COĞRAFYA ÖĞRETMENLERİNİN ÇEVRE BİLİNCİNİ OLUŞTURMA VE GELİŞTİRMEDEKİ ROLÜ: DİYARBAKIR ÖRNEĞİ

Yıl 2007, Cilt: 12 Sayı: 18, 187 - 204, 12.09.2011

İlhan Kaya Yeliz Gündoğdu

Öz

Bu çalışma çevre eğitiminde kilit rol oynadıkları
düşünülen eğitmen gruplarından, coğrafya öğretmenlerinin çevre
bilgisini, duyarlılığını ve mevcut müfredat programlarının bu
konudaki durumunu ortaya koymaya yönelik bir çalışmadır. Öncelikle
çevre eğitimi konusunda yapılan çalışmalar ve ortaya çıkan bir kısım
tespitler kısaca özetlenmektedir. Daha sonra Diyarbakır il
merkezinde, devlet okullarında görev yapan coğrafya
öğretmenlerinin, çevre konusundaki bilgi ve duyarlılık düzeyleri
anketlerle ortaya konulmakta ve bunu ders işleme şekillerine ne
düzeyde yansıttıkları konusu irdelenmektedir. Anket sonuçları
coğrafya öğretmenlerinin çevre konusunda yeterli bilgi ve beceriye
sahip olmadıklarını ortaya koymaktadır. Ancak öğretmenlerin bu
konuda kendilerinde bir eksiklik hissetmelerinin ve geliştirmeye açık
tutumlarının da bir fırsat olduğunu belirtmekte fayda vardır. Çalışma
çevre eğitimi alanında, eğitmenlerin eğitimi konusunda yapılan ilk
çalışmalardan biridir ve umuyoruz ki bu alanda yeni çalışmaların
yapılmasına önayak olarak, çağdaş yaklaşımların belirlenmesine ve
çevreye karşı sorumluluk duygusunun gelişmesine katkıda bulunur.

Kaynakça

• Bennett, K., and C. Matthews. 2005. Research Summary Teachers in North Carolina’s Environmental Education Certification Program. The Journal of Environmental Education 36 (3):15-21.
• Daştan, H. 1999. Çevre Bilinci ve Duğarlılığının Oluşmansında Eğitimin Yeri ve Önemi: Türkiye Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kentleşme ve Çevre Sorunları Anabilim Dalı, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Ergün, D., T. Soykan, S. Erdem, İ. Günel, and A. Keskin. 2006. Atığın Yüzde 90'ı Doğaya. Radikal, 04.14.2006.
• Fisman, L. 2005. The Effects of Local Learning on Environmental Awareness in Children: An Empirical Investigation. The Journal of Environmental Education 36 (3):39-50.
• Gerald, A., and H. Hoody. 1998. Closing the Achievement Gap. Using the Environment as an Integrating Context for Learning. In Science Wizards. Poway, CA: Pew Charitable Trusts.
• Görmez, K. 1997. Çevre Sorunları ve Türkiye. Ankara: Gazi Kitapevi.
• Güney, E. 1996. Türkiye'de Çevre Sorunları. Konya: Öz Eğitim.
• ———. 2002. Genel Çevre Kirlenmesi. İstanbul: Çantay.
• Hoody, L. 1995. The Educatıona Efficacy of Environmental Education, 1-20. San Diego, CA: The Pew Charitable Trusts and the Council of Chief State School Officers.
• Kavruk, S. 2002. Türkiye'de Çevre Duyarlılığının Artırılmasında Çevre Eğitiminin Rolü. Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kentleşme ve Çevre Sorunları Anabilim Dalı, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Landers, P., M. Naylon, and A. Drewes. 2002. Providing a Systems Approach to Environmental Education in Minnesota. In Environmental Literacy Scope and Sequence, ed. T. Gaffey, 1-111. St. Paul, MN: Minnesota Office of Environmental Assistance.
• Lidstone, J., and J. Stoltinan. 2004. What Should We be (Un)learning about Geographical and Environmental Education? International Research in Geographical and Environmental Education 13 (4):299-302.
• Marsh, W., and J. Grossa. 2002. Environmental Geography: Science, Land Use, and Earth Systems. New York: John Wiley & Sons, Inc.
• Meyer, N., and B. Munson. 2005. Personalizing and Empowering Environmental Education through Expressive Writing. The Journal of Environmental Education 36 (3):6-14.
• Trewhella, W., K. Rodrıguez-Clark, N. Corp, A. Entwistle, S. Garret, E. Granek, K. Lengel, M. Raboude, P. Reason, and B. Sewall. 2005. Environmental Education As A Component Of Multidisciplinary Conservation Programs. Conservation in Practice 19 (1):75-85.
• Yazarsız. 2005. Today Shapes Tomorrow: Environmental Education for a Sustainable Future - A Discussion Paper 2005 [cited October 10 2005]. Available from <http://www.deh.gov.au/education/publications/discpaper/index.html#toc>.