241).17-21 Ekim 2018, Afyonkarahisar.
  • Ün, E., Tutar, F., Tutar, E. ve Erkan, Ç. (2012). Ekonomik Kalkınmada Kırsal Turizmin Rolü: Türkiye Örneği, International Conference on Eurasian Economies (ss. 345-351). 11-13 Ekim 2012. Kazakistan: Almaty.
  • Wos, B. (2014). Api-Tourism in Europe, Journal of Environmental and Tourism Analysis, 2 (1): 66-74.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Hakem Denetimli Makaleler
Yazarlar

Belma Suna 0000-0003-0710-2678

Yayımlanma Tarihi 2 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 31 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Suna, B. (2020). Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 31(1), 19-30. https://doi.org/10.17123/atad.713558
AMA Suna B. Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. Nisan 2020;31(1):19-30. doi:10.17123/atad.713558
Chicago Suna, Belma. “Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi 31, sy. 1 (Nisan 2020): 19-30. https://doi.org/10.17123/atad.713558.
EndNote Suna B (01 Nisan 2020) Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi 31 1 19–30.
IEEE B. Suna, “Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, c. 31, sy. 1, ss. 19–30, 2020, doi: 10.17123/atad.713558.
ISNAD Suna, Belma. “Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi 31/1 (Nisan 2020), 19-30. https://doi.org/10.17123/atad.713558.
JAMA Suna B. Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. 2020;31:19–30.
MLA Suna, Belma. “Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk”. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, c. 31, sy. 1, 2020, ss. 19-30, doi:10.17123/atad.713558.
Vancouver Suna B. Turizmde Arıcılığın Kullanımına Keşifsel Bir Yolculuk. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. 2020;31(1):19-30.