Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İLKÖĞRETİM OKULLARINDA BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR DERSİNİN OKUTULMASINDA OKUL İÇİ SPOR TESİS, ARAÇ VE GEREÇLERİN YETERLİLİKLERİ VE MAHALLİ SPOR İMKÂNLARINDAN YARARLANMA DURUMU (NİĞDE ÖRNEĞİ)

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 2, 70 - 80, 30.06.2019

Öz

Araştırmanın amacı, Niğde ili merkez ilköğretim
okullarında görev yapan müdürlerin, beden eğitimi ve spor dersinin okutulmasına
ilişkin görüşlerini almak, mevcut beden eğitimi ve spor tesis, araç ve gereçlerinin
envanterini ve okulların mahalli spor tesis, araç ve gereçlerinden yararlanma
durumlarını ortaya çıkarmaktır. Bunun için gerekli yasal izinler alınarak,
müdürler için düzenlenen bilgi edinme formu uygulanmış ve bulgular frekans ve %
dağılım olarak tablolar halinde verilmiştir. Elde edilen bulgulara göre
ilköğretim okullarının beden eğitimi ve spor dersi için yeterli tesis, araç ve
gereçleri bulunmadığı, bu eksikliği gidermek için mahalli spor tesis, araç ve
gereçlerinden az da olsa yararlanan okullar olmasına rağmen, büyük oranda yararlanılmadığı
sonucuna varılmıştır. Böylece Niğde ili merkez ilköğretim okullarında, beden
eğitimi ve spor dersinin amaçlarına uygun olarak okutulamayacağı, öğrencilerin
ihtiyaç duydukları oyun ve sportif yarışmalardan yeterince yararlanamayacakları
anlaşılmıştır.

Kaynakça

  • Aydın, M. (2010), Eğitim yönetimi, Hatipoğlu Yayınevi, Ankara.
  • Öztürk, F. & Koçyiğit, F. (1992), İlkokul ve İlköğretim Okullarında Beden Eğitimi Dersi Uygulama Sorunu, Milli Eğitim Bakanlığı Okul İçi Beden Eğitimi Spor ve İzcilik Daire Başkanlığı, Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
  • Semih, H.& Eymür, D. (2007). On Sekiz, Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık Ve Yeşil Alanların Önemi – Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 22 Yıl: 2007/1, 367-396.
  • Sorguç, B. (1990), Eğitim ve Öğretim Kurumlarında Spor Komisyonu Raporu, Spor Şurası, 1990, T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Sönmez, G. (1989), İlkokullarda Beden Eğitimi Dersi Uygulamaları İle İlgili Sorunlar, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Taymaz, H. (2007), Okul Yönetimi, Pegama Yayıncılık, 8. Baskı, Ankara.
  • TÜİK, www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=1606. Erişim 12. 10. 2018.
  • Uz, M. Sur, H. (1998), Çocuk ve Çevresi, Okulda Çevre Sağlığı, Türk Standartları Enstitüsü Tüketici Bülteni No:122, Ajans Türk Basın ve Basım A.Ş. Ankara.
  • Yenice, M.S. (2013), İlköğretim Okulları İçin Mekânsal Yeterlilik Analizi; Burdur Örneği, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fa-kültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 28(3), 430-439.
  • Yılmaz, S. & Bulut, Z. (2002). Kentsel Mekanlarda Çocuk Oyun Alanları Planlama ve Tasarım İlkeleri, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Dergisi. 33 (3), 345-351.
  • Aytaç, F. (1988), Açıklamalı Belediye Kanunu, Gaye Matbaacılık, Ankara.
  • Bursalıoğlu, Z. (2002) Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış, 12. Basım, Pegem Yay. Dağıtım, Ankara.
  • Büyükkaragöz, S. (1987), Türk Orta Öğretim Gençliği ve Orta Öğretim Programları, Milletlerarası Gençlik Kongresi, Konya, 1987.
  • Gül, A. & Küçük, V. (2001), Kentsel Açık-Yeşil Alanlar Ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri: A, Sayı: 2, Yıl: 2001, ISSN: 1302-7085, Sayfa: 27-48.
  • Hazar, M. (1996), Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim, Tutibay Yayınları, Ankara.
  • Hazel, Y. (2015), Okul Yöneticilerinin Kişiler Arası İletişim Becerilerinin Okul Öncesi Öğretmenlerinin Görüşleri Açısından İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çocuk Gelişimi Ve Ev Yönetimi Anabilim Dalı Çocuk Gelişimi Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Kasap, H., Erdemli, A., Pınar, S., Kesim, Ü., Dugan, Ö., Erdemli, S. ve Gültekin, O. (2005), Çocuğun Oyun ve Spor Hakkı, UNESCO, Türkiye Milli Komisyonu, Beden Eğitimi ve Spor İhtisas Komitesi Çalıstayı, Ankara Üniversitesi.
  • Okul Aile Birliği Yönetmeliği, 9 Şubat 2012 Perşembe, Resmî Gazete Sayı: 28199.
  • Özener, R. (1998), Beden Eğitiminde Tesis, Araç ve Gereçlerin Yeri ve Önemi, Orta Öğretim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Sorunları, Ankara.
Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 2, 70 - 80, 30.06.2019

Öz

Kaynakça

  • Aydın, M. (2010), Eğitim yönetimi, Hatipoğlu Yayınevi, Ankara.
  • Öztürk, F. & Koçyiğit, F. (1992), İlkokul ve İlköğretim Okullarında Beden Eğitimi Dersi Uygulama Sorunu, Milli Eğitim Bakanlığı Okul İçi Beden Eğitimi Spor ve İzcilik Daire Başkanlığı, Milli Eğitim Basımevi, Ankara.
  • Semih, H.& Eymür, D. (2007). On Sekiz, Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık Ve Yeşil Alanların Önemi – Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 22 Yıl: 2007/1, 367-396.
  • Sorguç, B. (1990), Eğitim ve Öğretim Kurumlarında Spor Komisyonu Raporu, Spor Şurası, 1990, T.C. Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • Sönmez, G. (1989), İlkokullarda Beden Eğitimi Dersi Uygulamaları İle İlgili Sorunlar, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Taymaz, H. (2007), Okul Yönetimi, Pegama Yayıncılık, 8. Baskı, Ankara.
  • TÜİK, www.tuik.gov.tr/PreIstatistikTablo.do?istab_id=1606. Erişim 12. 10. 2018.
  • Uz, M. Sur, H. (1998), Çocuk ve Çevresi, Okulda Çevre Sağlığı, Türk Standartları Enstitüsü Tüketici Bülteni No:122, Ajans Türk Basın ve Basım A.Ş. Ankara.
  • Yenice, M.S. (2013), İlköğretim Okulları İçin Mekânsal Yeterlilik Analizi; Burdur Örneği, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fa-kültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 28(3), 430-439.
  • Yılmaz, S. & Bulut, Z. (2002). Kentsel Mekanlarda Çocuk Oyun Alanları Planlama ve Tasarım İlkeleri, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fak. Dergisi. 33 (3), 345-351.
  • Aytaç, F. (1988), Açıklamalı Belediye Kanunu, Gaye Matbaacılık, Ankara.
  • Bursalıoğlu, Z. (2002) Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış, 12. Basım, Pegem Yay. Dağıtım, Ankara.
  • Büyükkaragöz, S. (1987), Türk Orta Öğretim Gençliği ve Orta Öğretim Programları, Milletlerarası Gençlik Kongresi, Konya, 1987.
  • Gül, A. & Küçük, V. (2001), Kentsel Açık-Yeşil Alanlar Ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri: A, Sayı: 2, Yıl: 2001, ISSN: 1302-7085, Sayfa: 27-48.
  • Hazar, M. (1996), Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim, Tutibay Yayınları, Ankara.
  • Hazel, Y. (2015), Okul Yöneticilerinin Kişiler Arası İletişim Becerilerinin Okul Öncesi Öğretmenlerinin Görüşleri Açısından İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Çocuk Gelişimi Ve Ev Yönetimi Anabilim Dalı Çocuk Gelişimi Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Kasap, H., Erdemli, A., Pınar, S., Kesim, Ü., Dugan, Ö., Erdemli, S. ve Gültekin, O. (2005), Çocuğun Oyun ve Spor Hakkı, UNESCO, Türkiye Milli Komisyonu, Beden Eğitimi ve Spor İhtisas Komitesi Çalıstayı, Ankara Üniversitesi.
  • Okul Aile Birliği Yönetmeliği, 9 Şubat 2012 Perşembe, Resmî Gazete Sayı: 28199.
  • Özener, R. (1998), Beden Eğitiminde Tesis, Araç ve Gereçlerin Yeri ve Önemi, Orta Öğretim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Sorunları, Ankara.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yahya Doğar 0000-0002-1068-2266

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2019
Kabul Tarihi 30 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 21 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Doğar, Y. (2019). İLKÖĞRETİM OKULLARINDA BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR DERSİNİN OKUTULMASINDA OKUL İÇİ SPOR TESİS, ARAÇ VE GEREÇLERİN YETERLİLİKLERİ VE MAHALLİ SPOR İMKÂNLARINDAN YARARLANMA DURUMU (NİĞDE ÖRNEĞİ). Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 21(2), 70-80.