İbradı (Antalya) Eynif Ovası Yılkı Atları ve Türkiye’de Yılkı Atları Üzerine Genel Bir Değerlendirme

Yıl 2023, Cilt: 27 Sayı: 3, 270 - 281, 15.09.2023

Berna Özoğul , Fatma Emiroğlu Aydın , İhsan Bulut

https://doi.org/10.5152/JSSI.2022.22311

Öz

Yılkı, üzerinde en az durulan konulardan biri olmasına rağmen Türk kültürü ve sosyoekonomik
hayatında yüzlerce yıldır sürdürülen önemli bir gelenektir. Coğrafyacılar tarafından ise hemen
hemen hiç ele alınmamış bir konudur. Bu çalışmada ülkemizdeki yılkı geleneği ana hatları ile ele
alınarak İbradı Eynif Ovası yılkı atları örneği üzerinden değerlendirilecektir. Araştırma ile yılkı geleneğine ilişkin kavramsal çerçeve ortaya çıkarılarak, ana hatlarıyla kelimenin etimolojisi ve yılkı
geleneğinin tarihsel serüvenine ulaşmak hedeflenmiştir. Aynı zamanda lokasyonlar, ekosistemler,
ırklar açısından olayın coğrafi örgülerinin çözümlenmesi de hedeflenmektedir.
Araştırma yöntemi olarak nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Bilgi ve materyal; alan yazına ilişkin taramalar, saha gözlemleri ve yöre sakinleri ile yapılan karşılıklı görüşmelerden elde edilmiştir.
Eynif Polyesi Yılkı atlarının doğal turizm açısından önem kazandığı, günün belirli saatlerinde ovada
otlayan atları gruplar halinde ve toplu olarak gözlemlemek, fotoğraf ve video çekmek amacıyla
yüzlerce ziyaretçinin yöreyi ziyaret ettiği dikkat çekmektedir. Günümüzde kontrolsüz ve rastlantısal gerçekleşen bu ziyaretlerin verimli geçmesi için mutlaka rehberler eşliğinde günün belirli
saatlerinde iyi belirlenmiş rota ve noktalardan kontrollü olarak, yılkı atlarını huzursuz etmeden
gerçekleştirilmesi için bir takım önlemler alınmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Anadolu, Eynif Ovası, İbradı, kırsal turizm, yılkı

Kaynakça

• Atik, H. (2020). Manas Destanı’ndaki iktisadi unsurlar ve iktisadi zihniyet. Bilge Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(2), 47–59.
• Aytmatov, C. (2005). Elveda Gülsarı. 3. Baskı. Elips Kitap.
• Bulut, İ. (2015). Türk kültüründe coğrafya I. A. Meydan, & T. Çetin (Çev.). Cengiz Aytmatov’un eserlerinde coğrafya (ss. 345–357) içinde. Pegem Akademi Yayınları.
• Demir, N. (2001). Yılkı kelimesi üzerine. Türk Dili Dergisi, 593, 538–541.
• Ercilasun, A. B., & Akkoyunlu, Z. (2015). Divanu Lugati’t-Türk-Giriş-Metin-Çeviri-Notlar-Dizin. TDK Yayınları.
• Özoğul, B., & Bulut, İ. (2022). Kırsal turizm açısından İbradı ilçesinin doğal, kültürel ve tarihi çekiciliklerinin değerlendirilmesi. Uluslararası Kırsal Turizm ve Kalkınma Dergisi (IRTAD), 5(2), 1–20.
• Saraçoğlu, H. (1989). Akdeniz bölgesi. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Öğretmen Kitapları Dizisi.
• Sayar, A. (2019). Yılkı atı. Ötüken Yayınevi.
• Taşkın, D., & Koçak, S. (2010). Türk yerli atları. Kocatepe Veteriner Dergisi, 3(2), 71–75