Özet
23 Ekim ve 9 Kasım 2011 tarihlerinde Van ve Erciş'te meydana gelen depremler, yüzbinlerce insanla birlikte kentteki sığınmacıların yaşam koşullarını da derinden etkilemiştir. 7,2 ve 5,6 büyüklüğündeki depremlerin ardından ilde 644 kişi ölmüş, 283 kişi enkazdan sağ çıkarılmış ve yaklaşık 28 bin konut oturulamaz hale gelmiştir. Depremin yol açtığı yıkım ve korku nedeniyle, binlerce insan kısa bir süre içinde Van'ı terk edip, başka illere göç etmek zorunda kalmıştır.
Depremde en fazla etkilenen kesimlerden birisi de, Van'da üçüncü ülkelere yerleştirilmeyi bekleyen Afganistan ve İranlı sığınmacılardır. Deprem öncesinde yaklaşık 1700 kişi olan sığınmacı sayısı, depremin ardından il dışına göçlerle 400 kişiye kadar düşmüştür. Depremde evleri zarar gören veya korkudan dolayı evlerine girmeyen sığınmacıların bir kısmı, günlerce geceyi dışarıda (açık alanda) geçirmek zorunda kalmıştır. İlerleyen haftalarda başka bir şehre gidemeyen veya gitmek istemeyen sığınmacıların çoğunluğu hasarlı konutlarda veya kendilerine dağıtılan çadırlarda yaşamak zorunda kalmışlardır.
Bu çalışmada, deprem öncesi ve sonrasında kentteki sığınmacıların yaşam koşulları ve deprem sürecinde karşılaştıkları sorunlar araştırılmıştır. Depremin sığınmacılar üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla, deprem sonrasında kentte kalan sığınmacılar üzerinde anket ve mülakatlar yapılmıştır. Genel olarak anket ve gözlem tekniklerinin kullanıldığı araştırmada elde edilen bulgu ve bilgiler yorumlanarak çalışma tamamlanmıştır.
Anahtar kelimeler: Sığınmacılar, Mülteciler, Van Depremi, Deprem
Abstract
The October 23 and 9 November 2011 earthquake that occurred in Van and Erciş not only affected the lives of hundreds of thousands of people but also the living conditions of asylum seekers in the city were deeply impacted. After the earthquake measuring a magnitude of 7.2 and 5.6 in the province 644 people died, 283 people survived the wreck; about 28 thousand houses became uninhabitable. Because of the devastation and horror caused by the earthquake, thousands abandoned their habitable settings in a short time due to fear of earthquake in Van; people were forced to migrate to other provinces.
One of the most affected social sections in the city affectef by the earthquake in Van has been Afghanistan and Iranian asylum seekers who were waiting to be resettled to third countries. Their number approximated to 1,700 before the earthquake, then with the occurrence of the earthquake and the emigration of the population of the city this number was reduced to 400 people. Some of the asylum seekers who had no homes or whose homes were earthquake-damaged were in miserable conditions for days stayed out all night (in open space) and were forced to live out-doors.Those who could not go to another city in the subsequent weeks, or did not want to go, that is to say, the majority of asylum seekers, were forced to live in their damaged buildings or tents distributed by the relief agencies.
In this study, pre- and post-earthquake challenges faced by refugees and earthquake processes which deteriorated the living conditions in the city have been investigated.In order to determine the impact of the earthquake on refugees, asylum seekers, the investigation was partly based on surveys and interviews made after the earthquake in the city. The study partly dwelled upon survey and observation findings obtained from various other studies in literature using information technology and various other methodologies for interpretational analysis.
Keywords: Asylum, Refuge, Van Earthquake, Asylum and Earthquake
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Şubat 2016 |
Gönderilme Tarihi | 9 Ocak 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 21 Sayı: 35 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License