ŞEHİRLEŞME SÜRECİNDE BEYŞEHİR İLÇESİ’NİN NÜFUS ÖZELLİKLERİ/Population Characteristics of Beyşehir During The Period of Urbanization

Yıl 2008, Cilt: 13 Sayı: 20, 77 - 94, 25.07.2008

Cemali Sarı

Öz

-

Anahtar Kelimeler

-

ŞEHİRLEŞME SÜRECİNDE BEYŞEHİR İLÇESİ’NİN NÜFUS ÖZELLİKLERİ

Öz

Şehirleşme, dar anlamda, şehir sayısının ve şehirlerde yaşayan insan
sayısının artmasını anlatır. Nüfusun gelişiminin, dağılışının, hareketlerinin ve
niteliklerinin izlenmesi ve elde edilen sonuçlara göre yerleşim birimlerine yön
verilmesi bir gerekliliktir.
Beyşehir’de, ilk nüfus sayımından 1950 yılına kadar geçen sürede nüfus
artışının önemsiz, bu yıldan sonraki dönemlerde ise hızlı bir nüfus artışının olduğu
gözlenmektedir. Böylece şehirleşme süreci, ekonomik ve sosyal düzeyde şehrin
değer ve davranışlarını değiştirmiştir. İlçe, nüfus gelişiminin gösterdiği özellikler
bakımından, şehirleşme sürecinde kırsal durumdan şehirsel hale geçişte önemli bir
aşama olan kasabalaşma safhasını yaşamaktadır.
İlk olarak araştırma sahasının konumu ve genel coğrafi özellikleri, sonra
şehir, şehirleşme, şehrin fonksiyonu, son olarak da İlçe’nin nüfus özelliklerinin ele
alındığı üç bölümden oluşan bu çalışma da temel amaç; şehirleşme sürecinde
Beyşehir’in nüfus özelliklerinin değerlendirilmesidir.

Anahtar Kelimeler

Coğrafya, Şehirleşme, Nüfus, Beyşehir

Kaynakça

• AVCI, S., 1993, Türkiye’de Şehir ve Şehirli Nüfusun Dağılışı, Türk Coğrafya Dergisi S.: 28, s.249-269, İstanbul.
• BOOKCHİN, M., 1999, Kentsiz Kentleşme: Yurttaşlığın Yükselişi ve Çöküşü, Ayrıntı Yay., İstanbul.
• D.İ.E., 2002, Genel Nüfus Sayımları, TC. Devlet İstatistik Enstitüsü Yay.No:2759, Ankara.
• EMİROĞLU, M., 1981, Türkiye’de Son Sayımlar ve Kentleşme Olayının Boyutları, Coğrafya Araştırmaları Dergisi, S.:10, s.43-82, Ankara.
• ERDOĞRU, M. A., 1998, Osmanlı Yönetiminde Beyşehir Sancağı (1507-1584), Anadolu Matbaacılık, İzmir.
• GÜNAYDIN, H., 1999, Beyşehir İlçesinin Beşeri Coğrafyası, G.Ü., Sosyal Bilm. Enst., Coğrafya Eğitimi ABD, Yüksek Lisans Tezi (Basılmamış), Ankara.
• KARTAL, S. K., 1983, Ekonomik ve Sosyal Yönleriyle Türkiye’de Kentlileşme, Yurt Yayınları:6, Ankara.
• KELEŞ, R., 1997, Kentleşme Politikası, 4. Baskı, İmge Kitabevi, ,Ankara.
• KELEŞ, R., 1998, Kentbilim Terimleri Sözlüğü, İmge Kitabevi, Ankara.
• KONYALI, İ. H., 19991, Âbideleri ve Kitâbeleriyle Beyşehir Tarihi, A.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Yayını, Erzurum.
• KÜNTAY, E., 1997, Kentleşmenin Neden Olduğu Fiziksel ve Toplumsal Çürüme Karşısında Kentsel Yenileme Uygulamaları, II. Ulusal Sosyoloji Kongresi, Toplum ve Göç, DİE Yay.No:2046, s. 131-136, Ankara.
• ÖZÇAĞLAR, A., 1988, Türkiye’de Belediye Örgütlü Yerleşmeler (Kasabalar-Şehirler), Ekol Yayınevi, Ankara.
• ÖZGÜR, E. M., 1998, Türkiye’de Nüfus Coğrafyası, GMC-Basın Yayın Ltd.Şti, Ankara.
• SEZAL, İ., 1997, Göçler ve Şehirleşemeyen Şehirler, II. Ulusal Sosyoloji Kongresi, Toplum ve Göç, DİE Yay.No:2046, Ankara, s.147-51.
• TUNÇDİLEK N.; TÜMERTEKİN E., 1959, Türkiye Nüfusu, İstanbul Üniversitesi Yay.No:802, İstanbul.
• WİRTH L., 2002, Bir Yaşam Biçimi Olarak Kentlileşme, B., Alkan, A. (Çev.-Derl.) 20. Yüzyıl Kenti, İmge Kitabevi Yay., Ankara.