HURDACILIK SEKTÖRÜNÜN KIRSAL GÖÇLERE ETKİSİ: KARANLIKDERE, KAYI VE TEPEKÖY (NİĞDE) ÖRNEĞİ

Yıl 2014, Cilt: 19 Sayı: 31, 167 - 188, 14.04.2014

Emin Toroğlu Serdar Ceylan

https://doi.org/10.17295/dcd.10136

Öz

Göç, bir yer değiştirme hareketi olarak gözükse de göç edilen yer ile varılan yeri sosyo-kültürel ve sosyo-ekonomik bakımdan etkilemektedir. Tarım arazilerinin ve mera alanlarının sınırlı olduğu Niğde İli kırsal kesiminde, nüfus fazlalığı göç olayını doğurmaktadır. Bu çalışmada, hurdacılık sektörlü göçlerde öne çıkan Karanlıkdere, Tepeköy ve Kayı Köyü örneklem olarak seçilmiş, 2012 yılı yaz aylarında bu köylere gelen hurdacılara anket yapılmıştır. Yapılan anket çalışması ile hurdacılık sektörün kırsal kesim göçlerini ne oranda etkilediği, bu işle uğraşanların ekonomik gelir durumu, köylerine olan yatırımları, köye gelme sıklıkları, köy ile kültürel bağlarının devamı, göç ettikleri şehirlerin yön ve sıklığı, köye geri gelme düşünceleri gibi demografik, ekonomik ve sosyo-kültürel durumlar üzerinde durulmuş; ayrıca bu sektörde hızlı sermaye birikimi yapan göçmenlere yatırım için öneriler sunulmuştur.  

Anahtar Kelimeler

Niğde ili, iç göç, hurdacılık

Effect to Rural Migrations of Scrap Business: Karanlıkdere, Tepeköy and Kayı Villages (Niğde) Example

Öz

Migration see as a place change action, but it effect on account of sociocultural and socioeconimic places, the origin and departure. Because of limited of acricultural and grassland areas in Niğde province’s rural settlements, over population cause to migration. In this study, Karanlıkdere, Tepeköy and Kayı villages that migrated for scrap business, are selected as illustration and survey study made to the migrants came to this villages in summer months. With the survey study, researched on demographic, economic and sociocultural cases like how much effect on rural migrations of scrap business and various cases of the emigrants aseconomical case, investments made to their village, came frequencies to the village, cultural connections with their villages, return case of emigrants and direction and frequency of emigration. Moreover suggestions reported for investment to migrants which have high capital in this sector

Anahtar Kelimeler

Niğde province, intermigration, scrap

Kaynakça

• AKKAYAN, T., (1979). Göç ve Değişme. İstanbul Ünv. Edebiyat Fak. Yay. No: 2573, İstanbul: AUDAS R., MCDONALD T., (2004). “Rural-Urban Migration in the 1990s”, Canadian Social Trends.
• BÜLBÜL, S., KÖSE, A., (2010). “Türkiye’de Bölgelerarası İç Göç Hareketlerinin Çok Boyutlu Ölçekleme Yöntemi ile İncelenmesi”, İ.Ü. İşletme Fak. Dergisi, 39 (1): 75ÇAĞLAYAN, S., (2006). “Göç Kuramları, Göç ve Göçmen İlişkisi.” Muğla Üniv., Sosyal Bil. Enst. Dergisi (İLKE), 17:67-91.
• DEMİR, G., (1997). “Göç Nedenleri ve Göçlerin Beklentilerindeki Gerçekleşme Durumu: Bolu İli Kıbrısçık İlçesi Örneği”, Toplum ve Göç Bildiriler Kitabı, DİE Yay. No: 2046, Ankara.
• DPT, (2008) Türkiye’de İç Göçler ve Göç Edenlerin Nitelikleri (1965-2000). Devlet Planlama Teşkilatı, Ankara.
• GÖKTÜRK A., KAYGALAK S. (1999). “Göç ve Kentleşme”, Sosyal Hizmet Sempozyumu, 111-147, Ankara.
• IŞIK, Ş., (2009). “Türkiye’de Eğitim Amaçlı Göçler”, Coğrafi Bilimler Dergisi, 7(1):27-37. İÇDUYGU, A., SİRKECİ, İ., (1999). “Cumhuriyet Dönemi Göç Hareketleri”, 75. Yılda Köylerden Şehirlere. Tarih Vakfı Yayınları, 249-268, İstanbul.
• JANSEN, C., (1969). Some Sociological Aspects of Migration. In Migration, Jackson JA (ed.). Cambridge University Press: Cambridge, p. 60-75.
• KAYGALAK, S., (1999) Zaman ve Mekân Boyutlarıyla Göç ve Kentleşme. Mersin Demirtaş Mahallesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• KİNG, R., (2002). “Towards a New Map of European Migration”, International Journal of Population Geography, 8:89-106.
• KİNG, R., 2012 Geography and Migration Studies: Retrospect and Prospect. Populatıon, Space And Place, 18:134-153.
• KOÇ, İ., ERYURT, M.A., ADALI, T., ÇAĞATAY, P., (2010). Türkiye’nin Demografik Dönüşümü: Doğurganlık, Aile Planlaması. Anne-Çocuk Sağlığı ve Beş Yaş Altı Ölümlerdeki Değişimler: 1968-2008. ISBN 978-975-491-285-2, Ankara.
• LALL, S.V., SELOD H., SHALİZİ Z., (2006). “Rural-Urban Migration in Developing Countries: A Survey of Theoritical Predictions And Empirical Findings”, Development Research Group. The World Bank.
• MITRA, A., MURAYAMA, M., (2008). “Rural to Urban Migration: A District Level Analysis for India”, Institute of Developing Economies (IDE), JETRO 3-2-2, IDE Dıscussion Paper No:137, Wakaba, Mıhama-Ku, Chıba-Shı, Chıba 261-8545, Japan.
• MUTLUER, M., (1992). “Edremit Yöresi Kırsal Alanında Nüfus Hareketlerine Neden Olan Faktörler”. Ege Coğrafya Dergisi, 6: 119-152.
• OBERAİ, A.S., (1990). Migration, Geneva: Urbanisation and Development, ILO.
• ÖZDEMİR, M., (2008). Türkiye’de İç Göç Olgusu, Nedenleri ve Çorlu Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Trakya Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• ÖZGÜR, E.M., (2003) “XXI. Yüzyılın Başında Türkiye Nüfusu”, Coğrafi Bilimler Dergisi, 1(1): 43-53.
• ÖZGÜR, E.M., (2011). Nüfus Coğrafyası Coğrafya Ders Notları. Ankara Ünv. DTCF, Ankara.
• ÖZMEN, A., ZEREN, H.E., (2012). “Yaşanabilir Kentler Ekseninde Göç Olgusu”, II. Bölgesel Sorunlar ve Türkiye Sempozyumu (1-2 Ekim 2012), Bildiriler: 456-460, Kahramanmaraş.
• SÜR, Ö., (1972). Türkiye’nin, Özellikle İç Anadolu’nun Genç Volkanik Alanlarının Jeomorfolojisi. Ankara Üniv. DTCF Yay. No: 223, Ankara.
• TEKELİ, İ., (1975), “Göç Teorileri Ve Politikaları Arasındaki İlişkiler”, O.D.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Dergisi, 1(1):153-176.
• TOROĞLU, E., (2006). Niğde İli Yerleşmeleri ve Lokasyon Planlaması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• TOROĞLU, E., (2007). “Niğde İli’nde Göç Faktörleri ve Göçler”, Coğrafi Bilimler Dergisi, 5(1): 75-96.
• TUNÇDİLEK, N., (1978). Türkiye’nin Kır Potansiyeli ve Sorunları. İstanbul Ünv. Yay. No: 2364, İstanbul.
• TÜMERTEKİN, E., (1968). Türkiye’de İç Göçler. İstanbul Ünv. Yay. No: 1371, İstanbul.